It's Complicated. Larry Stylinson❤

#11 Anti-Pap!!

Louis Pov.

Ik kijk naar de spiegel in de badkamer. Ik had gelijk. Grote wallen zijn ontstaan onder mijn ogen. Mijn oog is nogsteeds dik en blauw en de rest van mijn wonden op mijn gezicht en in mijn nek zijn er ook nogsteeds.
Logish. Het zou wel fijn zijn als de wonden binnen een dag weer weg zijn. Dat zou mijn moeders make-up ook besparen. Mijn moeder weet dat ik make-up gebruik om mijn wonden te verbergen. Ze snapt het wel en noemt me dan ook altijd een slimme jonge.

Ik kijk nog eens goed in de spiegel.
Dan pak ik de make-up en begin het te smeren op mijn wonden.
'Heb je hulp nodig, lieverd?'
Ik schrik, maar zie dan mijn moeder in de deuropening staan.
'Het zou opzich wel fijn zijn.'
Antwoord ik. Al snel komt mijn moeder naar me toe gelopen en legt mijn gezicht in haar handen. Ze bespeurt mijn gezicht. Dan pakt ze allemaal kwarstjes en dingetjes waar ik totaal geen verstand van heb.
Soms dan trek ik weg, omdat mijn moeder dan te hard drukt op bepaalde wonden.
'Je ogen zijn wel erg dik..'
Ik kijk naar beneden.
'Ik weet het.. Sorry, mam..'
Ze legt haar hand op mijn kin en drukt mijn hoofd omhoog zodat ik haar aankijk.
'Het is niet jouw schult.. Je bent nogsteeds super knap!'
Ik rol met mijn ogen en glimlach.

Na een tijdje is de make-up klaar.
'Eigenlijk kwam ik hier om je te vertellen dat ik de tafel heb gedekt.'
Ik geef haar een knuffel en we lopen naar beneden. Ik zie dat de tafel gezellig gedekt is. Ik moet nogsteeds wennen, dat er 2 borden zijn inplaats van 3. Soms mis ik pap, maar ik hou mij sterk voor mama.

We gaan zitten aan tafel en we vertellen de domste dingen, totdat we met een iets serieuser onderwerp beginnen.

'Maar schat, hoe wil je dat pesten laten ophouden dan? Het gaat nu wel erg ver. Je komt op je eerste schooldag al thuis met allemaal wonden.'

'Het komt wel goed.. Je ma-'

'Ja ik weet het.. Ik mag school niet bellen, maar wat moeten we anders doen?'

'Afwachten mam.. Ik ga ooit eens van deze school af. Dan kom ik ze nooit meer tegen.'

'Ik wil gewoon dat het goed gaat met mijn zoon. Je bent het enigste wat ik nog heb.'
Er rolt een traan over haar wang.

'Mam, ik ga je nooit verlaten. Dat weet je toch?'
Ik sta op en ga achter haar staan.
Ik sla mijn armen om haar heen.

'Ik hou van je, Louis.'
Fluistert ze zacht.

'Ik hou meer van jou..'
Fluister ik terug.
Ik geef haar een kus op de wang.

Mijn moeder staat op en loopt naar de keuken. Ze pakt brood en begint te smeren. Daarna pakt ze drinken en ze stopt het allemaal in mijn tas.
Ik glimlach. Ze is zo ontzettend aardig. Welke man op deze aarde kan haar ooit zo ontzettend pijn doen door haar te verlaten? Nou dames en heren.. Dat is mijn vader. Ik word helemaal boos van binnen en mijn moeder merkt dat meteen! Hoe? Geen idee. Vast moeder instinct ofzo..
Ze loopt naar me toe en slaat haar armen om me heen.
'Er is geen reden om boos te zijn, lieverd. Blijf maar rustig ademen.'
Ohhw.. dat was het dus. Mijn ademhaling. 'Ik haat hem gewoon.'
Antwoord ik terug. Ik voel dat mijn moeder aan het glimlachen is.
'Anti-Pap!!' Roept ze lachend in mijn oor. 'Ik wil hem niet eens meer Pap noemen!' Zeg ik lachend terug.
'Nou schat, je kan dat jammergenoeg niet veranderen.' Zegt ze wanneer ze me los laat. Ze heeft nogsteeds een lach op haar gezicht. Dat doet mij ook glimlachen. 'Ik zou er een moord voor doen om het te kunnen veranderen.'
Mijn moeder pakt mijn tas en gooit het naar me toe.
'Ga nou maar naar school..'
Zegt ze nogsteeds met een glimlach.
Ze aait me door het haar en geeft me een kus op de wang.
'Ik hou van je.' Zeg ik nog snel.
Ze schopt me onder mijn kont.
'Ga nou maar naar school..'
Herhaalt ze. Ik loop naar de deur.
Net voordat ik de deur dicht wil doen hoor ik nog mijn moeder roepen:
'En ik hou ook van jou!'
Dat doet me glimlachen. Ik sluit de deur en loop richting school.
Het is gelukkig niet zo ver weg.

Op 1 of andere manier heb ik zin in school. Ik heb natuurlijk geen zin in slagen enzo, maar ik heb er gewoon zin in. Waarschijnlijk komt dat door de goede ochtend die ik heb gehad.
Ik werd misschien niet vrolijk wakker, maar Mam heeft me helemaal vrolijk gemaakt. Zij is ook de enige persoon die het op dit moment kan. Ik loop met best veel vrolijkheid naar school. 2e schooldag...
Here we go!

Heeee,
Oke nieuw hoofdstuk.
Ik kreeg een glimlach toen ik dit hoofdstuk schreef. Ik zie vaak dingen voor me en ik zag hun ook zo samen zitten te lachen..
Ahhhh.. Cute😊
Maarrrrrr....
Nu komt het dames en heren..
Ik BELOOF dat het volgende hoofdstuk LARRY word..🙌
Maarrrrrr....
Larry in een positieve zin..?
Larry in een negatieve zin.?
No one knows...
X A