Chapter 14_The Labirynth Part III

81 3 2
                                    

(TIGNAN NIYO PO YUNG GINAWA KONG PICTURE NILA IVANNE AT LAARNI SA MEDIA!! 💕)

*kyaaaa!! Kinikilig ako!, bagay pala sina Jungkook at Tzuyu! Hahah!! Kyaaaa!!! Heart!❤ Heart!❤ hahahaha!! 🙆

-CREDITS TO THE OWNER OF THE PICTURE--ILOVEYOU!😅 hehehe.

*correction nga po pala dun sa pangalang nalagay ko sa List of the characters ng mga babae na TYUZU... hindi po yun ganun, its TZUYU by the way. Nagkamali po ako!*

*OH ITO NA YUNG KINASASABIKAN MO FRANCES!! hehehe.. sana magustuhan mo!😅 Sorry kung ngayon lang hehehe.."


























Laarni's POV

Nagising ako nung maramdaman kong parang may humahaplos sa buhok ko---na parang nilalaro ito. Isa lang ang kilala kong mahilig maglaro ng buhok ko!

Iminulat ko ang mata ko,

"Iban??"

"Oh, you're awake. I'm sorry nagising ba kita?" Aniya. Umiling nalang ako bilang sagot. Bumangon ako mula sa pagkakahiga sa lap niya.

"What happened?" Tanong ko.

"Ewan, bigla ka nalang nag passed out." Sagot niya. Nagpassed out?--ugh! Dala na siguro ng matinding pagod. Ikaw ba naman magdamag na tumatakbo! Teka, ano ba yung huling nangyari? Inalala ko ng maigi kung anong nang---ah, oo pala! Nakatakas nga pala kami sa mga zombie at napadpad dito.

"How are you?" He asked. Tumingin ako sa kaniya at ngumiti.

"Fine." sagot ko't tumabi sa tabi niya tsaka umayos ng upo. Bakit ganito? Nahihiya ako?

Ilang minuto ang lumipas sa pagitan ng katahimikan na nabuo mula saamin. Hindi ko alam kung paano magsisimula, nakatingin lang ako sa malayo--kila Jackie na nakikipag kuwentuhan kila Khristian. It's good that Khristian's alive.

"I'm glad you're ok. Fin'lly you're here." Panimula ni Ivanne. Hindi ko alam kung anong isasagot ko kaya naman,

"Yeah, me too." Sagot ko nalang, tapos katahimikan uli. Matagal na kaya sila dito??

"How long have been here?" Tanong ko.

"An hours...do you have your phone?"

"Nah. I lost it. Why?" Sagot ko. Nawala ko na nga pala yung phone ko. San naman kaya niya gagamitin?

"Nothing...kaya naman pala walang nagttrack sayo eh, maske saken." Track. Yeah, my familly is capable of doing that, even his. But since, phone ko lang ang nilagyan nila ng tracker at nawala ko na yun sa kung saan, hindi na nila ako mattrack. I wonder if I still have my phone, siguro ligtas kami ngayon. Did Dad survived? How about mom? Is he still alive? Are they still alive? Hinahanap kaya nila ako?

"--hey," nabalik ako sa wisyo ko nung tapikin ako ni Ivanne sa pisngi. "You ok? You're spacing out." He said. I smiled at him.

"Yeah, I'm sorry. You're saying something?"

"Sabi ko ang guwapo ko!"

"Yah!!" Sigaw ko at akmang hahampasin siya. Eentrada naman kasi pagkahangin nito eh!, nakakainis!

Hindi ko na napigilan ang sarili ko na mapairap sa kaniya. Tumawa lang naman siya.

Ilang katahimikan uli ang namayani.

"I missed you..." out in the blue, he said it. Tumingin ako sa kaniya.

"Really?" Mapangasar kong sabi.

The Student Of 10-CTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon