page 20 (old pages)

3.8K 389 74
                                    

2 ocak 18

İyi okumalar

-  -----

"Byun Baekhyun'dan nefret ediyorum."

"Ne yapıyorsun?" Baekhyun arkasından gelen sesle korkarak yerinde sıçradı. Elindeki defteri hızla arkasına saklarken Chanyeol'e döndü.

"N-n-neden uyumadın?"

"Senin yüzünden..." Baekhyun yanında yatarken o daha rahat uyuyordu ancak Baekhyun'un sıkıntıyla boş boş odalarda dolaşması onu uyutmuyordu. "Seninle birlikte oturmamı ister misin?"

Baekhyun gülümseyerek başını iki yana salladı. Defterin ilk cümlesi yüzünden gülümsemek konusunda emin olamadı. "Sen git yat."

"Emin misin?" Defteri bulmadan önce sorsaydı, kalmasını elbette isterdi ama şuan o varken bunu okuyamazdı.

"Pekala ben yatıyorum. Sen de çok okuma. Sen varken daha rahat uyuduğumu biliyorsun..." konuşarak nerdivenleri çıkarken Baekhyun gülümseyerek gidişini izledi.

Baekhyun onun söylediklerini tam anlamadığı için üzerinde durmadan arkasındaki defteri çıkarıp kapağını tekrar açtı.

"Byun Baekhyun'dan nefret ediyorum. O beni yalnız bıraktı. Başka ülkeden gelen kuzeniyle gezip duruyor. Ondan ölene kadar nefret edeceğim. Bir daha yanıma gelirse ona yanımdan gitmesini söyleyeceğim."

Baekhyun okumayı kesip düşünmeye başladı. O günü hatırlayınca gülümsedi.

"Bayan Park, acaba Chanyeol ile görüşebilir miyim?"

"Seni görmek istemiyorum Byun Baekhyun." Chanyeol elinindeki defterini sıkarak yavaşça merdinvenlerden iniyordu. Baekhyun kaşlarını çatarak ona bakmaya başlamıştı.

"Chanyeol arkadaşınla düzgün konuş!"

"Hayır anne, onun bir tane arkadaşı var. O da Jongsuk." Baekhyun sağ ayağını yere vururken yumruklarını sıktı.

"Böyle konuşma Chanyeol! Ben her zaman seninle oyun oynuyorum!"

"Yalan söyleme Baekhyun, seni gördüm! Onunla bizim gittiğimiz ağacın altında yemek yapıyordunuz."

"Bilmeden konuşma tamam mı!?"

"Sende benimle konuşma tamam mı?"

"Bu dediğine pişman olacaksın, biliyorsun değil mi?"

"Ne yapacaksın?" Chanyeol defterini göğsünde birleştirdiği kolları arasında sıkarken sordu.

"Arabaların hâlâ bende. Hatırla istersen..."

"Çocuklar..." Bayan Park dayanamarak araya girdi. "Size hiç yakışıyor mu?" Dizlerini bükerek çocuklarla aynı hizaya gelmeye çalıştı. İkisininde elinden tutarak yakınlaşmalarını sağladı.

"Siz birbirinizi koruyup kollayacaksınız. Arkadaşlar böyle yapar." Dediğinde ikiside sessiz bir şekilde dinliyordu.

"Şimdi birbirinize sarılıp barışın."

Chanyeol ve Baekhyun birbirine bakarken bir harekette bulunmadılar. Bayan Park tekrar araya girerek, "Önce özürler dilenecek." Dedi.

"Özür dilerim Chanyeol. Ben hep senin yanında olacağım. Beni koruyup kolla."

Chanyeol başıyla onaylayıp gözlerini kaçırırken annesi ona seslendi.

Baekhyun üzüntüyle başını öne eğip parmaklarıyla oynamaya başladı.

(B)est (F)uck (F)riendsWhere stories live. Discover now