(COMPLETED)When you love someone you will always accept his or her whole identity especially their own imperfections.You won't encourage her or him to change because you just accept the whole him or her,the whole part of him or her before you know t...
"Baby, please wake up kanina pa kita ginigising it's already 6:30 A.M and your first class will start within thirty minutes.So,please anak gumising kana!!!" Ani ni Mommy Mariel,my Mom Well she is a wonderful woman,she is kind,lovable,humble,understanding and a strong woman.I admire her about that because that is the reason why dad loves her that much.Without her I dont think I can be the one who I am today so, i really love her so much. And I am so lucky to have her.
Para akong nabuhusan ng malamig na tubig na naging dahilang ng pagkahulog ko sa kama ko." OMG, Mommy!!!!!! (sigaw ko)Late na ako huhuhu.." At agad na dumeretso sa banyo upang maligo, matapos ang sampung minutong ginugul ko sa pagligo nagbihis na ako. Di ako katulad nang ibang babae na kung ano-ano pang ginagawa. Alam na nerd nga eh mas gugustuhin ko pang magbasa ng libro at igugul lahat ng oras rito.Pagkatapos kong magbihis, bumaba na ako para kumain ng umagahan.Eto nga pala yung suot ko:
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Pagkababa ko sa hagdan ay nakita ko na agad si Mommy na pinapakain si Carl nakababata kong kapatid limang taong gulang palang siya. Nung nakita ako ni Carl agad siyang tumakbo papunta saakin at niyakap ako.
"Ate,Good morning mom is right there"Ani niya nung kumalas na sya sa yakap. Agad niya kong hinila kayalang nang napadpad ang tingin ko sa relo ko late na pala ako 6:45 A.M na kayat kumuha nalang ako nang isang bread at nagpaalam kina mommy kasi pumasok nasi daddy sa work. Siya kasi ang CEO ng kompanya namin kaya ayon.Itong kompanya naming ito isa sa pinakatanyag na kompanya sa halos buong bansa.Paglabas ko ay nakita ko si Mang Peng na inaayos na ang kotse na sasakyan namin.
"Good morning maam" ani ni Mang Peng "Good Morning din po sabi ko sainyo huwag niyo nalang po akong tawaging 'maam' ija nalang po o kaya anak kasi hindi na po kayo iba sakin"sagot ko naman "Sige m-...Ija tara na at baka malate ka pa" ani ni Mang Peng Nginitian ko nalang siya at sumakay na.
Makalipas ang anim na minuto biglang tumigil ang sasakyan.
"Mang Peng, ano pong nangyari?"tanong ko "Ae.. ija mukhang tumirik ang sasakyan teka at titignan ko"sagot niya Tumango nalang ako bilang sagot. Nang natapos ang limang minuto lumapit si Mang Peng saakin at sinabing," Nako malaki ang sira pasensya na ija pero di kita maihahatid". "Paano po yan Mang Peng walang sasakyang dumaraan late na po ako" naiiyak sagot ko kay Mang Peng "Teka ija at titingin ako nang masasakyan mo" ani ni Mang Peng Makalipas ang labinglimamg minuto at late na nga ako nang halos sampung minuto napagdesisyonan ko nalang na maglakad kayat nilakad ko nalang.
"Ija mag-iingat pasensya na talaga" ani ni Mang Peng Ngumiti lang ako at sumagot,"Okay lang yun Mang Peng sige po late na kasi ako eh"sabay takbo.
Bale lakad takbo lakad takbo ang ginawa ko.
Makalipas ang dalawampung minuto sa wakas nakarating na rin ako kaya lang dahil sa sobrang init ay pawis na pawis na ako nang nakarating ako at mas magulo na rin ang buhok ko. "Paano na 'to"bulong ko sa sarili ko.
Pagkaapak ko palang sa corridor maririnig mo na ang masasakit na salitang sinasabi nila saakin. "Yuck, maligo ka nga tskkkk di ka na nahiya" " Eh, naligo naman siya ah.. naligo sa sarili niyang pawis" sagot ng isa at sabay-sabay silang nagtatawanan.
Well sanay naman na ako pero ang mga salitang huli kong narinig ang nagpakawala sa mga luhang kanina ko pa kinikimkim na siyang dahilang nang aking pagtakbo.
" Nerd na nga, mabaho, mukhang nakatakas sa mental hospital, at mukhang ginahasa pa"
Ginahasa? Ginahasa? Ginahasa? Paulit-ulit itong tumatakbo sa aking isipan habang tumatakbo na naging dahilan nang aking pagkatumba at napasubsub sa simento. Ni wala man lang ni isang tumulong sakin busy kasi sila sa pagtawa. Narinig ko nanaman ang nakakabinging tawanan nila na pinangungunahan ni Dezzipauline ang itinuturing na Queen Bee. Nang hindi ko na nakayanan ang panlalait nila tumayo ako at tumakbo. Hindi ko alam kung saan ako pupunta pero ang mga paa ko'y parang may sariling pag-iisip ng di ko namamalayan nakarating na ako sa CR at nakapasok sa isang cubicle roon. Doon ko ibinuhus lahat nang luhang lagi ko nalang kinikimkim. Minsan iniisip ko kung anu bang ginawa kong mali at sadyang mainiy ang dugo nila sakin isang hamak lang naman akong nerd. Pagod na pagod na akong umiyak dahil lagi nalang na ito ang dahilan. Nang unti- unti na akong tumahan nagayos na ako at dumeretso sa susunod kong klase. Tinanong ako nang teacher ko kung bakit namamaga ang aking mga mata."Ms. Bernard what happened,did you cry?"Ngumiti nalang ako sakanya bilang sagot.
Matapos ang discussion halos lutang parin ako ng dahil sa pag-iisip tungkol sa nangyari. Ganunpaman, matataas parin ang gradong nakuha ko sa short quiz na ibinigay niya kaninang natapos siyang magdiscuss.
Lunch Break na kaya dumeretso ako sa garden nang dahil sa pagmamadali at pagiging busy ko sa pagkuha nang aklat sa bag ko upang basahin wala kasi akong ganang kumain ng pananghalian kaya magbabasa nalang ako. Sa di inaasahan Meron akong nakabangga at natumba kaming dalawa nasa ibabaw niya ako. "Aray" sigaw naming dalawa
Sino kaya siya???????
----------------------------------------------
Don't Forget to Vote and write a comment about this chapter how was it so far????
