Ortak salona gidene kadar,şansımıza koridorda kimseyle karşılaşmamıştık.Beynim birini öldürdüğüm sancısıyla çalkalanıyordu.Kızın gözyaşlarının ıslaklığını elimde hala hissedebiliyordum.
Ardımızda bir ceset bırakmıştık...Tom ve ben...İkimizde katildik.Ve bu sadece başlangıçtı.Basilisk kana susamış gibi bütün Muggle doğumluları öldürecekti...
Ortak Salona girdiğimde kimsenin olmaması rahatıyla göz yaşlarımı serbest bıraktım.
Tom'a baktığımda ise şöminenin önündeki koltuğa yayılmış,kızgın ateşi izliyordu.İki kolu da koltuğun yanında,sanki her gün insan öldürüyormuş edasında rahatça arkasına yaslanmış,oturuyordu.
"Ne yapacağız?" Dedim titrek sesimi yok etmeye çalışıp.
"Senin düşündürmeni gerektirecek bir konu yok." Dedi soğuk bir sesle.
"Tabii ya." Dedim sinirden gülüp ve koltuğunun başında dikildim."Benimle işin bitti ya artık bana ihtiyacın yok."
Cevap vermedi.
"Bak daha demin ne olduğunu kavrayabildiğini sanmıyorum ama birini öldürdük.Ne yapacağız diyorum sana?" Dedim sinirle.
"Sana senin düşündürmeni gerektirecek bir konu olmadığını söyledim.Ben halledeceğim."
"Bende bu işin içindeyim.Birlikte bir yolunu bulmalıyız."
Yine cevap gelmedi.Hiç sırası olmadığını düşünsem bile sormam gereken bir şey daha vardı.
"Beni kullandın değil mi?" Sesim çatlak çıkmıştı. "Beni gruba almanın sebebi buydu....Se-sen benimle arkadaş olmayı kabul etmenin tek sebebi sırlar odasıydı.Basiliski uyandıracağımı düşünmendi değil mi?"
Tom oturduğu koltuktan yavaşça kalkıp bana doğru yürüdüğünde elimin tersiyle gözlerimi sildim.Kalbim her bana doğru attığı adımda hızlanırken sert bakışlarımı ona diktim.
Tom tam karşımda dururken derin bir nefes verdi.Nefesi dudaklarıma çarparken hızlanan kalp atışlarımla nefesimi tuttum.
Elini uzatıp parmaklarını yanağımda gezdirdi.Dokunuşuyla titredim.
"Lina."Dedi kısık bir sesle ve yeşillerini yeşillerime biraz daha yakınlaştırdı."Bu kadar zeki olduğunu düşünmüyordum."
Beni kullanmıştı ve bunu kabul etmişti.
"Seni alçak-"
Sağ elimi kaldırıp tokat atmaya cesaret bulmuşken bileğimi havada yakalayıp,kendine çekti.
İfadesi buz kesilirken,kaşlarımı çattım.
"Aptalca bir şey yapmadan önce tekrar düşün." Dedi koyulaşmış yeşil gözlerini gözlerime dikip.
Bileğimi parmaklarının arasından çekmeye çalıştım.Tom'un gücünü hafife almak aptallık olurdu.Kendimi geriye doğru ittiğimde aramıza mesafe girdiğinden rahatlamıştım.
Acıyan bileğimi ovdum.
"Ve" Dedi koltuğunda bıraktığı siyah defteri eline alıp yatakhanesine çıkarken "Bu işe karışmayacaksın.Ben bir şeyler bulacağım."
"Emin ol bunun için uğraşmayacağım bile." Dedim sert bakışlarımı ona,yukarı doğru dikip.
"Uslu kız."Dedi. Kapıyı eliyle açmaya tenezzül bile etmeden kapı kendi kendine açılıp arkasından sertçe kapanmıştı.
Bir köpek muamelesi görmüştüm.Tom'a ilk başta ben yandaşların gibi köpek değilim dediğimde biliyorum demişti ama daha demin dediği 'uslu kız' lafı beni delirtmişti.
YOU ARE READING
Diary Of Evelina Mortez
FanfictionEvelina Mortez 1937 yılında Hogwarts'a başlayacaktı.Ancak kim bilebilirdi ki Tom Riddle ile aynı dönemde okuyacağını?Bu ne kadar Evelina'nın günlüğü olsa da anlattığı kesinlikle kendi hikayesi değildi. Tom Riddle'ın idi.
