Chapter 5: Stalker

3.9K 81 0
                                    

Nagising na naman ako sa kakaring ng todo ng phone ko. Grabe, this should stop! Annoying eh, alam mo yon? Then, I realized I don’t have any option so I picked it up without looking who’s calling…

“Hello” Inaatok kong sabi.

“Heyyyyyyyyy!!! Mukss! I miss yah!” Sigaw nang brohang bestfriend ko “Nagising ba kita?”

Hays! Ang sarap letchonin ng babaeng to na kahit kaila ay nambubulabog pa rin sa’kin!

“Ay hindi! Kanina pa nga ako gising eh. Kasi excited akong patayin ka! Alam mo yon?!” Papilosopong sagot ko.

“Lahh?” Tumawa sya “Sabi ko na nga ba’t tulog ka pa! haler, 1127 na kaya!”

Burying my face with my pillow “Panira ka talaga ng moment eh nu!? Tss. Nananaginip pa naman sana ako.” I pouted.

“Sige bye, tinatawag na ako ni mother eh. Sorry muks. Hehe. Good morning” she hanged up.

Aba, sarap batukan eh. Sayang naman ang dream ko. Guess what? Napanaginipan ko na naman yong lalaki. This time, he was giving me a bunch of red roses with chocolates pa. Sino kaya yon? Blury parin kasi and di ko naririnig boses nya, ever since.

Since nawala na ang antok ko kaya bumangon na ako at nagpunta agad sa balcony. Nakaearphone ulit at kumakanta.

*Inch by inch were moving closer just like a fairytale. Tanennn!*

Sa sobrang lakas ng volume ng music ko ay malakas din pala ang boses ko habang kumakanta. Sumasayaw din ako, slow romantic dance though.

“Hoy!”

Patuloy lang akong kumanta at sumayaw na tila walang kapitbahay at nadidisturbong iba.

HOYYYY!”

Nagulat nalang ako don kaya lumingon ako at mas nagulat ako sa nakikita ko ngayon, “OH M N O P Q R S T..” at sure akong lumalaki na ang mata ko ngayon.

“Tumahimik ka! Ang ingay ingay mo!” Sigaw nya. Agad ko na ding sinuklayan ang buhok ko gamit ang kamay ko.

“Ang sungit mo naman! Sorry na! Di ko naman sinasadya, nasanay kasi ako na walang tao dyan!” Rason ko naman habang naglalaro sa tip ng buhok ko.

“Puro ka nalang sorry!” nakatingin sa akin na para na akong papatayin.

“Good morning ate. Ang galing nyo po talagang kumanta at sumayaw. When I grow up, I wanna be exactly like you.” Singit naman ng cute na si Amber.

Nakakaflatter. I looked at her and threw her a shy smile.

“Good morning din baby. Nako! HAHAHA di naman ako magaling. Wag kang gumaya sa’kin, higitan mo pa ako kasi mas magaling ka naman talaga sa akin.” Ngiting abot tinga habang sinasagot sya.

“hihi… Thank you po ate Dianne… Marie… de Felix.” Pa cute nyang sabi.

So adorable! But- but wait! Pano nya alam fullname ko?

“No biggie. Baby, bakit mo alam ang fullname ni ate Dianne mo?”

“Sabi po kasi ni kuya Gray sa akin, kagabi.” She smiled.

“Ambaby, pumunta ka na sa kusina, kakain na daw.” Poking her nose.

Nakatingin lang kay Amber habang ngumingiti at tinaas ang kilay sa pagtingin k okay Gray.

“Hoy lalaki!” Sabay turo sa kanya, “Bakit alam mo fullname ko? Are you stalking me? STALKER!”

Stalker? That’s Awesome! I mean, is he? Pero whatever – nakakilig! Alam mo yon? :D

No Boyfriend No School (COMPLETE)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora