ခ်စ္မိတာ အမွားတဲ့လား

Part - 2

           ' ကလင္ ကလင္ ကလင္ '  နာရီနႈိးစက္ျမည္သံေၾကာင့္  နွင္းစက္
အိပ္ခ်င္မူးတူးျဖင့္ လွမ္းပိတ္လိုက္ၿပီး တစ္ဖက္သို႔ျပန္ေစာင္း
နွပ္မလို႔ႀကံၿပီးမွ ဒီေန႔ေက်ာင္းေစာေစာ
သြားဖို႔အတြက္ နႈိးစက္ေပးထားတာကို
သတိရၿပီး ကုန္းရုန္းထလိုက္ေလသည္။
ေရခ်ိဳးေခါင္းေလ်ွာ္ၿပီး မွန္တင္ခံုေရွ႕ထုိင္
ေခါင္းၿဖီးေနရင္း  ခံုေပၚက ဖန္ဘူးေလး
ကိုၾကည့္ၿပီး ၿပံဳးလိုက္ေလသည္။ ပိုးသား
ေပးသမ်ွစုပ္လံုးေလးေတြကို ဖန္ပုလင္း
အၾကည္ေရာင္ေလးထဲထည့္ကာ သိမ္းထားမိေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ဖန္ဘူးေလးဖြင့္ကာ စုပ္လံုးတစ္ခုယူလိုက္ၿပီး
ပါးစပ္ထဲထည့္ကာ ေက်ာင္းသြားရန္
ဆက္ျပင္ဆင္လိုက္ေလသည္။ 

  နွင္းစက္ ဒီေန႔ ေက်ာင္းကိုအေစာႀကီး ႀကိဳေရာက္ေနကာပိုးသားကိုေစာင့္ေနျခင္းျဖစ္သည္။
ပိုးသားကို နွင္းစက္လည္း ခင္မိေနၿပီ
ဆိုတဲ့အေၾကာင္းေျပာမည္ဟု ဆံုးျဖတ္ထားေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ပိုးသား နွင္းစက္
ေဘးနားေရာက္လာခဲ့သည္မွာ  တစ္ပတ္ေတာ္ေက်ာ္ေနၿပီ . . . .
  တျဖည္းျဖည္း ေက်ာင္းတက္ခ်ိန္ကိုေရာက္လာခဲ့သည္။ နွင္းစက္ တေမ်ွာ္ေမွ်ာ္
နွင့္ အေပါက္၀လမ္းအျပင္ဘက္ကိုပဲ
စိတ္ပူစြာၾကည့္ေနမိေလသည္။

  ပိုးသားဘာျဖစ္လို႔ပါလိမ့္ ေနမ်ား
မေကာင္းဘူးလား ဘာလို႔မလာေသး
တာလဲ အႀကိမ္ႀကိမ္တစ္ေယာက္တည္းေမးခြန္းမ်ားထုတ္ေနမိသည္။ 

တစ္ေယာက္တည္းစိတ္ပူေနမိတာ teacher အခန္းထဲ ၀င္လာတာပင္ မသိလိုက္ပါပဲ မဂၤလာပါteacher ဆိုမွ
အသိ၀င္လာၿပီး ထနႈတ္ဆက္လိုက္သည္။
  စာသင္ေနခ်ိန္တြင္လဲ နွင္းစက္တစ္
ေယာက္ စာထဲစိတ္မပါေခ်။  အျပင္ဘက္ကိုပဲ လွမ္းေမ်ွာ္ၾကည့္ေနမိသည္။

' နွင္းစက္ နွင္းစက္ နွင္းစက္ခ်ိဳ '
' အမေလး ' ဟု နွင္းစက္ရင္ဘတ္ေလးဖိၿပီး အသံလာရာေမာ့ၾကည့္မိေတာ့ teacher
ျဖစ္ေနေလသည္။

'နွင္းစက္ teacher ေခၚေနတာ ၾကာၿပီ
ဘာေတြ ဒီေလာက္ေတြးေနတာလဲ  '