LALE

11.Bölüm-Hatırlamıyorum

Lale Meryem

2 hafta sonra.

Hâlâ volta atıyorum. Ve hâlâ bir değişiklik yok. Ve tam 2 haftadır Yiğit yoktu. Her yeri aramıştık. İşin içine polisler de girmişti. Ama elde var sıfır...
Sanki yer yarıldı içine girdi.

Neden olmasın?

Ne saçmalıyorum ben ya?

"Yenge! Dönüp durmaya bir ara ver."
Yonca'nın sesini duymamla durup ona baktım. Bir şey demeden gidip yanına oturdum.

Ben, Nuran Hanım ve Yonca evde elimiz kolumuz bağlı oturuyorduk. Babam ve Kenan'da polis merkezine gitmişlerdi.
Biz de gidecektik ama babam "Ha orda bekliyorsunuz ha burda. Ne fark eder?" deyince evde kalmaya karar vermiştik.

"Anne?" Nuran Hanım kızına döndü."Ben korkuyorum. Ya başına bir şey geldiyse?"

"Ağzından yel alsın kızım. Yiğit bu, ne yapacağı hiç belli olmaz."

Bu yalnızca Nuran Hanım için böyleydi. Ben Yiğit'i birazcık tanıyorsam o şimdiye eve gelmeliydi. Yani başına bir şey gelmiş olması ihtimali çok yüksek. Bunu bildiğim için dönüp duruyordum ya zaten.

Kenan

"Maalesef hâlâ bir sonuç yok Hakan Bey."

Hakan amca teşekkür edip dışarı çıktı. Ardından bende çıktım. Koridorda ki üçlü sandalyelerden birine kendini bıraktı. Derin bir nefes alıp sıkıntıyla verdim. Yanına oturdum.
"Üzülme Hakan amca. Elbet bir yerden çıkar."

"Oğlumu tanıyorum. Yıllarca birçok sorunla karşılaştı. Hiç böyle bir şey yapmadı. Ne kadar belli etmese de o ailesine düşkün. En fazla 3 gün dışarıda kalır ve bunu bize söyler. Ama bugün..."

Aklıma Yiğit'le yaptığımız konuşma geldi. Lale'yi kıskandığını söylediği konuşma. Ne kadar yalan olduğunu kendi de söylese bunun tamamen yanlış olmadığını biliyorum.

"Belki de, oğlunuz değişti. Son zamanlarda yaşadıkları onu yakınlarından uzaklaştırdı. Hem de o daha dün top oynayan küçük bir çocuk değil. Evli, eline işini almaya hazırlanan koskoca bir adam. Ve artık bir şey yapması için size danışma yaşı çoktan geçti."dedim.

"Yani bir yere gittiyse bunu Meryem biliyor mu?"

"Aslında tam olarak bu değil. Kısmen. Ama bir yere gitseydi ve bunu Lale biliyor olsaydı bize de söylerdi."

"Doğru."

Lale Meryem

Telefonumun sesini duyunca oturduğum yerden kalkıp masadan telefonumu aldım.
Annem arıyor...

Acaba annem olanları mı duydu? Tedirgin bir şekilde aramayı cevaplandırdım.
"Alo anne."

"Aleyküm selam kızım."

"Yani selamün aleyküm. Neden aradın?"

"Aa. Aşk olsun kızım. Seni aramak için bir sebebe mi ihtiyacım var?"

Bilmiyormuş Allah'tan. Rahat bir nefes aldım.

"Ne o, bir sorun mu var yoksa?"

"Ya anne ya, sen ve şüphelerin."

"Tamam tamam. Sen gelmeyi düşünmüyor musun? Seni de Kenan'ı da çok özledik. Bu arada artık Kenan'ın yurtdışına geri dönmesi gerekiyor."

Tabi ya. Her şey üst üste gelince ben evi hiç düşünmedim.
"Tabi ki geleceğim anne. Sizi çok özledim. İnşallah bir iki güne oradaydım."