ANKARA GÜN IŞIĞI BAŞLANGIÇ YILDIZ 4-1

TUĞRUL

Tuğrul aileye haber verme konusunda pek istekli değildi aslında....Mert asıl nedeni bildiği için çokta üzerine gitmezdi bu konuda...askeri lise ve harp akademisinde nereden baksanız kendi ailesi ile toplasan 10 kere ama Mert'in ailesiyle yüzlerce hatta binlerce kez konuşmuştu....hatta bazı tatillerde kendi ailesinin yerine Mert'in ailesi ile vakit geçirerek tatile gitmişlikleri bile vardı...

Sebebini Tuğrul ve Mert ve Mert'in ailesi hariç kimse bilmezdi aslında....

Tuğrul'un babasının hayatta tek isteği vardı...

Oğlunu Asker olarak görmek..

Bu uğurda neyi var neyi yoksa harcamaya da hazırdı...

Tuğrul'un Kendi babasının isteğiydi aslında asker olmak ama maddiyat olarak imkan olmadığı için asker olamamıştı...

Oda oğlunun asker olması için çalıştı...didindi...ve evladını o üniformanın içinde görmek için ne gerekiyorsa yaptı....

Annesi askeri okul konusuna pek sıcak bakmadı hiçbir zaman...kafası çalışan bir çocuktu tuğrul...

Derslerinde sürekli olarak başarı gösteriyordu...matematik ve fen konuları ondan sorulurdu...

Sözel olarakta,sayısal olarakta okulun başarılı öğrencileri arasındaydı....

Parmakla gösterilirdi....

Fakat babasının askeri okul hakkındaki düşünceleri onu o kadar etkilemişti ki...

Gözünü üniformalardan bir an olsun ayıramazdı...

Bir baba oğlunu her konuda kendi isteği doğrultusunda yönlendirebilir...

Tuğrul bu konunun canlı örneğiydi adeta...

Belki daha serbest düşünen bir ailesi olsaydı durum çok farklı sonuçlar getirebilirdi...

Ama hayat ne yazık ki kimseye seçme şansı tanımıyor...

Hemde hiç kimseye...

Babası bu uğurda....yani oğlunun asker olması için herşeyi yaptı...

Elinden geleninde fazlasını yapmaktan çekinmedi....

Emekli olduktan sonra bile çalıştı...

Akşamları ek işlerde çalıştı...

Herşeyini feda etti....

Hayatını bile....

Ek işler için gittiği fabrikaların birinde kalp krizi geçirerek vefat etti...

Babasının ölüm haberini ona Mert vermişti...

Kara Harp akademisindeydi o zamanlar....

Okuldan ayrılmayı bile düşündü....

Ailesinin yanına giderek evin başına geçmesi gerekiyordu...

Ama bir sorun vardı ki küçük yaşlardan beri askeri okullarda yetiştiği için çalışmak için yeterli donanıma sahip değildi...

Yani elinden bir iş gelmezdi...

Şimdi okuldan ayrılsa lise mezunu işsiz bir genç olacaktı...

Ama asıl sorun bu değildi..

Babasının ölümünden annesi Tuğrul'u sorumlu tuttu...

Sürekli olarak bu konuyu Tuğrul'un yüzüne vurup durdu....

BABANI SENİN ASKERİ OKUL HEVESİN ÖLDÜRDÜ dedi bir keresinde....

SEN BABANIN KATİLİSİN....SENİN GİBİ EVLADIM YOK BENİM....KEŞKE TAŞ DOĞURSAYDIM...EN AZINDAN DİZİMİN DİBİNDEN AYRILMAZDI....

Bu sözler Tuğrul'un ailesi ile son görüşmesiydi....

Bir daha ne aradı nede sordu...

Okul için gerekli olan maddi desteği Mert'in ailesi sağladı...Kendi evlatlarıymış gibi bağırlarına bastılar Tuğrul'u...

Mert'in ailesi maddi olarak bir sıkıntısı yoktu...

Tuğrul'un bütün eğitim masraflarını karşıladılar ve onu bir subay olarak mezun ettirdiler...

Eğer Mert olmasaydı...

Tuğrul'un durumu bambaşka bir hal alabilirdi...