ANKARA GÜN IŞIĞI BAŞLANGIÇ YILDIZ 4-1

DOSTLUKLAR....ARKADAŞLIKLAR...

Kardeşim.....

Senin ardından askeri üniforma giymeyeli çok uzun süre oldu....

Yani giymekte istemiyordum...

Hala istemiyorum aslına bakarsan...

Ya o bize ihanet etti....

Yada bir şekilde biz ona ihanet ettik ve bunu hakettik....

Hakettiğim şey ise...seni benden alan şey oldu...

Bu yüzden o üniformaya küsüm...

Yada küstüm....

Bu sabah olanları görene kadar...

Evde Gölge ve Sait ile birlikte bir üst kattaki eve silahları nasıl taşıyacağımıza karar vermeye çalışıyorduk...

Çok fazla silah birikti evde ve artık bizim odadaki yer almamaya başladı.

Bir üst evi biraz toplarlayıp odanın tekini ağır silahlar için ayırdık...

Buraya elimizdeki ağır silahları koymaya başladık...yani şöyle söyleyim sana kardeşim....aşağı yukarı Etimesguttaki silah deposu vardı ya....onun kadar bir depomuz var şimdilik....

Adamların üzerindekileri alıp buraya getiriyoruz....sırf bunu yüzünden bile bizi öldürmeleri lazım...

Gölge eğer bunu birisi kendisine yapsa sırf bunu yaptığı için o adamı bulurdum demeye başladı....

Sait durumdan pek hoşnut nedense....

Gölge ile aralarında iddaya falan girmeye başladılar...iddaa konusuda şu..

Ölen adamın üzerinden ne çıkıcak....

Genelde Gölge ne dediyse çıkıyor....ama arada Sait'te biliyor....

Farklı bir espri anlayışı oluştu aralarında....

Aslına bakarsan ikiside çaktırmıyor ama çok iyi arkadaş oldular....

Ben onları sadece dışardan izliyorum....

Aslında sadece onları değil....

Herşeyi....

Senden sonra herşeyi uzaktan izliyorum ben....

Her neyse...

Onlar bu konu üzerine konuşurlarken....

Kapı çalındı....

Olduğumuz yerde irkildik....

Kapımızın en son çalınmasının üzerinden neredeyse 6 ay geçti....

Alıştığımız bir şey değil...

Birbirimize baktık...

sonra ben kalkıp kapıya yöneldim...

Elimde silah...

O kadar komik görünüyordum ki...

Düşünsene kapı çalınıyor ve elimde silahla kapı açmaya gidiyorum...

Sait ve Gölge yerinden kalkmadan beni izlemeye devam ettiler...

Kapı koluna elimi attım...

ve açtım....

ve sonra ciğerimdeki tüm nefesi verdiğimi hatırlıyorum....

Karşımdakileri gördüğümden dolayı....

Yani nasıl anlatılır bilmiyorum ama...

Babamı görmüş olsam....

Yada annemi....

Yada seni...

evet seni bile orada karşımda görsem bu kadar elim ayağım karışmazdı....

Karşımdakiler....

HAYALET TİMİ....

BURAK KARAKUŞ....

KUTAY DOĞAN...

VE AKINCI LİDERİ....