Chapter 3

8 0 0
                                    

Be There

"Hoy! Nakatunganga ka nanaman! Dios mio! Ibalik niyo po ang kaluluwa ni Abbigail De la Vega!" Ani Chloe.


Napabalikwas ako sa gulat. Dang! Napatulala na pala ako. Sino namang hindi mapatubganga sa nangyari kagabi?


Nandito kami ngayon sa cafeteria at kumakain ng lunch. All through out the morning, yung nangyari kagabi lang aking iniisip.


"What are you thinking?" Tanong ni Ethan na nasa left side ko habang nasa right side ko naman si Chloe.


Napatingin ako sa iba at nakita kong natuon ang kanilang atensyon sa akin. Dang it! Bakit ba kasi kailangan ko pang maging tulala?


"Don't mind me. Iniisip ko lang ang research ko sa Stat" I smiled. Napa hinga ako nung bumalik na sila sa kanilang pinag uusapan kanina.


Hindi ko talaga makakalimutan ang nangyari kagabi. Pagkatapos ang gulo, doon niya lang ako binitawan at iniwan doon. His stares. His voice. His aura. Ang lamig. Nakakatakot.


Napatingin na lamang ako nung mag-ingay ang cafeteria... Kadalasan babae.


"Ugh. Here he is"singhap ni Chloe.


Nakita ko ring napatigil sila sa pag-uusap. Si Andrea naman ay napayakap sa braso ni Gab. Kaya ayun si Gab, nagulat kaya hindi maka galaw. Torpe din eh.


Si Ethan naman at Warren ay nagpatuloy na lang sa pagkain.


"Huh? Sino?" Takang tanong ko.


Bago pa makasagot si Chloe ay nilingon ko na ang tinutukoy nila.


I froze. I was just thinking about him ang now here he is. Papunta siya sa counter and the students gave him way. He's unbelievable.


"He is Vaughn Salvador. Search mo na lang siya sa google. I'm pretty sure mas marami kang matutunan doon kesa sa mga sinasabi ko" Sagot ni Chloe sa tanong ko kanina.


"Pero nakakapagtaka lang. He does not eat here during lunch time" Sabi ni Andrea.


Then bakit nandito siya? Whatever. I've been thinking bout him a kot ngayon dagdagan nanaman diyan?


I excused myself at sinabi kong pupunta akong library. My comfort zone. I need to cool down. I just can't get off ny mind about what happened last night. The major reason of that is that I'm afraid of guns, kahit yung mga nasa police. Kagabi, hindi lang ako nakadinig ng putok kundi nakita ko talaga kung paano sila nga putokan. Bakit kailangang doon pa sila magputokan?


Nagsimula na akong magbasa. Good thing kahit nung time na yun ay nawala lahat ng mga inisip ko. Pero naudlot ito ng may nararandaman akong presensiya sa aking likod.


"You're in my place"


I froze. You already know why. Siya lang naman ang makakagawa non.


I slowly looked at him. Our eyes met kaya umiwas ako ng tingin. Nanginginig ako.


"S-sorry. H-hindi ko a-alam na y-you o-owned t-this place" Umuutal na sabi ko at yumuko kinuha ko na ang mga gamit ko at papaalis na sana ng magsalita siya.

"Sinabi ko lang na nasa aking upuan ka. Hindi ko sinabi na umalis ka" Dang! Napatunganga na lang ako and slowly sat down.


Umupo siya sa katabing upuan ko. Nagpatuloy na lamang ako sa pagbabasa. Wala akong naiibtindihan sa pinagbabasa ko. Nakita ko namang nag lean siya mesa at yumuko. Matutlog yata?


Mr. MysticWhere stories live. Discover now