Did You Wait? [JIMIN]

Κεφάλαιο 1ο

Το κουδούνι του σχολείου αρχίζει να χτυπά για να επισημάνει την αρχή του μαθήματος.Πηγαίνω προς την τάξη επειδή δεν θέλω να μπλέξω και να κάνω κοπάνα...που θα ήθελα να κάνω.Όταν μπήκα μέσα όμως είδα ένα μελαχρινό αγόρι να στέκεται με μια μπερδεμενη εκφραση στο προσωπο του.

"Εμμ...γειά συγγνώμη αλλά είμαι καινούργιος και δεν ξέρω ποιές είναι οι κενές θέσεις;"ρώτησε κοιτάζοντας...εμένα;

Μου πείρε λίγη ώρα μέχρι να συνειδητοποιήσω ότι ρωτούσε εμένα.Μόλις κατάλαβα ότι δεν υπάρχει περίπτωση να ρωτούσε κάποιον άλλον του είπα ότι όλοι οι συμμαθητές μας ήρθαν σήμερα όποτε ό,τι κενή θέση έβλεπε είναι όντως κενή και χωρίς να χάσω χρόνο πήγα να κάτσω στο θρανίο μου.

Μπράβο Άννα πολύ ευγενική.

Στο τέλος το αγόρι, που μάλλον αποφάσισε να με μισήσει,έκατσε δίπλα μου στο διπλανό θρανίο.

Όταν μπήκε ο καθηγητής μας,μας σύστησε με τον νέο μαθητή που από ότι φαίνεται ονομάζετε Jimin.Park Jimin.Μετά από μία μικρή συζήτηση,και τον ενθουσιασμό των άλλον βλαμμένων συμμαθητών μου,άρχισε το μάθημα.

Κατά την διάρκεια του οποίου καθόμουν και προσπαθούσα να κοιτάξω τον Jimin χωρίς να με πάρει είδηση.Προς την υπεράσπιση μου το παιδί ήταν πολύ όμορφο που απλά χρειαζόταν να κοιτάξω την ομορφιά του.Τα μαύρα του μαλλιά ήταν τέλεια περιποιημένα και τα καστανά μαύρα μάτια του που με κοιτούσαν.....με κοιτούσαν;

"Εμ...ήθελα να ρωτήσω σε πια σελίδα είμαστε;"είπε ενώ τα μάγουλα του είχαν κοκκινίσει ελάχιστα.

"Στην 53!"απάντησα ενώ τα μάγουλα μου είχαν κοκκινίσει αλλά αντίθετα με αυτόν δεν ήταν ελάχιστα....λογικά ειμουν σαν κόκκινη ντομάτα....

"Ευχαριστώ"είπε με ένα μικρό χαμόγελο.