Sarah's lovestory

Hoofdstuk 1 (Geestige ontmoetingen)

Sarah is een meisje met een hart van goud. Ze is gek op dieren en haar huis is net een dierentuin. Ze is heel verlegen en maakt niet snel vrienden.

Dat ze een beetje anders is dan anderen helpt ook niet echt mee. Ze kan namelijk een geest zien. Het is er maar eentje. Waarom ze hem precies kan zien weet ze niet. Hij is haar beste vriend en heet Casper.

Hij ziet er net zo uit als een mens. Ze heeft hem ontmoet toen alles tegenzat. Ze heeft namelijk al heel veel meegemaakt ook al zie je dat niet aan haar.

Ze heeft lang bruin haar en is 14 jaar oud. Ze zit in 2 havo. Ze zit vaak alleen in de klas en in de aula. Tot op een dag alles veranderde.

Ze liep door de aula op zoek naar een plek om te gaan zitten de aula zat namelijk helemaal vol. Ze loop langs een tafel en opeens hoort ze haar naam. Ze werd geroepen. Eerst zit ze te kijken of ze Casper ziet. Maar die is nergens te bekennen. Zou dit misschien een andere geest zijn? God, ik hoop het toch niet zeg.

Ze kijkt naar de tafel waar ze net voorbij liep en wordt weer geroepen. Dit keer harder. De eerste keer was er maar 1 persoon die haar naam riep, maar dit keer was het een hele tafel! Het waren de populaire jongeren die haar riepen. Aangezien hun toch niks van mij moeten zullen ze vast een grap met me uithalen dacht Sarah. Terwijl ze de hele tafel hoorde lachen.

Ze liep door en ging aan een van de weinige lege tafels zitten. Terwijl ze zat begon ze te denken. Waarom zouden de populaire kinderen me roepen? Moest ik erbij komen zitten of was het alleen om aandacht te trekken?

Ze keek naar de tafel en daar zat hij dan, Thomas de meest populaire jongen van de school. Ze keek hem recht in de ogen en tot haar verbazing lachte hij naar haar! Ze keek om zich heen. Ze dacht bij zichzelf hij zou toch nooit naar mij lachen daar ben ik te raar voor, maar hij lachte wel degelijk naar haar. Er zat namelijk niemand bij haar in de buurt. Waarom zou hij naar haar lachen?

Ze bleef maar denken en plots ging de bel. Ze liep verdwaasd naar de les. Tot haar grote verbazing kwam er een nieuwe leerling het lokaal in. Hij was afgestroomd van vwo. Ze zat hem heel lang aan te kijken en toen pas herkende ze hem! Het was Leo! De tweelingbroer van Thomas. Ze zijn een twee eiige tweeling. Dus ze lijken niet op elkaar, maar ze had ooit een keer opgevangen dat ze tweeling zijn.

Ze schrok en wist niet wat ze moest doen. Normaal kon ze alles en iedereen prima afzonderen, maar toen ze Leo's ogen zag moest ze blijven kijken. Hij had namelijk de mooiste ogen die ze ooit had gezien: helder blauw!

Ze besloot om Casper om hulp te vragen. Ze riep hem op en toen stond hij naast haar. Ze legde de hele situatie uit en hij zei dat ze bevriend met Leo moest worden. Maar hij is de broer van Thomas! De meest populaire jongen van de school! Hij hoort bij hen en het populaire groepje. Hij had in een jaar al 20 vriendinnen gehad als het er niet meer zijn geweest. 'Ik wil niet 1 van de vele zijn, en hij is ook helemaal mijn type niet!' zei ze.

Die laatste zin zei ze per ongeluk hard op! De hele klas, inclusief Leo keek haar nu aan! De klas begon te roepen: heks, raar kind, oh kijk ze praat weer met haar onzichtbare vriend.

Ze keek om zich heen en voelde tranen opkomen. Zo snel ze kon rende ze het klaslokaal uit. De leraar stond nog verbaasd te kijken. Die stond namelijk nog voorin de klas met Leo naast hem om hem verder voor te stellen.

Ook Leo rende nu de klas uit achter Sarah aan. Sarah was naar het toilet gered en huilde daar in een klein donker hoekje. Casper probeerde haar te troosten, maar dat lukte niet. Ze zei tegen hem dat het allemaal zijn schuld was. Toen ze iemand de deur hoorde openen hield ze meteen haar mond.

Leo stond in de deuropening naar haar te kijken. Hij kwam naar binnen en ging naast haar zitten. Hij vroeg: 'Gaat het een beetje?' Sarah keek hem aan met tranen in haar ogen en schudde haar hoofd. Leo pakte haar vast en duwde haar tegen zich aan om haar te troosten. Ze deed niks en liet het allemaal maar gebeuren. De borstkas van Leo ging langzaam op en neer, Sarah kwam langzaam weer tot rust.

Toen ze haar ogen opendeed en haar tranen wegveegde zag ze achter Leo Casper staan. Hij maakte een hartje met zijn handen. Ze draaide met haar ogen en kwam los uit de knuffel van Leo. Hij keek haar aan met zijn mooie blauwe ogen.

Ze zag haar kans schoon om te vragen waarom hij en zijn tafel haar naam riepen. Toen ze het vroeg keek Leo haar aan en zei 'Mijn broer vindt dat soort dingen leuk. Kwetsbare meisjes onzeker maken.' Ze keek hem aan en stond op, knikte hem gedag en liep weg.

Ze wilde de klas niet meer in dus ging ze maar naar huis. Op weg terug naar huis kwam Casper tevoorschijn. Hij vroeg waarom ze naar huis ging en niet gewoon terug naar de klas. Ze zei niks en liep door.

Ze bleef lopen en keek naar de grond. Tot de grond plotseling wel heel dichtbij kwam! Haar hoofd kantelde in haar nek en voor ze het wist keek ze naar de lucht. Tot de lucht vervaagde en ze opeens in 2 helderblauwe ogen keek. Dezelfde ogen als Leo. Nu pas zag ze wie ze omvergelopen had. Het was Thomas!

Eerst keek hij heel boos, maar toen hij in haar ogen keek en zag wie het was veranderde zijn hele houding opeens.

Zijn gezicht was heel dicht bij het hare. Ze was zich hier heel bewust van. Met de zon boven zijn hoofd leek zijn blonde haar wel zwart! Hij was naar haar toe gekropen en hing nu zowat over haar heen! Ze kon zijn gezicht goed zien, zo dicht bij het hare. Ze voelde zijn adem in haar gezicht. Hij rook zo lekker! Hij leek wel heel verward. Alsof hij zich geen houding wist te geven, maar hij was degene die naar haar toe was komen kruipen en nu leek hij heel zenuwachtig? Ze wist niet wat ze ermee aan moest.

Haar blik verplaatste zich over zijn gezicht. Tot ze eindigde bij zijn lippen. Hij kwam dichter naar haar toe, maar had nog geen woord tegen haar gezegd. Terwijl hij de afstand tussen hen probeerde te verkleinen realiseerde Sarah zich dat ze de hele tijd naar hem had zitten staren!

Ze moest iets doen, maar wat? Hem kussen? Nee, daar was ze nog niet klaar voor. Het zou haar eerste kus zijn. Die wou ze niet geven aan iemand met wie ze nog nooit een woord gewisseld had. Reken daar het punt bij dat hij in de pauze gemeen tegen haar was geweest, volgens Leo dan.

Ze stond op, maar dit deed ze zo snel dat ze haar hoofd stootte tegen dat van Thomas, die nog steeds boven haar had gehangen. Ze stond nu in elk geval. Dat was al iets! Thomas lag nog steeds op de grond. Met een verbaasde uitdrukking op zijn gezicht.

Ze stak haar hand uit om hem overeind te helpen. Toen hij zijn hand in de hare legde voelde ze een schokje. Zonder er verder over na te denken zette ze haar voeten op die van hem en trok ze hem in een snelle beweging overeind.

Hoe zou dit aflopen? Ontdek het in het volgende hoofdstuk!

Wat vonden jullie van de herschrijving? Ik ben heel erg benieuwd! Laat het me weten!