Yeni Okul

Ayrılıklar :(

Bu sabah kalktığımda Seray kalkmış kıyafet deniyordu ve bana gülümseyerek:

-Esin hangisini giysem? dedi.Ben şok olmuştum.Çünkü sanki hiç birşey yokmuş gibi davranıyordu.Ben yine de mutlu olmuştum.Giyindikten sonra kahvaltıya indik.Merve şarkı söyliyerek yemek yiyordu.Biz de indik ve kahvaltıya oturduk.Kahvaltıdan sonra okula gittik.Efe Seray'ın yanına geliyordu.Ben şuan değili göz işaretleriyle anlatmaya çalıştım,alamıştı yanımızdan geçti.Derse girdik..Tenefüste kızlarla birşeyler içtik.Efe karşı masadan sürekli bu masayı izliyordu.Seray öyle bir dalmıştı ki.Yüzündeki ifade ''Tutmasalar dalıcam'' gibiydi.Kesin plan yapıyordu.Zaman öyle akarken dersler bitmişti.Aydın'ı bugün pek fazla görmemiştim.Tahminim erkekler soyunma odasıydı.Bu saatte orda sadece Aydın olabilirdi.İçeri girdim ve birde ne göriyim?ağlıyacak gibi oldum.Aydın ve Selin öpüşüyorlardı.Gözümden yaş geldi ve:

-Aydddınn!!! diye bağırdım ve arabaya doğru koştum arabaya bindim .Ve büyük bir hız yaparak ordan uzaklaştım.Gözlerimden dökülen yaşlar çok fazlaydı.En son hatırladığım şey Aydın'ın Selin ile öpüşmesiydi ve Aydın benim peşimden koşup''Esinn!!!''diye bağırmasıydı.Gittikçe hız yapıyor arabaları solluyordum.Aydın hayatımda tek değer verdiğim kişiydi.Artık onuda kaybetmiştim.Deniz kenarına gittim.Aydın'ın bana çıkma teklifi ettiği yere.Gözlerimdeki yaşları durduramıyordum.Seray'ı aradım.Ve:

-Seray telefonu hopörlere aal ve Merve'de yanında olsun! dedimSeray:,

-Noldu? niye ağlıyorsun?dedi.Ben:

-Hatırlar mısınız ? küçükken ki sevgi kavgalarını,sebepsiz küsmeleri.İşte onlar en güzel anlardı.Üçümüzde bir gün scott gibi yakışıklı kurtların bizi kurtaracağını.Birlikte ayrı eve çıktık.Aramızda küçük kavgaları unutup kardeş olduk.Bunları gözümden dökülen yaşlarla kalbimden söylüyorum.Şimdi nerede olduğumu bilmiyorsunuz.Ama Aydın biliyor.Birazdan suyun deriniklerine dalacağım.Cennetin kapısı açıldı.Sizi orada bekliyeceğim,dedim ve telefonu kapattım.Seray arkamdan:

-Esinnn!hayır diye bağırıp Aydını aradı.Ves öylediklerimi söyledi.Aydın nerde olacağımı biliyordu.Ve:

-Ben sahilegidiyorum,Esin orada.Sizde taksiyle geli dedi.İşte şimdi suyun derinliklerinde kardeşlerimi,dostlarımı bekleyeceğim yere gidiyordum.Burası aydınlaşmaya başlıyordu.Çok mutluydum çünkü; kardeşlerimi bekliyecektim.O yüzden mutlulukla atladım suya yüzüm son kez gülüyordu derken Aydın suya atlıyıp beni suyun dışına çıkardı.Artık hiç birşey aydınlık değildi.Kabuslarım daha bitmemişmiydi,dedim.Belki de bu hayatımda daha ilk sözlerdi.Gözlerimi açtığımda içerisi çok aydınlıktı.Acaba gitceğim yere gitmişmiydim? derken bir ses ağlayarak:

-Doktor Hanımmm! Esin uyandı,dedi.Bunlar Merve ve Seraydı.Ve onları bekliyeceğim yerde değildi,hastaneydi.Doktor serum verdi.1-2 saat daha uyuduktan sonra doktor yanımıza gelerek:

-Hasta iyi.1-2 saniye daha geç kalsaydınızölebilirdi.Bu yüzden çok şanslısınız,dedi.Doktor beni taburcu ettikten sonra arabaya gittik.Arba geldi ve bizi eve götürdü.Seray ve merve beni odama yatırıp:

-Bizi çok korkuttun,Esin.Telefonda söylediğin sözlerle seni bir daha göremicez sandık,diyerek sarıldılar.Ben:

-Beni kim kurtardı? dedim.SEray:

-Seni.....Ay...Aydın kurtardı,dedi.Ben:

-Hayır yaa!!! olamaz,dedim.Seray:

-Noldu ki?dedi.Ben herşeyi anlattıktan sonra bana hak verdiler.Biraz dinlendim.Kalktığımda içerisi karanlıktı.Anlaşılan akşam olmuştu.Kalktım ve aşağı indim.Seray ve Merve akşam yemeği yiyiyorlardı.Seray:

-SEn niye kalktın Esin? Ben senin odana getirecektim,dedi.Ben:

-Sizinle yemek istedim dedim ve oturdum.Yemek yedikten sonra ben odama gittim.Perdeyi kapattım,ışığı açmadım.Ve başımı yastığa koyarak onunla güzel anlarımızı ve onun Selin ile öpüşürken hali gözlerimin önünden gitmiyordu.Bir ara Seray yanıma yatıp:

-Seni seviyorum.Bir daha böyle birşeey yapma!dedi.Sonra Merve gelip:

-Bizi yalnız bırakma! ,dedi.VE sarılarak uyuduk.