Warrior Cats: Nachtval

Hoofdstuk 5

Kraaipoot trippelde stilletjes achter zijn mentor aan.

"Kom op, Kraaipoot! Kijk niet zo verdrietig! Dit is de eerste keer dat je naar de Grote Vergadering gaat!" miauwde Goudpoot. Kraaipoot keek even opzij naar zijn vriendin. En het is ook de eerste keer dat ik zonder mijn vader ga...

Opeens stop Druppelstaart stil. 

"Dit is de boombrug", vertelde hij, "Je moet eroverheen lopen om naar het eiland te gaan. Ik ga voor en jullie volgen me. Wees voorzichtig!" De medicijnkat sprong op het uiteinde van de boom en trippelde zonder moeite over de stam heen. Het was duidelijk dat hij dit al meerdere keren had gedaan. "Kom maar!"

Goudpoot sprong voor Kraaipoot op de boom. Voorzichtig schoof steeds een stukje naar voren. Kraaipoot sprong achter haar op de stam. De stam bewoog op en neer en Goudpoot boorde haar nagels in het hout om in evenwicht te blijven.

"Doe niet zo wild!" riep ze uit. Haar staart was twee keer zo dik van de angst. 

"Ja, ja" mompelde Kraaipoot. Hij zette zijn klauwen stevig in het hout en deed steeds voorzichtig een stapje naar voren. 

"Kom, het laatste stukje kan je springen!" miauwde Druppelstaart tegen Goudpoot. Zijn we al aan de overkant? Goudpoot sprong soepel van de boom af en landde geluidloos op het zand.

"Dit doe ik dus nooit meer!" miauwde ze opgelucht.

"En hoe denk je dan dat je terug komt?" snorde Druppelstaart. Kraaipoot sprong naast zijn mentor van de boombrug af. 

"Kom, wij zijn de laatste. Jullie deden er lang over dus de rest is al weg." Druppelstaart rende naar de andere clans en de Windclan leerlingen volgden hem.

"Ieuww, het stinkt hier!" riep Kraaipoot uit. De scherpe geur van de andere clans zwoof door de lucht.

"Sttt!" siste Druppelstaart. Hij draaide zich om naar Goudpoot en Kraaipoot. "Wees beleefd tegen de andere krijgers" waarschuwde hij. Goudpoot knikte maar Kraaipoot reageerde niet. Waarom zou ik beleefd zijn tegen katten die ik toch maar één keer per maan zie? En het zijn ook nog eens onze vijanden! "Oke, ga nu maar andere leerlingen zoeken om mee te praten. De vergadering begint zo" Druppelstaart trippelde meteen op een groepje katten af. 

"Er zijn zo veel katten! Waar zijn de leerlingen?" vroeg Goudpoot. Ze keek om zich heen. "Ik zie er een paar! Maar ze lijken veel ouder..." murmelde Goudpoot en ze wees met haar oor naar een paar katten. Ze leken inderdaad al wat ouder dan Kraaipoot en Goudpoot.

"En die daar dan?" miauwde Kraaipoot en hij wees naar een groepje jonge katten. Hij had eigenlijk geen zin om katten van andere clans te ontmoeten, maar hij ging hier echt niet alleen samen met Goudpoot zitten. 

"Die lijken me saai" miauwde Goudpoot kortaf. "Ik zie daar twee leerlingen, ik ga daar wel heen. Kom je mee?"

"Nee, dat zijn vast de katten waar niemand mee wil omgaan omdat ze vreemd zijn" miauwde Kraaipoot terwijl hij naar de twee leerlingen keek. Eén van de katten zag eruit alsof ze zich al manen niet had gewassen en de andere zag er gewoon dom uit.

"Nou, ik ga wel naar ze toe. Ze lijken me heel aardig. Ga jij maar naar dat saaie groepje" miauwde Goudpoot nors en ze ging er vandoor. Prima! Ik ga wel naar die andere katten! Hij trippelde naar de leerlingen toe.

"Ehm... Hoi" miauwde Kraaipoot voorzichtig. "Mag ik erbij komen zitten?"

"Tuurlijk" snorde een donkere, langharige poes. "Ik ben Maanpoot." Kraaipoot ging tussen Maanpoot en een rode kater met zwarte strepen zitten. 

"Ik ben Klauwpoot" miauwde de rode kater meteen.

"En ik ben Droompoot!" miauwde de laatste kat. Het was een licht grijze poes. Kraaipoot merkte meteen dat er iets vreemds was met haar ogen. De ene helft was lichtgroen en de andere helft donkergroen.