Hoofdstuk 6

67 9 0
                                    

'Kom mee Maanpoot,' moedigte Slangenpoot haar aan. Maanpoot keek naar de ondiepe plas voor haar, waar Slangpoot met een plons insprong. 'Wie als eerste aan de overkant is!' Schreeuwde Slangpoot
Maanpoot raakte met haar voorpoot het water aan, het voelde koud en nat.
'Kom je nou nog?' Vroeg Slangpoot. 'Maar het voeld zo nat,' klaagte Maanpoot. 'Ja duh het is water,' gnifelde Slangpoot.
'Maar ik wil niet nat zijn!' Schreeuwde Maanpoot.
'Wacht..... misschien veranderd het je van gedachten als je, je nu bedenkt dat Vlinderstap verandwoordelijk voor ons is,' mauwde Slangpoot.
De blik op Maanpoot's kop veranderdde in een glimlach. 'Oké,' mauwde ze en sprong het water in.
Maapoot rilde maar zwom toch achter Slangpoot aan.
'Kom Maanpoot,' mauwde Slangpoot en deed de meest rare stunten in het water, die Maanpoot probeerdr na te doen. Ze kreeg er steeds meer plezier in.
'Wat dachten jullie aan het doen te zijn,' Maanpoot herkende de zware stem van Steenstroom.
'Oh ehh...' begon Slangpoot.
'Zeker in het water gevallen tijdens vissen?' Vroeg Steenstroom. Slangpoot zweeg en zwom naar zijn mentor toe. 'Je weet toch dat we jonge leerlingen niet zonder toezicht laten zwemmen van mentoren,' mauwde Steenstroom tegen Slangpoot.
Slangpoot schudde zich uit, recht voor zijn mentors neus, zodat de druppels alle kanten opvlogen. 'En ja,' mompelde Steenstroom toen zijn vacht raakte.
Maanpoot hees zich de oever op. 'Het spijdt me voor Slangpoot,' begon ze. 'Je hoeft je geen exscuses aan te bieden, ik denk dat Vlinderstap gewoon beter toezicht moest houden,' mauwde Steenstroom.
Maanpoot en Slangpoot keken elkaar aan toen Steenstroom wegliepen en lachte lichtjes.
'Je bent geweldig Slangpoot,' mauwde Maanpoot.

Die nacht straalde de sterren helderder dan anders. De maan scheen fel boven de hemel, zijn licht viel door een gat in het dak van het leerlingenhol.
'Weltruste Maanpoot,' geeuwde Slangpoot. 'Weltruste Slangpoot,' mauwde Maanpoot.
Slangpoot was al gauw weg, maar Maanpoot kon niet slapen, ze wist de reden waarom niet.
Slangpoot woelde onrustig heen en weer. Die droomt vast lekker, dacht Maanpoot.
Maanpoot sloot haar ogen en probeerde in slaap te komen.

Maanpoot opende haar ogen op een donkere plek, die Maanpoot angst aanjaagde. Een rode gloed scheen door de bomen, wat het woud er spookachtig uit liet zien.
'Maanpoot,' siste een stem vanuit de verte.
Maanpoot rilde en keek angstig om zich heen.
'Maanpoot,' siste de stem weer.
Maanpoot's ogen werden groot van angst.
'Maapoot,' siste de stem wat harder.
Maanpoot zette haar klauwen in de grond. 'Laat jezelf zien!' Siste ze.
De struiken schudde heen en weer, maar niet zoals Maanpoot gedacht had kwam er geen kat uit.
'Maanpoot...' begon de stem.
'Wie ben jij?' Vroeg Maanpoot. 'Ik ben hier om je wat te vertellen,' begon de stem. 'Wat?' Ze probeerde de trillingen van angst in haar stem te verbergen. 'Jij bent uitgekozen Maanpoot,' mauwde de stem. 'Voor wat?' Vroeg Maanpoot. 'Dat zal wel duidelijk worden hoe veder je in de tijd komt, ik vraag je nu eerst om op te letten naar de andere uitverkornen katten,' mauwde de stem. 'Maar wat...' de stem onderbrak Maanpoot, 'je zult ze zien, ze zullen allen blijven zitten op het eiland na de grote vergadering,' mauwde de stem.
'Ik snap het niet,' mauwde Maanpoot. 'Maak je daar niet druk over,' mauwde de stem. 'Moet ik reizen? Moet ik weg van Slangpoot?' Vroeg Maanpoot. 'Jij denkt dat Slangpoot van je houdt?' Vroeg de stem. Maanpoot knikte.
'Het is juist goed dat je weggaat,' mauwde de stem. 'Hoezo?' Vroeg Maanpoot.
Maanpoot keek goed en kon twee glimende ogen in de struiken zien.
'Niemand zal ooit van je kunnen houden Maanpoot, jij bent vervloekt om van te houden!'
Het woud en de glimende ogen vervaagte en Maanpoot lag weer gewoon in het leerlingenhol.

'Wat is er Maanpoot? Je vangt niets, je hebt Vlinderstap vandaag nog geen een keer uitgescholden, wat is er mis?' Maanpoot keek in Slangpoot's glinsterende slanggroene ogen. Zou hij ooit begrijpen dat het een vloek is om van mij te houden?
Maanpoot liet haar kop hangen. 'Er is niets,' mauwde Maanpoot. 'Alsof dat gelovig overkomt,' mauwde Slangpoot en gaf Maanpoot een vriendelijk duwtje.
Maanpoot siste geïriteerd, Slangpoot keek geschrokken op.
'Deed ik je pijn?' Vroeg hij ongerust. 'Stop met ongerust over me te doen,' bromde Maanpoot en zwiepte wat met haar staart. 'Alles voor jou Maanpoot,' mauwde Slangpoot.
Maanpoot liet Slangpoot voorbij trippelen. Zou hij ooit vervolgt worden als ze van me houdt?

~Moon @moonkitty1

Warrior Cats: NachtvalHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin