Gavin's After Life | On-Going | Under Edition

Gavin's After Life 22.

22. Isabelle's Pov

Habang tumatakbo ako palabas ng kagubatan dahil mayroon akong naririnig na mga nakakatakot na mga boses, bigla akong nakabangga sa isang tao. At nang pagtingin ko'y,

"G-Gavin!?"

"Wait! Isabelle?!"

-

Pumunta kaming dalawa sa bayan, nagtago at nag-doble ingat. Wala kaming kibo sa isa't isa.

Nag punta kami sa isang Inn at planong doon muna tumuloy. Nang lumapit kami sa counter upang kumuha ng room, tila nagulat ang nakabantay sa may counter.

"H-how can I help you sir, and ma'am" sabi nito.

"A room for two please" sagot naman ni Gavin.

"What?! No, anong room for two?!" Pagtanggi ko.

"Not now Isabelle, kailangan nating bantayan ang isa't isa ngayon" pangangatwiran nito.

"What do you prefer sir, master's bedroom or two different beds?" Tanong ng kahera.

Nagtinginan muna kami at sinenyasan ko siyang kumuha ng two beds. He just smirked, please not now Gavin.

"Master's bedroom please" sabi nito with matching smile pa.

I rolled my eyes, and the cashier find it sweet, kung sa ibang araw siguro kikiligin ako. Pero sa sitwasyong to, tss!

"Perfet sir! We have a place that is perfect for the both of you" sabi nito with a smile.

She called someone on the phone, sinabihan niya ito na lead our way to that so called perfect place for us.

Hindi parin ako umimik while we are walking down to the room. Napansin ko yung naghatid sa amin, he seems to be so nervous ng makita kami.

"Is there anything wrong, Mr?" I asked out of nowhere.

"Ahh! Ah wala! Hehe" gulat niyang sagot.

Nagtinginan lang kami ni Gavin. Nang makaratig kami sa room, the so called perfect room really looks perfect.

It looks like my room. Bigla kong naalala sila mom, nana at arcadians.

Kumusta na kaya sila? Kapag may nangyaring masama sa kanila ng dahil sa akin, di ko mapapatawad ang sarili ko.

"Isabelle? Bakit ka lang nakatayo jan sa may pintuan? Come in" sabi ni Gavin.

I slowly walked inside, tears are slowly falling down from my eyes. I touched the bed, its so smooth.

Biglang may kumatok sa pintuan namin, pinunasan ko ang luha ko. Binuksan ni Gavin ang pinto and we're shocked in what we saw.

Hinatdan nila kami ng pagkain, seems to be a very special one. Nilapag namin iyon sa table na maliit sa loob.

Sobrang tagal ko nang di nakakakain ng ganto kasasarap ng pagkain. Noong nasa bundok ako, wala kaming ibang kinakain kundi puro prutas at gulay, pampalakas umano ng katawan.

"We haven't ordered yet. Bat mayroon na kami nito?" Tanong ni Gavin.

Maski ako ay nagulat sa biglaang pagdala nila ng pagkain. I scanned the whole place, at nakita ko ang word na VIP.

"Wait, are we in the right place? We just wanted an ordinary room, pero dinala niyo kami dito sa VIP room?" I asked.

"That's why we are serving you this special foods of ours ma'am. This was served only to the VIP's" sagot nito.

"Okay, so do you mean, this is really our room huh? Thanks for this. You can go now, I just need to talk with my husband" sabi ko.

Gavin looked at me with a smirking look. I just rolled my eyes to him, inantay ko munang makaalis ang crew saka ako tumingin uli kay Gavin.