37

782 26 0
                                    

POV Emma

Het is druk in de sportschool. Ik loop naar de loopband. Ik ben al een poosje aan het hardlopen als naast mij iemand komt staan en dat ding plotseling op stop drukt. Ik val mega hard op me gezicht. "Dankjewel misschien kan je ook normaal doen." Ik kijk op en zie Daan staan. "Jemig kan je me gewoon niet met rust laten!" Hij kijkt me grijnzend aan. "Moet je maar niet gaan met die Daniel ik zei je toch dat er dingen zouden gebeuren." Ik kijk hem kwaad aan en wil weg lopen. Hij houdt me tegen en geeft me nog een klap in het gezicht. Ik ben klaar met deze dag ik ga naar huis. Laat asjeblieft niemand thuis zijn.

Ik kom thuis, mooi niemand. Ik loop naar boven en daar staat iedereen ik loop snel naar de badkamer en draai hem op slot. Ik stap onder douche me gezicht doet echt pijn. Na het douche pak ik mijn setje chill kleding en kijk in de spiegel. Great me oog is blauw en een dikke bult op me kop. Ik loop naar beneden. "Hey." Roep ik dan. "Wat te hell heb jij gedaan." Vraagt Jonah dan. "Vallen op de loopband en een klap in me gezicht." "Wie heeft het gedaan ik zoek diegene op en maak hem af!" Roept Jack. "Cool down, het stelt niks voor." Jack schud zijn hoofd. Soms kan hij te bezorgd zijn. Daniel kijkt me aan en zegt niks nou prima. Ik loop naar de keuken waar Emily bezig is. "Heb jij hun uitgenodigd?" "Nee Corbyn zei gewoon dat hij hier met de boys kwam eten." Ik schud mijn hoofd en pak een appel. "Ik eet niet mee." "Waarom niet." "Geen honger." "Je moet wel eten." Ik hef de appel op. "Ik ga boven bezig met een nieuwe cover." Emily knikt. Ik loop naar boven wat een rotdag.

Ik pak mijn koptelefoon en begin met de gitaar daarna de piano. Lets go to een fantastisch nummer. Zodra ik klaar ben met die twee instrumenten ga ik verder op de cello. Het nummer is wel sick. Zodra ik klaar ben met de instrumenten ga ik inzingen.

Our Brothers ft. Why Don't WeNơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ