Chapter 27: Her Superman

1.8K 63 13
                                    

CHAPTER 27: HER SUPERMAN

“Trust me, Chloe. You’re not safe here.”

I jerked my arm away from him. Nagkumpol – kumpol sa dibdib ko ang halo – halong emosyon dahil sa sinabi niya. My face turned into a surprise, incredulity, fear and now... anger.

“How could you say that to me?!” Sinadya ko talagang lakasan ang boses ko upang matabunan ang panginginig ko. Ayokong magpakita ng kahinaan sa kanya. And for the first time, I felt afraid of him. I never knew this day will come wherein I will doubt him; moreover, removed my trust in him.

Simula pagkabata, siya na ang pinakapinagkakatiwalaan ko. He’s my brother from another mother. He is always there for me whenever I need him. We became distant when Carl came into the picture but after the accident, he came rushing back to me. Harvey is my protector, my singer, my cook, my listener, my bestfriend, my big brother.

Ngunit nang maging suspect siya sa pagkakabangga sa’kin six years ago, bigla na lang siyang nawala. I felt betrayed by my own bestfriend. I needed him! God knows how much I longed to call him but I always stop myself from doing so because I know that he will not be there.

And here came, Martin…

‘Yung lalaking isang tawag ko lang ay nandyan na para sa’kin. ‘Yung lalaking naging tagapagligtas ko. ‘Yung lalaking handa akong pasayahin. ‘Yung lalaking nagbigay muli ng pag-asa sa puso ko.

Naramdaman ko ang masuyong paghampas ng hangin sa mukha ko. I chilled, realizing that the night seems cold today. Malamig tulad ng nararamdaman ko ngayon.

Narinig ko siyang bumuntong – hininga.

“How can I trust you again?” The lump on my throat began to form as I looked back on the memories that we’ve shared. Sobrang dami ng alaala namin that I began to question myself why did this happen to us.

“You’re my little sister, remember?”

Bumigay ang naninigas kong mga balikat sa sinabi niya. Parang may invisible force na humigop ng lahat ng energy ko sa katawan upon hearing those words. Little sister? It felt eons ago the last time I heard that from his mouth. Surprisingly, it made me quite happy.

Uupo na sana ako sa malamig na lupa nang hawakan niya ulit ako, this time sa may siko.

“Kailangan na nating magmadali, Chloe. Sumama ka sa’kin.” Nakita niya ata ang hesitation sa mukha ko dahil nagbago ang tono ng boses niya from stern to tender tone. “Please.”

“Pero, si Martin – “

“Don’t mention his name to me!”

Medyo nagulat pa ako nang marinig ko ang bitterness at irritation sa tono ng boses niya nang banggitin ko ang pangalan ni Martin.

Sightless Love [COMPLETE]Where stories live. Discover now