good night [bbh+pcy]

8- Kafam omzuna yakışıyordu

Sabah olduğunda seni unutmuş olacağım. Tıpkı seni beklediğim gibi gecenin çökmesini bekliyorum. Vazgeçmeyeceğim bebeğim, seni bekliyor olacağım.

O gün biz yine gizlice buluştuğumuzda ağacımıza gitmek istediğini söyledin. Uçuruma ya da yıldızlara değil; ağacımıza. Benim tek yoldaşım, kader ortağım olan ağacımıza gitmek istedin. Vicdanın rahat değildi, değil mi onu öylece bırakıp gideceksin diye. Vedalaşmak istedin. Ben de kabul ettim.

Ağaçtan yere düşmüş bir çiçeği alıp kulağımın arkasına taktığında gülümsüyordun. Gülüşünün sebebi olduğu için her aklına gelmesinde tüm yapraklarına kadar titrer ağacımız. O gün sevdiğin her yaprağın hala üzerinde duruyor, kıyamıyor onları dökmeye. Seni çok özlüyor, biliyorsun değil mi sevgilim? Seni her yad etmemizde sırt çeviriyor bana, ben de sırtına yaslanıyorum. Seni artık ona götürmediğim için kırgın bana ama biliyor benim de onun durumunda olduğumu. Beni bir sen, bir de sana aşık olan ağacımız anladı zaten. Bir tek siz yanımda oldunuz.

Ağacımız sen gittiğinden beri bir daha çiçek açmadı sevgilim. Ağacımız hala yasını tutuyor. İstemez misin onu sevindirmek? Seni bekliyoruz aylardır birbirimize sırtımızı dayarken. İkimizin de gücü kalmadı sevgilim, düşeceğiz yakında. Sana ihtiyacımız var.

O gün ağacımızın çiçeğini yüzümde gezdirdin ve gezdirdiğin her noktaya öpücükler bıraktın, hala sızlıyor o noktalar. Duramıyorum acıdan. Nazik ellerinle ellerimi sevdin, saçlarımı sevdin, kirpiklerimi sevdin... Son kez dokunduğun her yerim alev aldı yakıyor canımı şu an. Çok acı çekiyorum sevgilim. Bağımlın oldular, sen olmadan bırakmazlar bana eziyet etmeyi.

Dokunmaya korktuğum minik dudağına kondurduğum öpücükler geliyor aklıma, ağacımız bir yaprağını daha düşürüyor. Şimdi bana gösterdiğin yıldıza bakıyorum, şu sevdiğini söylediğin... Işığı sönmek üzere. Mutlu değil sevgilim, yıldızın hiç mutlu değil. Onun yanında değil misin? Yoksa benden uzaklarda mutsuz musun? Sevgilim, yalvarırım bana mutlu olduğunu göster de hiç değilse nefes almak için bir sebebim olsun. Belirsizlik kahrediyor beni, dayanamıyorum. Ben bitiğim, hiç değilse sen iyi ol sevgilim. Sen ikimizin adına da iyi ol.

Rüzgar kulağıma o gece bana söylediğin şarkıları dolduruyor. Mutlu değilim, nefret ediyorum. Nefret ediyorum bir rüzgarın kulağıma doldurduğu seslerden. Ben seni istiyorum, senin ilahi sesini istiyorum. Kafamı iki yana sallıyorum, gözyaşlarım ağacımıza damlıyor. Bu sefer de o benden nefret ediyor. Sen yokken köklerine sıvı gitmesin istiyor. Her döktüğüm gözyaşında bir kez daha nefret ediyor benden. Ama yine gece olduğunda o açıyor bana kucağını.

O gece bana yine avutucu sözleri olan şarkılar söylerken kafamı omzuna yasladın. Sen saçlarımla oynarken ve gözyaşlarımı kurularken ilk kez fark ettim: başım omzuna yakışıyordu. Sanki dünyadaki her şeyden kaçıp senin omuzlarına sığınayım diye vardın. Ben kaçsam her şeyden ve senin omuzlarına sığınsam sen her zaman beni kabul edersin, değil mi? Ama yapamıyorum, gelemiyorum, bulamıyorum seni. Neredesin sevgilim? Başımı yaslayacak bir yerim yok.

O gün ilk kez ağlamamamı istedin benden, kabul ettim. Sildim gözlerimi ve başımı omzundan kaldırmadan sana baktım. Biz tüm gece birbirimize baktık. Birbirimizin kokularını soluduk, sonra da birbirine karışmış ortak kokumuzu soluduk. Birbirimize tüy kadar hafif öpücükler bıraktık. Tüy kadar hafif ama izi asla geçmeyecek öpücükler... Doya doya sarıldık birbirimize. Fark ettim: sanki vedalaşıyordun benimle. Düşüncelerim boğazımı tıkadı, ciğerimi yaktı ve gözyaşı torbalarımı atağa geçirdi ama sen ağlama demiştin, ben de ağlamadım.

Beni ağlarken hatırlamak istemedin ya da seni son kez görüyorken bulanık görmememi istedin. Net bir şekilde görmemi istedin gözlerindeki aşkın parıltısını. Ben bana olan sevgini her şekilde görürüm sevgilim. Şimdi benden ne kadar olduğunu bile bilmediğim kadar uzaktayken bildiğim gibi, ben her zaman bilirim.

O gece söylediğin şarkılara inanmadım, sadece bir gecelik sesinin yara bandım olmasına izin verdim. Kanayan yarama yapıştırdığım yara bandım o gün kanı durdurarak yaranın kabuk tutmasını sağladı fakat şimdi bandı çekip çıkardığımda kabuğunu söktü ve eskisinden daha fazla kanamasına sebep oldu. Yaram hiç olmadığı kadar kanıyor sevgilim, bir şey yapmayacak mısın?

Ama hayır, pes etmeyeceğim. Ben asla pes etmeyeceğim. Herkesten ve her şeyden vazgeçtim, fakat senden değil. Seni bekleyeceğim sevgilim. Her zaman bekleyeceğim.

Şimdi rüzgar kulağıma senin şarkılarını doldururken, etraf canımı yakacak kadar güzel kokarken, evrenim beni korkutacak kadar karanlıkken, bedenim üşüyorken, başımın altı boşken, dudaklarım eksikken, ellerim boşken ve ağacımız üzüntüyle titriyorken kapatıyorum gözlerimi. Seni seviyorum sevgilim.

İyi geceler.