No Name -Miraculous-

6-

(Devam edelimm)
Adrien    

Eve dönmüştüm.Odamdaki sandalyede oturuyordum.
Yaşadıklarımı düşünürken saat aklıma geldi.Geç olmuştu;

-Yatsam mı acaba? Ne dersin Plagg?

-N'aparsan yap evlat.

-Sana soranda suç zaten!

Kimse beni önemsemiyor. Biraz gezintiye çıksam fena olmaz.

-Plagg,pençeler!

Dönüşüm geçirip camdan dışarı fırladım.Biraz dolaşacaktım ama içimdeki hüzün hissi çok baskındı,sanki Uğurböceği'ne olan hislerim sonlanmak yerine daha da artmıştı...

-Onun sevdiği kişi ben olmalıydım, o ismi belirsiz değil!

Bi' an onun benim yerime seçtiği herşeyi yok etme isteği duydum ama ne yapabilirim ki o çocuğu bulmak için bütün Paris'i yok etmek demek bu.O sırada çatılarda koşuyordum,aralıkların fazla olduğu yerlerde de sopamın yardımıyla geçiyordum.Sonra oraya geldiğimi fark ettim...

Marinette ve ailesinin pastanelerinin tam önüne gelmiştim.Sonra ne yaptığını merak ettiğim için Marinette'in odasına bakan bir çatı buldum.Sonuçta onun kalbini çok kırmıştım.

Marinette    

Eyfel'den ayrılınca eve gittim ve kimseye çaktırmadan yatağıma girdim.
Ama tabikide uyuyamamıştım.

-Hiç uykum yok tikki.

Tikki'den cevap gelmedi,bende onun olduğu tarafa döndüm.Uyuya kalmıştı öyle çok ponçik oluyordu,gülümsedim ve yatağımdan çıktım.Aslında çıkmadan direk terasa çıktım.Çünkü terasa çıkmak için kullandığım kapı yatağımın tam tepesindeydi bende terastan başka bir yere gidersem annemin beni duyacağını düşünüp terasa çıktım...

Birkaç dakika orada öylece şehri izledim.
Sonra izlendiğimi hissettim,biraz etrafıma bakındım ama birşey göremedim.Terasın kenarındaki rahat plaj sandalyeme oturdum.Canım sıkıldığı için kafamı yukarı kaldırdım...ve dibimde bana bakan parlak,yeşil bir çift göz gördüm...

(Ben ne kadar gıcığım yaa.Her neyse herşey dahil 234 kelime az oldu biliyorum.)