Rüya sevgili teyzesi ve Emine Hanım ile birlikte tek tek mağazaları dolaşıyordu. Emine Hanım vakit kaybetmeden değişikliğe başlamıştı genç kızın üzerinde. İlk önce her zaman giydiği kazak, pantolon ya da tişört pantolon imajından ilk başlarda kesinlikle kurtulmalıydı. Eğer Demir’in ilk görüşte biraz ilgisini çekebilmek ve daha sonra tanışıklığı ilerletebilmek için. Biraz daha şık, her zaman giydiği demode şeylerden farklı renk ve modellerde planın ilk aşaması için zaman geçirmeliydi.
Bu yaptıkları genç kıza doğru gelmiyordu aslında. Eğer sevdiği adam onu olduğu gibi kabul edemiyorsa başka türlüsünü yüreği istemezdi. Ama Emine Hanım korkmaması gerektiğini söyleyince ona inanmıştı. Sonuçta anne evladını tanımaz mıydı? Tanırdı tabi. İşte genç kız da buna güveniyordu. Başka birisi ondan böyle bir değişiklik yapmasını istese inadına yapmazdı ama Emine Hanım için aynı şey geçerli olmamıştı. Belki de bunda sevdiği karşısında bir şans istemesi de olabilirdi tabi. Kim istemezdi sevdiği adamın kendisini güzel bulmasını, ilgiyle süzmesini. Her kadın isterdi. Genç kızda ne kadar inatçı, başkalarının yaptıklarını yapmaktan hoşlanmayan birisi olsa da ı da bir kadındı. Ve kendini güzel hissetmek, güzelliğini göstermek en büyük arzusuydu.
“İnci de birazdan burada olur.” Dedi Emine Hanım gelinine duyduğu sevginin yansıması olan şefkat dolu sesi ile.
Genç kız yaşlı kadının gelinini tabi ki görmüştü ama şahsen tanışmak hiç nasip olmamıştı. Hatırladığı kadarı ile yaşına göre çok güzel, bakımlı bir kadındı ama sanki bazen kaşlarını çatan, soğuk bir kadın oluyordu. Ah ama kocasının oğlu yanına geldiği anda ise tam bir tatlılık abidesi haline geliyordu. Defalarca tanık olmuştu buna.
“Eşinden herhangi bir şey saklayacak bir insana benzemiyor geliniz Emine teyze. Belki de bu işe karışmaması daha iyi olurdu.”
“Eşinden hayati bir şey saklamayacak ki kızım. Merak etme sorun çıkmaz.”
“Siz öyle diyorsanız.”
“Teyzen seni biraz aksi, dediğim dedik olarak anlatmıştı bir de bana.” Diyerek gülüyordu yaşlı kadın.
Genç kız kaşlarını çatıp hemen yanındaki teyzesine baktı. “Öyle mi?”
Teyzesi de sıkıntı ile. “Ne bakıyorsun öyle kaşlarını çatmış. Öyle değil mi? Yalan mı söyledim. Aksinin teki oluyorsun işine gelmediği şeylerde.”
“Belki de sana çektiğim içindir teyze ne dersin.”
“Hiç bile. Ben aksilik nedir bilmem.”
Genç kız kahkahayı bastı. “Külahıma anlat sen bu palavraları teyze. İkimiz de bir birimizi iyi tanırız değil mi?”
Emine Hanım gülerek araya girdi. “Sizi aksiler şimdi zamanı değil. İşimize odaklanalım.”
Nurgül Hanım “Ah sen yine ortaya bir laf atıp geriye mi kaçıyorsun Emine. Ne vardı sana Rüya’nın aksi olduğunu söylediğimi çıtlatacak.”
“İyi de bu kız pek de aksi gibi durmuyor.”
“Tabi durmaz. Sevdiği adamın annesisin ve sevdiği kişiyi tavlaması için ona yardım ediyorsun.”
“Ne?” diyerek bağırdı genç kız. “Sen beni yalakalıkla mı suçluyorsun teyze. İşim oluncaya kadar iyi davranmaya çalışıp gerçek duygularımı gizleyen bir iki yüzlü bir insan mıyım ben?”
“Ah bu konu nereye gidiyor böyle.” Diyerek yakındı Emine Hanım.
Tam bu sırada da “Ne yapıyorsunuz böyle? Sanki kavga eder bir haliniz var.” Diyerek İnci yaklaştı arkalarından.
