Başımın Tatlı Belası || Tamamlandı ✔

31. Plan

Nihayet hayatimin anlamı gözlerini açıyordu.  Camdan ona bakiyordum . Doktor nabzini kontrol ediyordu. Her yeri yara bere icindeydi .  Yüzündeki  morluklar geçmemişti .Çok kan kaybi olduğu icin ameliyata alip çikarip onu normal odaya koyduklarinda yüzumdeki sevinç hayatimin en büyük  sevinciydi . Hala hiçkimseye haber vermemiştim . Çünkü  o iyileşince alip götürecektim onu buralardan . Uzaklara.. Huzurumuzu bulacagimiz bir yere.. Kimsenin olmadiği rahat nefes alabileceğimiz bir yere... Ancak ona boyle unutturabilirdim çünkü .Doktor  odadan çiktiginda önune gecip,
"Yanina gidebilir miyim?" Dedim 
"Peki ama hastayi yormayın  sadece 5 dakika"dedi . Birdaha yaramazlik yapmayacagima soz veriyorum der gibi  başimi sallayip odaya girdim. İpek o guzel gozleriyle yorgun argin bana gülüsuyordu . Sandalyeyi yanina çekip oturdum . Ve elini iki elimin arasina alıp öptüm . Saçlarini burnumun ucuna getirip kokladim . Gozlerinin icine uzunca baktim.
"Nasılda özlemisim . Kokunu , bakişlarini herseyini " dedim . Gülümseyip,
"Bende seni çok özledim birtanem . " dedi .
"Sen buradan çik alıp başimizi uzaklara gideceğiz. Kimsenin olmadığı, huzurlu bir yere" dedim .
"Çok iyi olur  askim . Artik nefes almak istiyorum . Ayrica ben ünüversiteye gitmek istemiyorum . Senin karın olmak  istiyorum" dedi . Çok sevinmistim . Çünkü içimden ayni seyler geçiyordu .
"Gercektenmi? Bende  istemiyodum" dedim . Gozleri parladi .
"Ne güzel sadece biz. Sen ben..." dedi . Arkadan bir ses duyuldu,
"Birde bebeğiniz.." Bunu duyduktan sonra ikimizde o tarafa baktik . Doktor kapının  önünde elinde bir kağitla bize tebessüm ediyordu . O anki şaşkinlikla,
"N-ne?" Dedim 
"Yanliş duymadiniz . Bir tahlil yaptik . Eşiniz yaklasik bir aydır hamile " deyince  beynimdeki akan sular durdu . Arkama yavaşça donduğumde İpek gülerek gozyaşi döküyordu . Ayağa hizla kalkip,
"Y-yani be-benn Ba-baba mi olu-oluyorum!" Dedim . Bunlari kekeleyerek söylemiştim . Evet dercesine kafasini sallayinca
"Allllaaaaaaaaaaahhhh " deyip karimin yanaklarini opmeye başladim .
"Ya dursana Emir dur" deyip kahkaha atiyordu .
"Baba oluyorum lan bennnnn" Içimdeki sevinç bitmiyordu . O kadar sevinmistimki . Huzurum bin kat daha artmişti . Bu çok çok farkli bir duyguydu ve ben bunu ilk defa tatiyordum
"Seni  çok seviyorum  biliyosun degil mi?" Dedim .
"Hihi hemde fazlasiyla" dedi .O sirada doktor odadan çikti. Sakinleşmek icin sandaleyeye oturdum .
"Bakma bana oyle . Napiyim ilk defa boyle hissettim ani oldu yani" dedim . Kaşları  çatik bir şekilde güluyordu .
"Ya doktorun yaninda öpüp durdun ayıp " dedi . Buna ikimizde gülüyorduk .
"Neyse sen simdi dinlen doktor bana yarin taburcu olacagini normal odaya girerken söylemisti. " dedim.
"Tamam . Sende git birşeyler ye. Acikmissindir" dedi .
"Benide  düşünurmuş karimmmm"
"Ya Emir yine baslama şebekliğe"
"Tamam ozaman ben çikiyim" dedim .
"Çık"
"Bak çıkıyorum"
"Ay hadi  çik Emir " Kapiyi kapatip camin önünden bağirdim,
"Çiktım bileee"

***

Yağmur ariyordu . Paniklemistim ama yinede açtim . Herseyi anlattim ve Mertle beraber hastaneye geleceklerini  söylediler.
Onlar gelince  direk odaya girdiler.Bende arkalarindan girdim . Yağmur hemen İpeğe sarildi . Tabiki hamile olduģunu onlara daha soylememistim . Yağmur sevinçten ağliyordu .
"İyi misin İpeğim?" Dedi . Ipek de yorgun bir sekilde  gülümseyip,
"Iyiyim Yağmurum" dedi . Yağmur,
"Çok korluttun bizi be. Mahfolduk . Seni okadar çok merak ettik ki " dedi . Ipek,
"Tamam işte buradayim . Bidaha bu konuyu açmasak olur mu? Hem bizim size bir haberimiz var " dedi . Yağmur heyecanlanmişti . Merte bakip,
"Aslinda bizimde size bir haberimiz var" dedi . Ipek
"Ozaman ben başliyorum" dedi . "Ben HAMİLEYİM!" diye bağirdi . Yağmur uçacak gibi sevinmisti hemen Ipege tekrar sarilip,
"İnanmiyorummmm . Yeğenim olacak heee" dedi . Banada sarildiktan sonra, Mert de bana ve Ipeğe sarildi .
"Evet.Yeğen geliyor size"
"Ay çok Sevindim birtanem.  Benim haberimdeeee Mert bana evlenme teklifi etti . EVLENIYORUZ!" Diye bagirdi . Mert ve ben birbirimize baktik.  Çok sevinmiştim . İkı sevinci bir arada yaşıyorduk . İpek ,
"Ayyy gerçekten mi?" Dedi sevincle. Yagmur kafasini sallayinca
"Ya gel buraya hayırlı  olsun Yeni gelinnnn" deyip birbirlerine sarildilar. Bende Merte koşup,
"Hayırlı olsun kardeşim çok sevindim"  dedim .
"Saol kardesim . Iyiki varsin" deyip birbirimize sarildik . Bilmiyorum ama onunla çok guzel bir bagimiz vardi .Ne aradas olarak ne de dost olarak . Tipki bağimli kardeş baği vardi bizde. 
Mert Ipegede sarildiktan  sonra İçeri birden Ipeğin anne ve Babasi girince hepimiz şok olmuştuk . Ipegin kaybolduğunu onlara soylemiştik. Ama bir turlu uçaklarin yakin bir zamanda olani yoktu. Demek bu güne denk gelmisti . Biz dördümuz şoku atlatmaya çalisirken Ipek anne ve Babasiyla konuşunca odadan çiktik . Uçümüz kapinin onundeyken Yagmurun elindeki yüzüğüne gülümseyerek baktığını gordum .
"Hepimiz  çok mutlu olacağiz söz veriyorum" dedim . Ikiside bana bakip,
"İnsallah " dediler. Bundan sonra herseyin guzel olmasini diliyordum . Anne ve babasi odadan çıktıktan  sonra Ipeğin hamile olduğunu duymuş olacak ki annesi,
"Çok sevindim oğlum . Torun geliyor torun" dedi sevinçle. Bende onun elini öpüp
"Saol anneciğim " dedim .  Doktor yanimiza geliyordu .  Hepimiz toparlandik .
"Hastamiz şuanda gayet iyi gozükuyor bu yüzden bir iki saate hastaneden taburcu olabilir "dedi .Bunu duyunca hepimizin sevindiği diştan baya belli oluyordu .

Sonunda o bir iki saat geçmişti . Diğerleri evlerine gitmişlerdi . Ipegin anne ve babasi israrla Yağmurlarin evinde kalip yarin uçakla tekrar döneceklerini söylediler. Bende Ipeğin odasina girdiğimde İpek üstünü giyiyordu. Gidip onun üstünü giymesine yardim ettim . Sonra beraber hastaneden çiktik . Arabaya binip Eve surdüm . Nihayet eve gelmistik . Anahtari bir yere koyup salonda beni bekleyen Ipeğin yanina gittim. Ikimiz koltuklara oturduk . İpek,
"Yarinki planimizi anlat hadi " dedi . Bende,
"Şimdi . Yarin ilk işimiz Yağmurlara gidip Yağmurlarla ve Ailenle vedalaşmak olucak. Zaten Yağmurlarin düğünü 1 ay sonra oldugu icin   bir ay sonra tekrar onlarin yanina geliriz . Sonra ben İzmır uçak  biletleri alip buradan kaçıcaz nasil ama?" Dedim . Ilk basta sevinip sonra  yuzunu asti .
"Ne oldu?"
"Şey... Ben Yağmurdan ayri kalamam ki . Nasil olucak  hem duğun icin ona hep yardim gerekicek" dedi  .Bir an duraksadim . Aslinda hiç arkamizdan birakacaklarimizi düşünmemistim . Suana kadar Mertle hiç uzaklarda olduğumuz olmamisti . Ya bana ihtiyacı olursa. Hem bende baya ozlerdim. Kafamin üzerinde yanan labma simgesini andiran fikirle İpeğe geri döndüm.
"Ozaman onlarda bizimle gelsinler" dedim . Bir anda yüzü  şenlenmisti .
"Nasil yani ?"dedi .
"Yani..Onlarda bizimle gelsinler diyorum . Ayni sehirde yaşayalim diyorum . Hiç ayrilmamis oluruz hani nikahda orada olur diyorum" dedim  imali bir sekilde. Basina jeton düşmuş gibi ,
"Ya sen muhtesem bir seysin" deyip yanaklarimi sıkmaya başladi . Artık yanaklarim kıpkirmizi olmuştu.
"Eee yani onlarla vedalasmamiza gerek kalmadi " dedi .
"Aynen hadi arada onlarda hazırlansin" dedim  .Ellerini çırparak onaylarcasina kafasini sallayip telefonunu çikardi . Yagmuru tuşladi . Birkaç çaliştan sonra,
"Alo efendim Ipeğim?" Dedi . İpek sinsice sırıtarak ,
"Hazirlan İzmire gidiyoruz"...

Biraz kısa oldu ama ..
Evet bari şu son  bölumlerde biraz Vote  gelsin . Ama olsun ben yinede sizleri seviyorum . Hikayemi okuyup azda olsa yuzumu güldurdugunuz için cok tesekkur ederim . Birdahaki bölüm final..
Ve ben guzel bir sonlandirma yapmak istiyorum . Hoşcakalin... 😊