Being his Wife, Being her Husband (Sbtt Book 2)COMPLETED

SPECIAL CHAPTER 2.44

A short message for everyone.

 I'm quite thankful and grateful, in all of you, for tireless supporting my work. starting in, simple reading, vote, and sometimes the comments, it's very important for me as a new writer in the field.  I am glad, because there are people like you can appreciate my works as a new writer.

I wouldn't be able to continue, if you're all not here. Dahil sa inyo, narito pa rin ako. It's an overwhelming, greatful, and thankful to you guys, even though im not good as the other writers there, you all gave me a strength to pursue, what my dreams are. 

Again... Maraming salamat po sa inyo, mula sa puso kong sawi, charrooott.. Mula sa puso ang malugod kong pasasalamat sa inyo. 

Ms.Leiane,

                                  Speicial chapter 2.44

Kung ako ang tatanungin, Mahirap, Masakit, pero Masaya ang magkaroon ng isang pamilya. 

Higit pa sa mahirap, sa masakit ang maging masaya kasama nila at kumpleto. 

Natuto akong mag sakripisyo, natutunan ko na ang mga bagay ay dapat na pinagiisipan ng mabuti. Natuto ako bilang asawa na mag paraya o magpaubaya. Natuto akong alagaan sila at mahalin ng higit pa sa buhay ko. 

Natutunan ko na ang problema ay hindi dapat sinususolusyonan ng mag isa kung may kasama ka naman na handang tulungan ka, and she's my wife. Natuto akong makinig, at sumunod, sa kung anong tama at mali.

Bilang asawa at padre de pamilya, haligi ng tahanan. Wala na akong mahihiling pa. Ang bumuo ng masayang pamilya sa pinakamamahal ko asawa ang pinakamagandang nangyari sa buhay ko. 

Without them, there will be no Grieg Peter Fraut living..

"Hooooooyyy!!" 

Nawala sya sa pag mununi-muni ng pumasok ang asawa nya at sigawan sya nito. 

"What? Manganganak ka na?" Nag aalalang turan nya.

"Nasaan ang pinabibili ko?" Nakataas ang kilay nitong tanong sa kanya. 

His lips formed into letter o. "Nakalimutan ko, sorry." Nakangisi nitong wika. 

Pinaningkitan sya nito ng mata. "Nakalimutan mo?" Anito na may mapanuring tingin. "O ayaw mo!" Asik nito. 

Tumaas ang kamay nya winagaywag sa hangin. "No, no, no, hindi sa ayaw ko nakalimutan ko lang talaga." Giit nya. 

"Kapag hindi ka pa rin nakabili ng cake. Isusumpa ko! Hindi ka na makakaulit sa akin!" Asik nito at naglaho ng parang bula sa paningin nya. 

Marahas na bumuga sya ng hangin at pabagsak na naupo sa kama. "Fuck! Saan ako hahanap ng cake na walang sing sama ang lasa." Napangiwi sya ng maalala kung anong lasa ng cake na palagi nitong kinakain. 

He tsked. "Bakit ba kasi si Gold ang pinadala ko sa Thailand. Shit! She's killing me now in her mind. Ahhhhrrrggg!" 

He went to the bathroom and take bath before he leave and buy a cake. 

When he got outside. Matalim ang titig sa kanya ng asawa habang sinusundan sya nito ng tingin. Is she serious? I didn't know na ganito sya magbuntis. Fuck! Nakaka stress. 

"Aalis na ako." Paalam nya dito. Tinaasan lamang sya nito ng kilay at tinalikuran. 

"Bilisan mo! Ayokong maghintay ng matagal." Galit na pagkakasabi nito. 

"Opo." Aniya at umikot ang mata. 

Rio just Smirk. Nilingon nya ito at ang tanging likod na lamang nito na papalayo ang nakita nya.