Koruma (GxG Texting) (Tamamlandı)

2.8 | Mrs Cannibal

Cho: Bö!

Amy: Öcü.

Cho: Nerdesin len kara pipi?

Amy: Ha?

Cho: Kro musun?

Cho: 'Ha' ne?

Cho: Neyse, sanırım mektubumu aldınnn

Amy: Evet, yazılı adresteyim.

Cho: Biliyorum ;)

Amy: Kameraları çok mu seviyorsun?

Cho: Yo yo, yukarı bak.

Amy okuduğu mesaj ile kaşlarını çattı ve sırtını yasladığı duvardan ayrılıp yukarı baktı.

Cho son derece büyük ve yaşlı olan ağacın dallarından bir maymun gibi sıyrılıp kendini yere attı.

"Selam canım, ben amcanım!"

"Esprilerin bittiyse konuşmaya başla."

"Ah, hayır hayır hayır. Sen, Amy. Sen konuşmaya başla."

"Ne?"

"Nasıl hissediyorsun?"

"Ne demeye çalıştığını anlamıyorum."

"Anlatayım, Mrs. Cannibal diyorum. Bugün nasıl?"

"Cho... Ben..."

"Ah hayır, konuşma. Senin gibi olmaya çok çalışmıştım Mrs Cannibal! Ah hayır, şuan kullandığın adın ile Amy. Mükemmel bir ajandın, herkes sana hayrandı, bir sürü kişiyi öldürmüştün hemde bir suçları olmamasına rağmen! Fakat hiçbirinde yakalanmadın. Bense... Daha ilk denememde yakalanmayı bırak, ölüyordum!"

"Küçük bir çocuk gibi davranmayı kes."

"Yoksa ne yaparsın? Öldürür müsün? Hangi yönteminle? Karnımı deşmek nasıl, veya üçüncü kurbanına yaptığın gibi dişlerini söküp sonra oraya çiviler takıp yavaş yavaş ölmemi mi seyredersin? Veya altıncı kurbanına yaptığın gibi, direk bıçaklar ve sessizce ortadan kaybolursun!"

"Cho, bunlar geçmişte kaldı."

"Benim canımı hala acıtıyor ama! Geçmiş geçmişte kalmadı çünkü acıtıyor!"

"Cho bak-"

"Hayır, sen beni dinle! Kendimi saklamak için neleri göze aldım. Kahve gözlerimi mavi lensle örttüm. Kestane rengi saçlarımı siyaha çevirdim, şu sikik fransız aksanını bile konuşmaya başladım!"

"Her şey benim suçummuş gibi konuşmayı kes sersem! Bana özendin. Benim yaptıklarımı yapıp durmasaydın hiçbir şey böyle olmazdı!"

"Bağırma! Çünkü seni ablam gibi gördüm! Seni kendime örnek aldım, ya sen ne yaptın!? Bak, bir bulaşıkçı olabilirdin. Bir işçi, bir orosbu olmana bile razıydım! Neden kiralık katil olmayı seçtin, neden o orosbu çocuğu Rich ve orosbu kızı Emma için çalışmaya-"

Cho yüzüne gelen yumruk ile sersemledi ve çimlerin üzerine doğru savruldu.

"Kanayan ama belli etmeyen, ağlayan ama gülen. Söyle şimdi bana, ne seni asıl endişelendiren? Cevabı söyle... Yoksa ikimizde iki dakika içinde öbür tarafı boylarız."

"Cho, yapma!"

"Bir... İki... Üç... Dört..."

"Sokayım, tekrarla şu lanet bilmeceyi!"

"Kanayan ama belli etmeyen, ağlayan ama gülen. Söyle şimdi bana, ne seni asıl endişelendiren?"

"Cevap... Gardımı düşürmek. Öyle değil mi?"

"Asla senin gibi zeki olamadım..." çimlerden kalktı ve yumruk yediği yanağını ovaladı.

"Asla senin gibi güçlü olamadım..."

"Üzgünüm Cho. Ben..."

"Seviyorsun değil mi?"

"Ne?"

"O koruduğun kızı... Seviyorsun, değil mi?"

"Cho..."

"Seni tanıyorum." deyip elini Amy'nin kafasına götürdü ve saçını abican bir tavırla okşadı.

"Sen bir kıza aşık olmuşsun."

Amy dolan gözleri ve titrek sesi ile fısıldadı;

"Abim gibi davranma, sersem."

"Peki Mrs Cannibal!"

"Amy!"

"Yani Amy!"

Cho yüzündeki buruk gülümseme ile Amy'ye baktı.

"Gitmeliyim, Amy..."

"Ne? Nereye?"

"Hayatta bol şans!"

Bir anda siyah arabasının arka koltuğuna binip hızla oradan uzaklaşan Cho'ya baktı.

Amy: Geliyorum, bayan Emma.

Boğazını temizleyip fısıldadı;

"Geliyorum... Sevdiğim kız."