I fell in love with my teacher❤️ (compleet-voltooid)

Het café afspraakje...

Sanne en Sophie parkeerde hun fiets in het fietsenrek en
Liepen samen naar binnen. Eenmaal binnen gingen ze gezellig aan een tafeltje zitten voor aan in het café, ze bestelde een warme chocolademelk en een appeltaart en gingen zitten. "Hoe is het nou met Kevin?" Vroeg Sophie nieuwsgierig, aangezien ze het op school vaak over meneer Van Bos hadden hadden ze hem maar een bijnaam gegeven, Kevin dus. Sanne werd al verlegen zodra ze alleen zijn naam maar hoorde, en toen Sophie naar hem vroeg kreeg zo ook een rode blos op haar wangen. "Je vind hem echt leuk he" zei haar vriendin met een glimlach. "Ja heel erg" zei Sanne met een diepe zucht, ze keek droevig naar de grond "maar ik weet dat het nooit iets tussen ons zal worden" Sophie keek haar verbaast aan "hoezo weet je dat zo zeker" zei haar vriendin. "Nou" begon Sanne haar zin, "Hij is veel ouder dat ten eerste, hij heeft een vriendin en woont zelfs met haar samen!" Sanne keek weer droevig naar de grond. "Het komt wel goed" zei haar vriendin geruststellend. Ze aten  hun appeltaart  op en kletste vrolijk verder. Totdat Sanne iemand in het oog kreeg, "Shit" fluisterde ze naar haar vriendin. "Niet meteen omkijken, maar daar staat Kevin" ze keek haar vriendin hopeloos aan. Haar vriendin keek onopvallend achterom en zag inderdaad dat Meneer Van Bos daar stond met zijn vriendin. "Nou ik hoop dat je het niet te spannend vind" zei haar vriendin ongemakkelijk. Sanne keek haar vragend aan "hoezo?" Zei ze, "Kijk eens wie er aan komt" fluisterde ze nog snel. Sanne keek geschrokken omhoog toen ze zag dat er iemand aan hun tafeltje stond. "Dag meiden" zei meneer Van Bos vrolijk. "Hallo meneer" zeiden de meiden in koor. Sophie zag dat Sanne helemaal rood werdt en begon snel een gesprek, "wat doet u hier?" Vroeg Sophie vragend. "Ik ben hier met mijn vriendin" zei hij, Sanne haar glimlach verdween in een seconde en ze keek droevig naar de tafel, "we zijn vandaag lekker weze shoppen en gaan strakjes samen uit eten" voegde hij er aan toe, "i-ik moet even naar het toilet" zei ze en loep toen snel weg. "Het spijt me meneer" zei Sophie "maar ik moet even iets beneden pakken" bedacht ze ter plekken, meneer Van Bos keek haar vragend na terwijl Sophie haar vriendin achterna rende. Sanne deed snel de deur van de wc open en liet zichzelf tegen de muur aanzakken, "H-Hi-hij is hie-hier met zijn vr-vrien-vriendin" zei Sanne snikkend, het duurde nog geen minuut of haar vriendin vloog de wc in. "Sanne!" Riep ze geschrokken uit, ze keek droevig naar haar vriendin die snikkend op de grond  zat, Sophie liet zichzelf naast haar zakken en gaf haar vriendin een knuffel. "Het komt wel goed" zei ze troostend "ik weet het zeker" en keek haar vriendin aan, Sanne's ogen waren helemaal rood van het huilen. "Zullen we weer terug gaan?" vroeg Sophie, Sanne knikte zachtjes en veegde haar laatste tranen weg met de mouw van haar shirt. Ze stond op en deed zelfverzekerd de deur open. Ze liep weer naar hun tafeltje en ging zitten, ze keek rond of meneer Van Bos er nog zat, en spotte hem inderdaad achter in het restaurantje samen met zijn vriendin. Sanne probeerde de rest van de Tijd niet zo op hem te letten maar het lukte haar niet, ze kreeg zijn woorden maar niet uit haar hoofd. De tekst "ik ben hier met mijn vriendin" bleef maar in haar hoofd rondspoken. Sophie zag dat haar vriendin droefs naar de tafel keek. "Hee" zei ze "gaat het een beetje?" Sanne keek op en had de tranen weer in haar ogen staan, "hij gaat met haar uit eten" zei ze snikkend, Sophie keek haar vriendin droevig aan. "Ik weet het" zei ze zachtjes terug. Sanne keek achterom en zag tot haar schrik dat ze opstonden. Ze kwamen hier heen bedacht Sanne zich, ze keek haar vriendin geschrokken aan, "ze komen hier heen" zei ze met een wanhopige blik in haar ogen, ze veegde snel haar laatste tranen weg, "Meneer Van Bos !" Riep Sophie vriendin toen hij langsliep, Hij kwam naar hun toegelopen "ja dames?" Vroeg hij vragend "u-Uhm" zei Sophie hakkelend Er kwam een prachtig mooie meid naast hem staan, "hallo" zei ze met een lieve stem, "nou Uhm dit is mijn vriendin Amber" Sanne en Sophie keken haar allebei verbaast aan, "hallo" zei Sanne uiteindelijk en ze stak haar hand uit om zich voor te stellen "ik ben een leerling van uw vriend" zei ze er verscheen een glimlach op haar gezicht, "leuk, je te ontmoeten" ze lijkt een aardige meid dacht Sanne, inmiddels had Sophie zich ook voorgesteld en praatten ze nog even verder. Nadat meneer van Bos en zijn vriendin weg waren gegaan gingen Sanne en Sophie ook weg, ze liepen naar buiten en pakte hun fiets.
Het was erg koud buiten en Sanne deed haar jas tot bovenaan dicht, op de fiets was het erg gezellig en ze was meneer van Bos al snel weer vergeten. Toen ze thuis kwam maakte ze nog even haar huiswerk voor Nederlands en daarna kroop ze lekker in bed. "Goeiemorgen" zei Sanne tegen zichzelf en ze deed haar ogen langzaam open, het felle daglicht scheen in haar ogen en ze kneep ze tot spleetjes. Na nog 10 minuten lekker in bed gelegen te hebben ging ze er toch maar uit, "wat zal ik vandaag eens aan doen" bedacht ze in zichzelf. Uiteindelijk koos ze voor een rood geblokt houthakkers bloesje en een zwarte broek met zwarte gympen, ze keek tevreden naar zichzelf in de spiegel en glimlachte, "vandaag moet ik meneer van Bos weer zien" Sanne zuchtte diep en slenterde naar haar fiets, ze gooide haar tas in haar mandje en fietste weg. Eenmaal bij school aangekomen parkeerde ze haar fiets in het eerste fietsenhok en liep naar binnen, het was nog rustig en Sophie was er nog niet. Ze ging lekker op een bank zitten in de gang het derde uur had ze een toets van frans en het leek haar handig om alles nog even door te nemen, ze pakte haar boek uit haar tas en sloeg een voor een de bladzijden om. Ze kwam tot se conclusie dat ze alles best wel goed wist, "dat wordt wel een 7" dacht ze bij zichzelf.