De postbode...?

1.6K 19 0
                                    



Ik deed de deur open en snakte naar adem, Wow... "een pakketje voor Sanne Brandsma?" Zei hij met een zware stem, "Uhm ja dat ben ik" zei ik schor. Hij was prachtig ik kon niet geloven dat hij een postbode was! Hij kon net zo goed Europees model worden. Ik pakte met zweterige handen het pakketje aan en zetten mijn handtekening op het kastje, hij groette me vriendelijk en liep terug naar zijn busje. Ik keek het busje na totdat hij de straat uit was gereden en deed toen de deur dicht. Ik haalde een paar keer adem en besefte me toen pas wat er net gebeurt was, Hij was zo mooi, helderblauwe ogen en blonde haren. "Wauw" dacht ik, "wat een knapperd" ik zette het pakketje op tafel neer en rende naar boven om me aan te kleden, ik maakte mijn bed netjes op, kleedde me aan en poetste mijn tanden. Eenmaal klaar en fris ging ik naar beneden, ik pakte een schaaltje en een lepel en maakte wat muesli klaar, toen ik mijn ontbijt ophad liep ik naar het pakketje en maakte hem open. "Oohh mijn nieuwe kleding!" Riep ik vrolijk, ik besloot om me toch maar weer om te kleden, pakte de doos en rende weer terug naar boven ik begon alle kleding te passen, ik belde Sophie op om te vragen of ze zin had om naar de stad te gaan, dat was een goed excuus om mijn nieuwe kleding naar buiten aan te doen, ik trok een nieuwe spijkerbroek aan met een rood bloesje en een zwart t-shirtje met mijn Adidas schoenen. Ik pakte beneden mijn tas en deed de deur achter me dicht, stapte op mijn fiets en reed naar de stad. Sophie en ik hadden afgesproken voor de Hema, eenmaal bij de stad aangekomen parkeerde ik mijn fiets in de fietsenstalling en liep ik richting de winkelstraat. Ik zag Sophie al staan en liep naar haart toe en gaf haar een knuffel. "Heey" zei ze vrolijk, ik glimlachte. "Hoe is het?" "goed hoor" zei ik vrolijk, "zullen we even wat gaan drinken?" Vroeg ik vragend, "ja leuk" zei Sophie enthousiast. We liepen naar binnen en kozen een plekje uit, er kwam al snel een ober aan met de menukaart. We hadden beide niet echt honger en namen gewoon een koffie, we waren lekker aan het kletsen toen de deur openging, meestal let ik niet zo op andere mensen maar er kwam nu iemand naar binnen die mijn aandacht trok, ik keek geschrokken naar de deur en haalde diep adem, Sophie volgde mijn blik naar de deur. "Wie is dat" vroeg ze nieuwschierig. Beloof me dat je niet gaat gillen, Sophie knikte, "Ik deed vanochtend de deur open om een pakketje aan te nemen en toen stond hij voor de deur" Sophie keek me met grote ogen aan, "is hij een postboden!!" Zei ze geschrokken, "hij had wel model kunnen zijn!" Ik knikte "dat dacht ik vanochtend dus ook al" zei ik lachend. De jongen keek onze kant op en hij glimlachte naar mij, meteen begon ik te blozen en keek ik naar de grond. Hij was zo mooi, de perfecte ogen, blonde haren en een super leuke outfit!. Sophie tikte me aan "lukt het met staren" vroeg ze met een knipoog. Ik schrok wakker uit mijn dagdroom en keek haar ongemakkelijk aan, Sophie begin te lachen "Je hebt wel een goede smaak, eerst onze gymleraar en nu de postboden" ik rolde met mijn ogen en lachte sarcastisch, "heel grappig ben jij" Sophie kreeg een glimlach op haar gezicht. De rest van de dag hebben we in de stad doorgebracht en we hebben alle winkels in de stad gezien. De volgende dag werd ik weer wakker door die stomme wekker, "goeiemorgen" zei ik in mezelf, ik stond op kleedde me aan en ging naar school. Eenmaal daar aangekomen was mijn eerste les Frans van mevrouw de Hei, ik kwam binnen en iedereen zat al in de klas en ik ging snel zitten. "Jongens en meisjes" zei ze, "ik heb leuk nieuws voor jullie, jullie krijgen een nieuwe leerling in de klas!" De deur ging open en Ik keek op en ontmoette zijn prachtige blauwe ogen, hij... hij was het! Hij lachte, hij droeg een spijkerjasje met een wit t-shirt en een zwarte broek, zijn haar zat perfect en zijn tanden waren stralend wit. "Zou je jezelf even voor kunnen stellen?" Vroeg mevrouw de Hei, hij knikte. "Nou ik ben Levi de Groot, en ik ben 17 jaar oud. Ik ben een paar weken geleden verhuisd en nu woon ik hier" De hele klas, en vooral de meisjes, waren heel boeiend aan het luisteren, Mevrouw de Hei lachte, "als jullie nog vragen hebben voor Levi mogen jullie die nu stellen". Een meisje achter in de klas stak haar hand op, "waarom ben je verhuisd?" vroeg ze, "nou.." begon Levi "Ik heb hier al mijn familie wonen dus toen hebben mijn ouders besloten om hier heen te verhuizen" "verder nog vragen" zei mevrouw de Hei, niemand had echt vragen dus mocht hij ergens gaan zitten zodat de les kon beginnen, ik zat alleen en vooraan. "Kies maar een leeg plekje uit Levi" zei mevrouw de Hei, Levi knikte en liep naar mij toe, "mag ik hier misschien gaan zitten?" Vroeg hij lief, ik knikte en hij ging zitten.

I fell in love with my teacher❤️ (compleet-voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu