Chapter 16

6 2 0
                                    

I can't still hold the reality right now in my curent state, my eyes still puffy from sleeping and my brain is evaporating somewhere else in this planet.

"Heart! wake up Princess go and take a bath sila Marian patapos ng mag break fast, we have to hurry we can't be late."

Marahan pa akong hinampas ni Mommy sa balikat para magising lang ang diwa ko, ang daming tao sa bahay may tatlong bakla na mag tutulong para ngayon.

Si Marian ang leader ng team, she's the one who will fix my make up, the other one is for my hair and the another one is like the p.a of the two.

Tumango lang ako at nag unat pa, kaya pinandilatan ako ni Mommy na sobrang aligaga akala mo sya ang lalaban. Palakad lakad syang hawak ang telepono nya at dina-dial yong designer ng gown dahil wala pa.

Nakasuot ako ng boyfriend dress para daw mabilis maghubad sa back stage, nakaayos na din ang make up ko pati na ang buhok na naka rollers pa para daw di mahulas ang kulot agad, isa lang kasi ang pwedeng isama sa back stage para umalalay sa akin at mag bantay ng gamit dahil uso daw ang nakawan o siraan ng gamit. Like for real diba?

Pagdating namin halos kumpleto na ang mga kandidata sa pwesto nila at syempre nandun na din si Cheska na nag rereklamo dahil pangit daw ang pwesto nya na parang may pakealam ang mga tao sa paligid nya, kawawa lang 'yong assistant nya. Poor him.

Ang unang part ng pageant ay casual dress na pare-pareho lang naman kami. Kulay puti na off-shoulder body knee leght namay sash na blue nakalagay kung saang course or year kami galing.

Tinangal ng P.A ko ang pagkaka-rollers ng hair ko at ini-high pony.

"Baby Girl smile ka lang sa stage ha, tapos be confident"

Tumango ako at pumila na dahil tinatawag na kami ng coordinator na mag start na ang program in 5 minutes.

In reality I'm not nervous not a little bit, because I don't feel like I'm competing it feels like a new experience so I'm in a verge of excitement not after seeing him.

Maxx.

His inside of our room, he's looking around and our eyes met. Scratch that I'm not nervous, what the heck! I can feel my heart racing specially when he is approaching me.

Hindi na daw mai-inlove! sus sinong niloko mo Heart!

"Sweetheart nakita din kita, I've looking for you. Just enjoy the night okay? no matter what happened we are all here, Mommy and Daddy are with your parents, my whole team and our bestfriends are all cheering for you."

He said it with all the tenderness in his eyes.

Dapat galit pa ako sa kanya, Dapat di ako nakakaramdam ng kilig because I already know my place in his life, ang hirap naman.

"Thank you!" I said louder than I intended it to be, because of the blasting music that started to fill the auditorium.

Umalis na sya dahil sa totoo lang mamaya pa naman ang sayaw namin sa long gown part na parang di naman ako umaasa na masasali ako kasi top 10 lang naman makukuha doon.

Lahat kami ay nakasuot ng casual dress at isa-isa na kaming rarampa papunta sa pwesto namin at sasayaw sa kanta ni Drake na One Dance, sa bandang gitna ay hihina na ang tugtog at lalapit sa mic para mag pakilala ang bawat contestant.

When it's my turn the crowd went crazy, I pause for a while and smile.

"I'm Heart Bober, representing senior highschool!"

I do my final pose and a drop jaw smile.

Everything went blurred, para akong bangkang papel na sumasabay lang sa agos hanggang sa namalayan ko na lang nag papalit na ako ng gown.

"Pasok ako sa top 10?" I asked my P.A absentmindedly.

"Yes darling kaya umayos ka na". She replied.

Biglang parang nagising naman ang natutulog kong diwa ng marinig akong sigaw at isang impit na iyak.

"Who did this?!" Sigaw ng baklang nasa kabilang table namin.

Kitang kita ang galit sa mukha nya habang wina-wagayway nya ang isang red gown na sira-sira.

Biglang nanlaki ang mata ko ng maisip ko ang nangyari, sinabotahe ang may ari ng gown na 'yon. Hinanap ng mata ko ang may-ari.

Si Grace.

Tumutulo ang luha nya at naka tulala lang sya, nag katama ang mga mata namin at kitang kita ko ang kawalang pag asa sa mga mata nya. Tumalikod sya at nanlulumong umupo.

Tumayo ako at kinalkal ang gamit namin at nakita ko ang hinahanap kong gown na extra naming dinala, isang mermaid style plain black gown. Sobrang simple lang nito pero siguro naman okay na'to kesa sa gown nyang punit na punit.

Walang salita kong iniabot kay Grace ang gown at alangan nya ito tinanagap pero tumango parin sya, 'yon na siguro ang paraan nya ng pag papasalamat.

"Minsan talaga you can't understand people no? are they trying to be nice o mga pabida lang."

Napalingon kaming lahat kay Cheska na nag salita habang inaayos nya ang false eye nya na nakaharap sa salamin na parang patay malisya lang at wala syang pinatatamaan.

Nagulat ako dahil biglang tumayo si Grace, sa lakas ng pagkakatayo nya natumba ang upuan nya. Hinawakan ko sya sa braso at umiling.

"Grace mas okay ng pabida-bida kesa naman sa inggetera na kailangan pang manira ng gamit ng iba."

In the corner of my eyes I saw how Cheska's eyes narrowed which I shrug off and go back to my sit.

Sampu na lang kaming natira at pipili ng lima para sa Q&A portion, rumampa na kaming sampu na akala mo mga hindi kinakabahan kung kanina wala akong kabang nararamdaman ngayon ramdam ko ang kabog ng puso ko.

Lumibot ang bata ko sa crowd nakita ko ang mga kaibigan ko na kasama si Maxx, tama ba ang nakikita ko nakakunot noo sya. Kinakabahan ba sya, pero bakit?.

Marahan kong pinilig ang mga posibilidad na pumapasok sa isip ko.

wake up Heart you're in the middle of the pageant and yet you're still thinking of him--

Naputol ang iniisip ko ng nakaramdam ako ng may bahagyang sumiko sa tagiliran ko. Tinawag pala ako na pasok sa top 5, kaya lutang akong pumunta sa harap dahil di parin ako makapaniwala.

Bumunot ako ng question, and the question is If isn't fair that scholar students can be part of any activities that the school held why or why not?

Napaka kontrobersyal ng tanong na nabunot ko, sa paaralang ito the non scholar na nagbabayad ng buo at nag babayad ng extra payments para sa mga scholar ay nakakaramdam ng superiority.

"You only have 1 minute to express yourself the timer start's now", cue ng host.

I nod and smile first before I answer the question.

"Scholar and Non scholar are only a names or what we brand to differentiate the financial status of each student, if we don't include scholars in every activities that our school held might as well let's dissolve the scholarship program of this school have, they don't become scholar for free they pay by giving a high grades which will our school benefit in the future knowing that this intelligent people are from our school let's give them the freedom to be part of our school. Let's not seperate them just because they don't have the money that we have, let's avoid the bullying which I witnessed from the very beginning that I started here. That's all thank you, once again good evening everyone."

When I went back on my place I saw people from audience applauding and some are teary eyes.

Unfair SweetheartWhere stories live. Discover now