In love with the badboy (1&2)

F O R T Y - S E V E N

Alissa.

We rijden naar het huis waar ik vast werd gehouden. Helaas moet ik mee naar binnen om aan te wijzen wie me verkracht heeft en die dingen. Verrassend genoeg gaat de deur al na vier seconden open. Hij wordt niet geopend door Derek, Kyle of Ryan, maar door Celeste!? Mijn ogen springen wijdt open. "Alissa!?" Zegt ze hardop. Ze rent langs de agenten en geeft me een stevige knuffel. Ik knik dat het oké is. Even later komen Carter en Greyson ook naar buiten. Vervolgens kijk ik naar de jongens.

Beelden van Derek die me aanraakte spoken verder door mijn hoofd. Als Greyson me een knuffel wilt geven zet ik een stap naar achter. "Wat is er?" Vraagt hij bezorgd. "Is hij één van de jongens die je ontvoerd heeft?" Ik schud mijn hoofd. Gelukkig zou hij dat nooit doen. Twijfelend geef ik hem vervolgens een knuffel. Carter gunt me een glimlach en doet verder niets. Gelukkig maar. 

"Wat hebben ze met je gedaan?" Zegt Greyson als hij een hand op mijn wang legt. "Alissa. Je moet meekomen." Zegt een agent van binnen. Ik loop er naartoe en zie Derek staan. Hij heeft een vieze grijns op zijn gezicht. Ik besef me ineens dat hij zelf een politie opleiding doet. Dit kan niets goeds zijn. Met wijde ogen kijk ik hem aan. "Is dit de jongen?" Ik knik langzaam. Je moest eens weten hoe graag ik hem nu wil slaan. "Alissa, vertel me. Wat is er gebeurd?" Zegt Greyson terwijl hij me omdraait. "I-ik-" De politie neemt het van me over. "De jongeman hier heeft haar verkracht. Doe het rustig aan met haar. Ze zou een kleine trauma kunnen hebben zoals je net al kon zien." Verbaasd en toch bezorgd kijkt Greyson me aan. 

"Die vieze klootzak," mompelt hij. Dan kijk ik Ryan aan. "Heeft hij jullie hier heen gebracht?" Fluister ik. "Ja, hoezo?" "Omdat hij mij ook ontvoerd heeft," zeg ik nog steeds fluisterend. "Wil je dat zeggen?" Ik schud mijn hoofd. "Hij heeft jullie hierheen gebracht, dus dan zal het wel goed zijn." Mompel ik. Greyson loopt naar één van de agenten toe. "Wij zijn hier met auto. Zouden we met Alissa weg kunnen gaan?" De agent bekijkt me twijfelend.

"Als je even een paar minuutjes wacht rijden we met jullie mee naar het politie bureau om Derek daar te brengen en vervolgens stellen we jullie nog een paar vragen." "Oké," zegt hij simpel. Na een paar minuten rijden we naar het bureau toe voor de ondervraging.

•

We zitten na een uur weer in de auto. Ik heb Carter en Greyson voorin laten zitten aangezien ik me niet comfortabel bij ze voel. Ik leg mijn hoofd tegen het raam aan en mijn ogen voelen zwaar aan. Langzamerhand voel ik dat ik in slaap val.

*Droom*

Greyson komt naast me liggen en legt zijn hand op mijn dij. "Greyson niet doen." Vervolgens begint hij kusjes in mijn nek te geven. "Greyson stop! Ik wil het niet oké!?" Hij gaat op me zitten en zoent me verder. Hij houdt me stevig vast en laat me maar niet los. "Laat los!" Schreeuw ik. Ik begin tegen te stribbelen maar niks blijkt te werken.

Precies hetzelfde wat Derek heeft gedaan doet Greyson ook. Hoe graag ik ook los wil komen, niks lijkt te werken. Mijn wangen zijn nat van de tranen. "Kon elke dag maar zo zijn," zegt hij.

*Einde droom*

Met natte wangen wordt ik wakker. Heb ik nou gehuild? Sinds wanneer huil ik in mijn slaap? Celeste heeft het opgemerkt en kijkt me bezorgd aan. "Alissa, wat is er?" Ik schud mijn hoofd. "Niks. Gewoon een nachtmerrie." Ze blijft me nog een tijdje aanstaren en kijkt dan langzaam weg. Ik snap dat ze zich zorgen maken, maar het gaat prima me me! Denk ik...