BÖLÜM 41 (EŞİ)

1.3K 135 39
                                    

 habibem550 bu bölümü sana ithaf ediyorum.

Bence şarkıyla beraber okuyun.

____________________________

   "Alo? Orda mısın Sena'm?"

   "Beyefendi, ben ............. Hastanesi'nden arıyorum. Rize-İstanbul otobüsü Bolu yolunda kaza yaptı. Eşiniz yoğun bakıma kaldırıldı."

   "N-ne diyorsun sen! Ne diyorsun! Nasıl kaza yaptı?! Ne demek yoğun bakıma kaldırıldı?!" diye bağırdım, gözlerim buğulanırken.

Annem, Sultan teyze, Ezgi ve Azra korku dolu gözlerle bana bakıyordu.

   "Beyefendi sakin olun ve hemen buraya gelin. İsterseniz İstanbul'a sevk edebil-"

   "Geliyorum..." diyerek telefonu kapattım ve hızlıca sekreterimi aradım.

   "Kerem Bey?"

   "Bana hemen Bolu uçağından bilet al. Hemen! En yakın saate!"

   "Tamam, size haber vereceğim." dediğinde kapattım.

Ardından kendimi koltuğa atıp yüzümü ellerimin arasına aldım.

   "Nasıl olur? Nasıl olur?" diye sessizce söyleniyordum.

   "Oğlum ne oldu?"

   "Sena'yı yoğun bakıma kaldırmışlar... Otobüs kaza yapmış. Dedim 'Gitme.' diye! Dedim!" deyip ayağa fırladım.

   "Niye aramıyor hâlâ bu!" diyerek hızlı hızlı bir oraya bir buraya gidip geliyordum.

   "Nasıl olur bu?! Abi bende geleceğim."

   "Ezgi, ben bi gideyim. Belki buraya getiririm."

Annem hemen yukarı koşup elinde Kuran-ı Kerim ile indi. Ardından da okumaya başladı.

Odama çıkıp bağırdım, çağırdım, ağladım...

O, orada zar zor nefes alıyor, bende burada zar zor nefes alabiliyordum.

Telefonum çaldığında hemen açtım.

   "Niye bu kadar uzun sürdü?!"

   "Özür dilerim Kerem Bey. 2 saat sonrasına bir bilet aldım."

zamaN 5 Vakittir 2 (BİTTİ)Where stories live. Discover now