KIRMIZI GECE ❤ DOĞU SERİSİ I -FİNAL

18.BÖLÜM - HAYATA DÖNÜŞ

UZUN VE GÜZEL BİR BÖLÜM SİZLERLE =) KEYİFLİ OKUMALAR

SEN ELİMİ TUT HER DAİM...
YABAN ELLER DEĞİL BENİM MESKENİM...
SEN YANIMDA OL, KOKUNLA DOLSUN İÇİM,
SENSİZ HAYAT HARAM, HARAM ALDIĞIM NEFESLERİM...

Devran karısına aşkla bakıyordu. "Adar sen bana dünyaları verdin sevdiğim."
"Sen de bana Devran, sen de bana dünyaları verdin."
Elini tutup, dudaklarına götürdü. "Bu eller benim bebeğimi büyütecek," elini yanağına götürüp, gözlerine yakın mesafede gezdirdi "Bu gözler onu izleyecek," bu sefer dudaklarına getirdi parmaklarını. "Bu dudaklar ona ninni okuyacak," sonra kızın elini kendi kalbine bastırdı "ve bu adam sizi her şeyden çok ama çok sevecek."

Adar gözyaşlarını elinin tersi ile sildi. "Sen ne güzel seviyorsun be adam, ben sana söz bulamazken, sen iki kelimenle dünyamı şaşırtıyorsun." Adamı deli gibi sarmak istedi o an, ama yarasından çekindi.
Devran başını eğip, kadını izledi. "Sana ilk seni sevdiğimi söylediğim günü hatırlıyor musun?"
"Unutur muyum?" elini adamın kalbine yeniden koydu. "Bu yürek benden çıktı, yalnız senin için çarpıyor, yalnız sana çarpıyor; demiştin."

"Benden kaçmanı beklerken, karşımda durup 'Yüreğimin adresi sensin, sokaklarda ayak izlerin, senin sesin bu kalp çarpıntısının sesi' demiştin, işte o söz bana bir ömür yeter Adar'ım. Sen bana 'evet' dedin ya, tüm sözler hükmünü kaybeder bu sözün karşısında."

Kapı çalınınca ikisinin de gözleri o yana çevrildi. Gelen hemşire ikisine de tebessüm etti. "Hasta biraz dinlensin, sonra normal odaya alacağız." Dedi sevecen bir şekilde.
Ama Adar pek etkilenmemişti o sevecenlikten, kıza kaşlarını çatarak söylene söylene çıktı odadan.
Hemşire serumu değiştirirken Devran'a baktı. "Eşiniz biraz sinirlendi galiba." Dedi şakacı bir üslupla.
Devran aynı ses tonuyla karşılık verdi kıza "Bizi ayıran herkese sinirlenir."

Adar dışarı çıktığında öfkeliydi. "Ne oldu?" diye sordu Lalin.
"Hemşire kibarca kovdu beni." Diye homurdandı kadın, içeri öfkeyle bakıyordu. Pis hemşire kocası ile konuşuyordu.
"Kibarmış en azından."
"Ya çok asilce. Şuna bak bana dinlenecek çık diyor, kendisinde maşallah bir çene susmuyor. Madem konuşabilir, beni neden çıkardı."
"Adar sakin, kadın iki kelime konuşup, çıktı."
"Hı iki kelime." Dedi alayla.

Miran da yanlarına geldi. "Nasıl bizim yeni baba adayımız?"
Adar abisine çevirdi bakışlarını. "Çok iyi, çok sevindi."
Miran kardeşini sardı. "Sevinir tabi." Derken karısına bakıyordu.
"Ya abi susadım, su getirir misin?"

Miran kaşlarını çattı. "Sebil şurada gülüm, git iç."
Adar ayıplar gibi baktı. "Hamileyim ben, ben mi getireyim suyumu? Günah."
Lalin 'yandık' der gibi baktı Miran'a.
"Kızım dün kendi suyunu kendin içiyordun."
"Ama artık bugün hamileyim." Diyerek gidip bankta oturdu ve ellerini göğsünde bağladı.

"Yandık kızım, bu şimdi böyleyse; iki ay sonra ayaklarını bile bize yıkatır."
"Ne kadar da temiz düşüncelisin kocacım. Sadece ayaklarla kalsa iyi." Diye söylendi Lalin.
Adar ise onlara ters ters bakıyordu.

***

"Tamam bunu da arkana koyduk mu, bitti." Dedi Hilal oğlunun arkasına yastık koyarken. "Rahat mısın benim paşam?"
Devran gülümsedi. Annesinin elini alıp, dudaklarına götürüp uzun uzun öptü. "İyiyim annem. Yanımızdasınız ya, çok iyiyim." Dedi Kürşad dedesine de bakarken.

Hilal da oğlunun yanaklarını öptü. "Ay benim paşam."
Eve geldiklerinden beri onu öpen kadına yalancı bir öfkeyle baktı Devran, "Anne ya tamam, baba oluyorum. Kocaman oldum. Hala mucuk mucuksun ha." Dedi.
Hilal kafasına vurdu. "Halt etmişsin. Bir kere çocuklar annelerinin gözünde büyümez. Ayrıca siz daha çocuksunuz bakalım o sabi sizin ellerinizde nasıl perişan olacak."