The Book Keeper (Completed)

Chapter 33

"Why are you staring at me like that?" Zandro asked me. We were at my apartment, near the park. I am living alone since my dad has a new wife, which is younger than me by the way.
"I just can't believe you are here," I replied.
We were seated at my terrace, still looking at the flowers at the park.
"Nandito na ako Caroline. Hindi na ako aalis." He smiled and hugged me.
"Let's call Jake. Bulabugin natin ang kumag nayun." Nilabas ni Zandro ang phone niya and he video call with Jake.

"Z, do you know what time is it in here..." Reklamo ni Jake ng sagutin ang tawag.
"Have you seen Carol?"

Tinapat sa akin ni Zandro ang cellphone niya.

"Hi, Jake." I am so happy, I can't contain it.
"Oh My God, Carol... Pambihira ka, bakit bigla kang nawala?"
"Nice to see you, Jake."
"Huwag mo akong ma-nice to see you, Jake. Bakit hindi ka na sumasagot sa mga emails ko? Nakablock pa ako sa mga Social Media mo?"
"Nakablock ka. Kasi..." Natingin ako kay Zandro na nakikinig lang sa amin.
"Kasi ano?... Ano dahilan mo?"
"Kasi, ayaw kong makita kayo ni Zandro tapos hindi ako kasama. Hindi niya ako maalala..." A lump formed on my throat and my tears started to appeared again.
Niyakap ako ni Zandro habang nakikipag-usap ako kay Jake.
"Eh di sana si kupal na lang ang nakablock. Bakit pati ako?" Tanong ni Jake sa akin.
"Alam mo bang kulang na lang ginabain ni Z yung condo mo nung makaalala?" Nakangising pagkukwento nito.
"Bye Jake...Matulog ka na ulit." Inigaw ni Zandro ang cellphone niya sa akin.
"Teka... Kausap ko pa si Jake." Nakipag-agawan ako sa cellphone niya. He gave it to me after. Tawa ng tawa si Jake ng makabalik sa akin ang phone.
"Tapos Carol, natatandaan mo yung nabasa mo sa libro? Yung laging nananaginip si Z... Shit, ikaw ang napapanaginipan niya. Talking about this twisted fate... You can read his life on that blasted book. And he was dreaming of you before he even met you."
"Yeah...kinuwento nya sa akin kanina." I replied.
"Sinuntok pa ako ni Z ng ikwento ko sa kanya na alam ko ang tungkol sa libro. Pagkatapos kong iligtas ang buhay niya..." Natatawang kwento ni Jake.
"Wala siyang utang na loob... Sabihin mo kay Z yan..."
Natatawa si Zandro na nakayakap sa likod ko.

"But seriously Carol, kailan ka babalik dito?" Tanong ni Jake sa akin.
"Hindi ko pa alam. Medyolutang pa ako sa mga nangyayari." I replied.
"Keep in touch, Carol. Namimiss na kita... Yung mga kulitan natin. Yung mga patagong text natin. Yung mga date natin sa McDo..."
Inigawna naman ni Zandro ang cellphone mula sa akin.
"Tatamaan ka na naman sa akin Jake." Sabi nito. Nadinig kong tawa ng tawa si Jake.
"Namo ka... Buti nga sayo, seloso ka pang kumag ka. Tagal-tagal ko ng sinasabi sayo si Carol...si Carol..."
Tumawa na naman si Jake ng makita niyang naasar na si Zandro.
"Sige na, matutulog pa ako. Kasi kailangan kong pumasok sa trabaho dahil nasa galaan ang Boss ko."
Tumawa na naman si Jake.
"Iuwi mo na si Carol dito Z. Ingat kayo... Ingat ka Carol kay Zandro." I heard Jake bagonawala ang bosesnito.

"Nakakairita minsan si Jake." Sabi ni Zandro sa akin. Binulsa nito ang cellphone niya saka yumakap ulit.

"Paano mo nalaman kung nasaan ako?" I asked.
"Napanaginipanko." He replied. He holds my hand and asked me to sit down.
"Bago ako nagpunta sa National Library, napapanaginipan kita. Lagi kang nasa park." He answered.
"I always dream of you from the day you visited me at the hospital. I dreamed the day you left, how you cried in your room. I saw how you tried to live. I always dreamed of you, sitting on this park, looking at that tree." Tinuro ni Zandro ang isang punona lagi kongtinatambayan.

"Ms. Rose told me how you can read the book and how you saved me from death by writing the last page with your blood. Hindi ako makapaniwala but she gave me that book and saw the last page. Yung last page lang ang naintindihan ko. When I read your name on it, doon na ako nakaalala. Kinuwento ko kay Jake ang nalaman ko, and he knew about the book. Sa sobrang frustrated ko dahil hindi ko alam kung nasaan ka, nasaktan ko si Jake."
"Kawawang Jake." Maluha-luha pero nakangiting sagot ko.
"Yeah... Nag-sorry naman na ako. But he still rubbed it on my face every time he has a chance." Nailing si Zandro.
"Kinuwento ba ni Ms. Rose ang ancestry line mo?" I asked him.
Umilingsi Zandro.
"Ahh... ganito yun. Bakit tayo nalagay sa ganitong sitwasyon..." And I told him about Alon and Malaya at kung paano sila pinaghiwalayni Udaya. Ang sumpa sa angkan ng mga Pluma. Kinuwento ko din ang naging tulong ni Ms. Rose at kung paano nanlumosi Ma'am Mel sa sitwasyon. Kinuwento ko din kung saan galing si Jake na angkan. Tawa nang tawa si Zandro ng ikwento ko na hindi maka-move on si Jake na galing siya sa masamang angkan.

"Caroline, will it be too fast if I ask you to marry me?" Zandro asked all of a sudden.
Nawala ang ngiti ko at napanganga ako sa sinabi niya.
"I wasted years Caroline, I just know you are for me. If this is too fast for you, just keep this ring. Wear it if you are ready. But I want you to always know that I love you. I love you so much it hurts not to be with you. Kung nasaan ka, nandoon ako." Zandro is proposing to me?!
"Are you proposing?" Mukhang tangang tanong ko.
"Yes, I am Caroline." Kinuha ko ang singsing na nakaharap sa akin.
Hindi ko mahanap ang boses ko... Binalik ko ang singsing kay Zandro.
Naguguluhan siyang tinanggap ito. Malungkot ang mga mata... Nagtatanong kung bakit...

And I gave him my right ring finger...

"I guess you need to wear it to me Z." I huskily said. Ahhh, this damn tears are starting to flow again. Sinuot ni Zandro ang singsing sa daliri ko.
"Is that a yes?" He hopefully asked.
"I guess..." I replied. "Wow... I'm engaged." I murmured while looking at my ring. It's a simple diamond ring... And it is mine.

"Let's go home..." He mumbled and kissed me.