Chapter II Another story in time

515 9 0
                                    

-Philippines, January 1, 2014-

-11:30 p.m.-

 “gantong araw at oras din yon. Dito mismo sa kinatatayuan ko ngayon. Kahit na may building na nakatayo na dito ay alam ko pa din ang itsura nito nung mga panahong naganap ang hindi ko inaasahang bagay.  Kakagaling lang namin ng parents ko sa new year’s party na ginananap sa isang hotel. I was just a pretty little girl way back then. At the age of 6, since natututo na akong magsalita ng diretso, I started to face and mingle with high persons not only in our country but also overseas that’s why at this age to I was forced to study every language in the world like my dad. Yes, my family was one of the richest people in the world. Having majors shares in top 10 companies in the world. Owning 5 hotels and 2 newspaper publication in every country worldwide. Having a tv stations around asian countries. We also have 25 shipping,air and bus lines around the globe.We are also Dominating the car business around russia. Yan palang ang nalalaman kong business ng family ko. (sigh!) I was the only child, the only heir of the family."

"Despite na gantong yaman namin naging low profile pa din ang dad ko. Ayaw niya kasi ng masyadong napapansin gusto niya kasi makaka galaw pa din kami ng maayos sa labas ng walang nakaka alam ng estado namin sa buhay. When we go out with him wala kaming body guard you can see us just like a typical family. But whenever the media got a footage of me and my mom, he uses his connections to get rid of those. By the way I’m not a pure filipina. My dad was a pure russian. My mom was a half filipina one fourth japanese and one fourth russian. That’s why I have this model like figure, white fair skin, a brunette long hair, blue almond eyes, a cute pointed nose, but the height of a filipina. Opo! 5’5 lang po ako quite the petite type hehehe! Anyways back to my kadramahan story. I clearly remember all the things that happened from evening of Dec. 31, 1996 until 11:30 p.m. of January 1, 1997.   

(Flashback!!)

December 31, 1996 11:00 p.m.

(maririnig ang ingay ng mga taong nag kekwentuhan at nag tatawanan kasabay ng tugtuging masaya. Nang biglang mapapahinto ang lahat sa malakas na iyak ng isang bata.)

“WAHHH!! DADDY!! MOMMY!!”

“whats wrong my baby girl? Come on get up.”

“I was sliding like a figure skater here then suddenly I tripped off look I have a scratch”

“ok daddy will kiss away the pain already ok? muah! does it hurt anymore?”

“Not anymore daddy!”

“that’s good go to your mom and ask for some chocolate ice cream that’s your favorite right?”

“I LOVE ICE CREAM!  MOMMY!! I WANT ICE CREAM!”

(biglang may dumating na hindi naman gaanong katandang lalaki at kinausap ang lalaki)

“Master Leandro tawag po sa telepono ayaw pong mag pasabi kung sino. At meron din po kayong sulat na ipinadala ngayon lang po”

“mang ruben! Papasok po ang taon eh nag tatrabaho pa din kayo? Mag pahinga po muna kayo”

“Master Leandro nangako po ako sa tatay at nanay ninyo bago sila pumanaw na sa kahit ano pong oras ay pag sisilbihan ko kayo”

“ay nako mang ruben sige po ganto na lang sabihan niyo po yung tumatawag na tawag na lang po ako ulit bukas ng umaga at yong sulat po iwan niyo na lang sa lamesa ko sa study room”

“masusunod po master”

(bumalik na ang lalaki sa kasiyahan makalipas ang ilang oras ay nag labasan ang mga tao sa garden at maririnig ang sabay sabay nilang tinig)

Love BoundsWhere stories live. Discover now