Ejderha Alevi:Başlangıç (1.bölüm)

32.5K 931 448
                                    


Karanlık... Çok karanlık.Koşuyorum ...Koşuyorum.Bir tünelin içinde miydim?Bir orman, güzel ,çiçeklerle dolu bir orman. Nasıl geldim ki buraya.Sonra... Ne hayır rüyaymış.Alt kattan annemin sesini duydum.Ah olamaz okula geç kalacağım.Koşar adımlarla aşağı indim.

''İyi misin, normalde geç kalmazdın?''

''İyiyim anne sadece aptal bir rüya gördüm.''

''Hmm.Rüyamı?''

''Annee, önemli bir şey yok iyiyim ben.''

''Neyse kahvaltını yap ve acele et.''

''Hayır olamaz geç kaldım ben çıktım.''

Ben koşarak evden çıkarken annemin sesini duymuştum ama gerçekten de geç kaldığım için bakamamıştım.Kahvaltımı okulda yapacaktım mecburen.İzmir'in güzel kokusunu içime çektim.Buraların havası gerçekten temizdi.Keşke bi arabam olsaydı en azından okula gitmek için ama 17 yaşında olduğum için ehliyet alamadım.Otobüse bindiğimde heryer doluydu.Ayakta bir yer buldum.Kısa bir yolculuktan neyseki geldim,yoksa bu sıcakta otobüste biraz daha dursaydım bayılabilirdim.Okulun bahçesine girerken zilin sesini duydum.Ben sınıfa gidene kadar ders başlamiştı bile.Ses çıkarmadan ilerlerdim ve sınıftaki yerime oturdum.Yok yazılmıştım ama olsun en azından dersin kalan kısmını dinlerim umuduyla oturdum ama Ayça arka sırada soru sormaya başladıktan sonra biraz olan konsantrasyonum da bozulmuş oldu.

''Ne oldu, uyuya mı kaldın''

''Evet.''

''Hmm. Bu kadar mı yani''

''Evet.Tuhaf bir rüya gördüm.''

''Nasıl bir rü...'' diye Ayça soramadan öğretmen bizi uyarınca sohbetimiz yarıda kaldı.

***

''Dışarı çıkıyorum,kızlarla buluşucam anne.''

''23.00 de evdesin.''

''Peki,biliyorum.''

Kızlarla bir AVM de buluştuk,Buket,Ayça,Cansu,Ezgi ve Figen.İşte hepsi bu kadar.pek fazla arkadaş istemiyordum.Gerek duymuyordum.Kızlarla zaman geçirmek cumartesi gününden bile iyiydi.

''Hey, gördüğün o rüya ne hakkındaydı?''Diye sordu Ayça.

''Ah şey önemli değil, bir orman gördüm sadece.''

''Orman mı? Pikniğe falan mı götürsek seni.?''

''Ha ha çok komik.''dedim yalandan gülerek.

''Ahhh ben çok yoruldum, eve gidelim hadi'' Dedi Buket.

''Pekii'' dedim

Saat on buçuktu, bu sürede eve rahatlıkla gidebilirdim.Biraz yürüsem daha iyi olurdu.Telefonum çantamın içinden yalvarırcasına çalarken bir çığlık duydum.Ama sokakta kimse yoktu.Merakım beni yolun sol tarafındaki çıkmazsokağa götürdü.Ve gördüklerim karşısında şoka girdim.Karşımda insanın kanını donduracak kadar soğuk iki varlık vardı.Kulakları sivri,siyah saçlıydılar.Elflere benziyorlardı.Filmlerde elfler genelde yakışıklı ve karizmatik olurdu.Ve bana gele gele bunlar mı?Dünya hiç adil değil.

''Heeyyy insan, bu karanlıkta sokakta olman ne hoş bir sürpriz.''Sinsi ve soğuk bakışları vardı.

Ben donup kaldım.Merakım başımı hep belaya sokmuştur ama yine de merakıma yenilmem sinir bozucuydu.Bunların hiçbiri gerçekçi gelmiyodu.

''Birkaç aptal kılık değiştirip insanları korkutmaktan vazgeçin.''

''Kılık değiştirmek mi.''cılız olan konuşunca sanki korkuyu hissettim ama inanmıyordum.

Ejderha Alevi:BaşlangıçWhere stories live. Discover now