ACIM VE İLACIM

Bir aldatma bir ölüm

"İlkim"

Sıcak havayı fırsat bilip üstüme yıl dönümünde aldığı o güzel ve seksi bulduğu geceliği giydim hemen hafif bir makyaj yapıp en sevdiği kokuyu üstüme dağıttım ve gelmesine yaklaşık 10 dakika kaldığını tahmin ettiğimde yatağa geçip uzandım, beklemeye başladım. 2 saat geçtiği halde gelmemişti. Gözlerimin bir betonun kurumuþ hali gibi sertleþmesinden uyuya kalacaðýmý seziyordum. Kapının o katil aðýrlarmýþ gibi tiz sesiyle irkilerek uyandım üstümü baþýmý uyku haline benzer bir þekilde henüz o yatak odasına gelmeden biraz daðýttým, onun için hazırlandığımı fark etmesini istemiştim. Yatak odasının kapısı açıldığında olacakları akışına bıraktım. Kalbim öyle bir ritimle atıyordu ki beni ritmiyle ele verecek sanmıştım. Okyanustaki bir balýk gibi terliyordum, terim suya karýþýr gibi belirginleþmeden yok oluyordu sanki.Yatağa doğru adımlarını dinlerken ilk defa böyle anlam yüklediðimden bayýlacak gibi olmuştum. 

Ondan önce gelen kokusu beni ona biraz daha aşık ediyordu. Yatağa yaklaştığında açılan bacaklarımı ve belimi örtüp öpmesini bekliyordum içimden gebere gebere"evet tamda şuanda Kaan beni şuanda öpmen gerekiyor lütfen yanlış yapma lütfen" diye sayıklarken o odanýn havasýný solup arkasını dönüp gitti evet lanet olsun ki gitmişti.   Demek artık ona ilgi çekici gelmiyordum. O kapının bu sonuç ile kapanması bütün kadınlık gururumu yerle bir etmişti. Kapanan sadece o kapı değildi. Umudumda kapanmıştı arttık. Karnımda ki bebeğimle buralardan gitmeye karar vermiştim. Bir insan umudu kaybedince vazgeçer, vazgeçemeyeceðini anlayýnca da umut eder ya öyleymiþ masalým. bunca zaman umut etmekten vazgeçmek aklýma bile gelmemiþti. Ama bugün anlýyorum ki umut edecek tek bir kýrýntý kalmamýþ ellerimde.

Kapının hemen kapanmasından sonra yatağa doğruldum. Ve bütün yüreðimin kan akýþýný kesen bir iç çekmeyle akan gözyaşlarımı silmeye başladım. O benim eşimdi, aşık olarak evlendiğim eşimdi. Ama þu anda beni değil başka kadını seviyor ve başka kadına ilgiyle yaklaşıyordu. Aklýma bir an olsun böyle bir þey yaþayacaðým gelmezdi. Benim sevgim eþsizdi ya hani, benzemezdi hiç kimseye, ne yalanlar koklamýþým, öpüp koynuma aþk diye büyütmüþüm oysa.

Bu hayattan ne istemiştim ki sadece sevilmek. Oysa bana veremediği bunca şeye rağmen onu sevmiştim. Daha fazla doğrularak ağlamaya takatim kalmamıştı hatta aðlamaya niyetimde yoktu. Ben içimde var olan sevgiyle henüz kül olmamýþ heveslerimle tekrar doðabilirdim. Kendime güvendiðim kadar saygý da duyardým. Ben aldatýlan kadýn olmayý hakketmedim.

Ellerimi karnıma götürüp bebeğime binevi sarıldım. Belki bir buse kondursaydı bebeğime baba olacağını ve değişebileceğini kabullenebilirdim ama olmayacağını anladım. Ve yine eğer hamile olmasaydım onun bana bu yaptıklarına karþý farklý bir savaþ verirdim.

Bu son şansı ona vermeye dün karar vermiştim çünkü Hamile olduğumu dün öğrenmiştim. Henüz 3 aylıkmış daha cinsiyetini bile bilmiyordum.

3 Ay önce
Kapının delicesine çalmasıyla kapıyı açtım. Gelen Kaandı ve sarhoştu. Üzerime yaslanıp benden destek alarak bitik halde yatak odasına geçirdim yatağa oturtup ayağında ki ayakkabılarını çıkartmaya çalışıyordum. Onun neden böyle olduğunu cümlelerinden anlayabiliyordum. Sevdiği kadını yani Aslı'yı başkasıyla yakalamış. Ve Canının acıdığını söylüyordu gözlerimde ki yaşlara hakim olamadan odadan çıkmak için ayağa kalktım bir hamle yaparak bileğimden tutmuştu. Ve beni göğsünle değecek kadar yakınına çekmişti. Dudaklarını dudaklarıma bastırmıştı.

Kalbimin beni teklemesi hiç duramayacak gibiydi. Uzun zamandır böyle öpmemişti beni belki de değerimi anlamıştı. Karşılık vermediğimi farketmişcesine daha fazla öpüyordu. Ve bende karşılık vermiştim. Yaklaşık 2 saat sonra uyumuştuk ki onun aslının adını sayıklamasıyla uyanmıştım.