Mazoşist ve Şeytan. ×

Yeni Baştan

''Ona gerçekten güveniyor muyum?''

İşte tüm ipler burada düğümleniyor, tüm filmler burada kopuyordu.

''Bunu asla bilemezsin, Hartmut.''

Aidan'ın sesi içinde yankılandı.

O alaycı gülüşünü duyduğundaysa tüyleri ürperdi.

Başrahip ve Anette konuşuyordu.

Inga nasıl hissettiğini bilmiyordu ama içinde bir şeylerin kıpırdandığını fark etti.

Hartmut, Aidan'a yaklaşıp kulağına fısıldadı,

''Bir daha aklıma girmezsen bu teklifi kabul edebilirim.''

Aidan gülümsedi.

''Senden üstün olmamı kabullenemiyorsun değil mi? Bu kendini güvensiz hissettiriyor.''

Anette lafa girdi :

''Ben tamam diyorum. Hartmut da karşı çıkmadığına göre, inga okumaya devam edebilir.''

Hartmut sahte bir samimiyetle elini Aidan'ın omzuna koydu.

''Dostum çok teşekkürler. Seni bana gönderen yüce Tanrıya şükürler olsun.''

Belli ki beni deli etmeye uğraşıyor.  Ahh, bir insan kendini benimle eşit görüyor. Bu  nasıl bir kibir?

Aidan içinden gelen bu sözleri söylese neler kaybedeceğini biliyordu, o yüzden sesini çıkarmadı.

 Sonra da kiliseden çıkıp evlerine döndüler.

Her şey gerçekten yeni başlamıştı.

inga, Aidan'a teşekkür etmek istiyordu.

Geleceği kurtulmuştu sonuçta.

Aidan'ın odasının kapısında derin bir nefes aldı, ve kapıyı iki kez tıklattı.

Kapı kendi kendine açıldı.

Perdeler kapalıydı, içeride az da olsa ışık vardı.

''Imm, şey, Aidan,hmm..''

''Önemli değil. Ve şimdi çık odamdan.''

Inga kafası öne eğik çıktı. 

Neden bu kadar kötüydü ki?

Yine de onun yüzünü görmek bile mutlu etmişti Inga'yı.  (o.o)

   

Sonraki bölümden bir not :

''Elveda baba, elveda hiç sönmeyen alev, ve geçmişim. Sizi pek özlemeyeceğim.''

-yazar notu: bi' haftalık bir tatile çıkıyorum, yeni bi' bölümle geri döneceğim :d

kısa oldu biraz.