~~~~~~~~~~~~~~~W A Y ~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ဝသာန္ ရဲ႕ လက္ ကုိ ကုိင္ ကာ ဆြဲ ေဆာင္ မႈ ႐ွိ လြန္း တဲ့
အျပဳံ း ေတြ နဲ႔ ႏႈတ္ ဆက္ ေန သည့္ ျမတ္ ဖူး ေဝ ကုိ
ၾကည့္ ၿပီး ေခတ္သ်ွား အိမ့္ အံ ့ အား သင့္ သြား တာ ေၾကာင့္
"ျမတ္ဖူးေဝ....."
ေခတ္ သ်ွ ား အိမ့္ရဲ႕ အသံ ထြက္ လာ ေတာ့ ဝသာန္ က
ဆုပ္ ကုိင္ ထား သည့္ ျမတ္ ဖူး ရဲ႕ လက္ ကုိ ျဖဳ တ္ ခ် လုိက္ သည္ ။
ျမတ္ ဖူး သည္ ဝသာန္ လႊတ္ ခ် လုိက္ သည့္ လက္ ေၾကာင့္
မ် က္ ႏွာ ပ် က္ သြား သည္ ။ သုိ႔ ေပ မယ့္ အျပဳံ း မပ် က္ . . .
သူ႔ ကုိ အံ ့ အားသင့္ စြာ ၾကည့္ ေန သည့္ ေခတ္ သ်ွ ား အိမ့္
ဘက္ ကုိ လွည့္ ကာ
"ေတြ႔ ရ တာ ဝမ္း သာ ပါ တယ္ ေနာ္ သ်ွ.....
တုိ႔ နာ မည္ ကုိ အေထြ အထူး မိတ္ ဆက္ စရာ မ လုိ ဘဲ
သ်ွ က မွတ္ မိ ေန ေတာ့ တုိ႔ ဝမ္း သာ ပါ တယ္ "
"အင္း......"
ေခတ္ သ်ွ ား အိမ့္ ေခါင္း ညိမ့္ ႐ုံ သာ ညိမ့္ ျပ ၿပီး
ဝသာန္ နား ကုိ ထ သြား လုိက္သည္။
ဝသာန္ က ေတာ့ အနား ေရာက္ လာ သည့္ ေခတ္ သ်ွ ား အိမ့္
ကုိ ၾကည့္ ရင္း
"နဖူး မွာ ေခြၽး နဲ႔ ပါ လား သ်ွ ရာ "
ေျပာ ရင္း နဲ႔ ဝသာန္ က သူ႔ အိပ္ကတ္ထဲ က လက္ကုိင္ပဝါ အဝါ
ႏု ေရာင္ ေလး ကုိ ထုတ္ ၿပီး ေခတ္ သ်ွ ား အိမ့္ ရဲ႕ နဖူး က
ေခြၽး စ ေလး ေတြ ကုိ သုတ္ ေပး ေလ ၏။
"အဟမ္း!"
ျမတ္ ဖူး က ဝသာန္ နဲ႔ ေခတ္ သ်ွ ား အိမ့္ တုိ႔ ကုိ ၾကည့္ ၿပီး
ေခ် ာင္း တခ်က္ ဟန္႔ လုိက္ သည္ ။
ထုိ ခါ မွ ဝသာန္ သူ႔ ေ႐ွ႔ ေရာက္ ေန သည့္ ျမတ္ ဖူး ကုိ
သတိ ထား မိ ၿပီး
"အာ.....မတ္တတ္ႀကီး ရပ္ ေန တာ လား ျမတ္ ဖူးရာ
ထုိင္ ေလ "
ျမတ္ ဖူး အျပဳံ း မပ် က္ ပါ ၊ ဝသာန္ အေျပာ့ ကုိ ေခါင္း ညိမ့္
ရင္း ဆုိ ဖာ ခုံ မွာ သြား ထုိင္ လုိက္ သည္ ။
