İstanbuldan mardine uzanan bir dağ çiçeğinin masalı.
Asmin doğma büyümeli İstanbul 'da yaşıyorken.Kaderi onu hiç bilmediği bir şekilde mardine sürüklemiştir.
Yüzüme vuran güneş ışığı ile derin uykumdan uyandım.Bugün beni yine zor bir gün bekliyordu.Artık benim de ailem için abim gibi babam gibi fedakarlık yapmam gerekiyordu.Zamanın bana daha ne süprizler göstereceğini bilmeden... Düşüncelerimi bölen kapının tıklanma sesi ile
"Gel " dedim.İçeriye evin yardımcısı olan bir kadıın. Doğu kadınları nasılda belli oluyor. kim bilir kaç yıldır burada
"Günaydın hanım ağam,Selma hanımlar gelmiş sizi aşağıda beklerler"
"O kim ?"
"Demir ağanın anası " diyince başımla onaylayıp birazdan geleceğimi söyleyip gönderdim ve yataktan kalkıp hazırlanmaya başladım.Ne kadar evlenmek istemesemde mecburiyet vardı ailemin beni yetiştirdiği terbiye ile benim insanlara bu insanlar eşimin ailesi olduğu için saygısızlık yapmayı kendime yakıştıramazdım.
Ekimi yüzümü yıkayıverdikten sonra valizimdeki kıyafetlerin dolaba yerleştiğini görünce aldığım ama giymeye fırsatım olmayan önü kapalı beyaz üzerine sarı ve mor çiçek desenli diz ortasında biten bir elbiseyi giyiverdim. saçımı salıp hafif bir makyaj bir göz makyajı yapıp kırmızı rujumuda sürdükten sonra kendime bakıp tamam olduğunu anladım.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
(Asminin elbisesi)
Yanıma telefonumuda alıp aşağıya inmeye başladım.Ben ilerledikçe sesler netleşmeye başlıyordu.Merdivenlerin başına geldiğimde bütün gözler üzerimde toplanmıştı.Ben annesi olduğunu tahmin ettiğim kadına doğru ilerlerken ve bana pür dikkat bakar iken ben kim olduklarını tahmin etmeye çalışıyordum. Fatma yenge hariç onun ile hemen hemen aynı yaşlarda bir kadın vardı belliydi ağırlığından ve gözleri ise ona demire benziyordu annesine çekmişti.Hemen yanındaki ikili koltukta hamile biri vardı onu tanıyamadım ya yengesi yada ablası bilemiyorum.Onun yanında ise güzel bir kız vardı dün hatırladığım kadarı ile bu abimin sevdiği kız gerçektende çok güzelmiş adı gibi zarif bir kız.Zarifenin Karşısında ise 18 yaşlarında bir erkek vardı belki de kardeşidir. Sonra üzerimde hapis olan bir çift göz geldiğimden beri o gözlerin esirliğinden çıkamamıştım.O denirdi benim dağ öküzü sapığımdı. Başımı tekrar annesine çevirip
" Hoşgeldiniz efendim" diyip içten bir gülümseme ile ellerini öpüp alnıma değdirdim.
"Hoşbulduk kızım bahsedildiğinden bile daha güzelsin maşallah " diyip mutlu ve memnun bir şekilde gülümsedi.Ben ise gülümseyip geçiverdim.Fatma yenge araya girerek
"Kızım bu selma hanım kaynanan " diyip annesi olduğunu tahmin ettiğim kadını,sonra hamile olan kadını gösterip "Buda selma hanımın büyük gelini Hazal " derken ayağa kalktı ve selamlaşıp sarıldık çok tatlı ve iyi birine benziyordu.Onun yanındaki kızda ayağa kalkıp Gülümseyip bana sarıldı.Aynı anda konuşarak
