Gizlenmiş Duygular

4. Bölüm

Geçmişin keşkeIeri ve geIeceğin endişeIeri şu anımızı çaIan iki hırsızdır.
Üstün Dökmen

~~~

19 Yıl önce

Ayna karşısında kendini izleyen kardeşini izliyordu, daha küçüktü ama gelin oluyordu.

Ayşe'si, küçüğü biriciği.
Dostum, kardeşim dediği adam ile evleniyordu. Oysa Ali en çok ona güveniyordu, Ayşe'ye kardeşi gibi bakar diye düşünüyordu.
Ama o dostuna ihanet etmişti, Ayşe'sine göz koymuştu.

Ekrem, dostuydu onun kardeş gibiydi.
Birgün karşısına geçip Ayşeyi sevdiğini söylemişti.
Yıkılmıştı, "kardeşin lan o senin" demişti Ali.

Araları bozulmuştu, kötü kavga etmişlerdi. Kaşları patlamış, dudakları yırtılmış yüzleri morluk içinde kalmıştı ikisininde.

Ali çok severdi Ekremi, lakin kabullenemiyordu. Ekremin "ayşeyi alacağım " demesinden sonra ise iyice çıldırmıştı.

Güveni yerle bir olurken, hırs yaptığını düşünmüştü ve yanılmamıştıda.

Ekrem ile yaşıttılar, Ayşe ile aralarında yedi yaş vardı.
Yaş değildi önemli olan, daha Ayşe abisinin ailesinin gözünde küçük kız çocuğuydu.

17 yaşındaydı, kendiside Ekremi sevdiğini söyleyince, babası kıyamamış karışmayıp vermişti.
Ali ile iyi anlaşsalar dost olmuş olsalar bile babası pek hoşlanmıyordu Ekremden.

Beyaz elbisesinin eteklerinden tutarak açtı yanlarını Abisine önünü dönerek.
"Nasıl oldum" dedi gülücükler ile.

"Güzel oldun" dedi Ali soğuk sesi ile.

Yüzü düştü Ayşe'ninde, biliyordu Abisi ile araları bozulmuştu ama düzelecekti. Zaman ilerledikçe akrabalıkları pekişicek ve barışıcaklardı.

"Soğuk olma bana Abi, gül yüzüme, kötümü ayrılalım" dedi Ayşe.

Kardeşinin üzülmesi son isteyeceği şey bile olamazdı. Ellerini omuzlarına yerleştirip gözlerinin içine baktı eğilerek.

"Sen asma yüzünü bakım, kızımızı veriyoruz bırakda üzülelim okadar" dedi dalgaya vurarak. Ekremin hırs değilde gerçekten sevgi için kardeşini eş olarak almış olmasına dualar etti.