"Sana bir sır vermemi ister misin?" Diye fısıldadı. Sesinde yasaklanan bütün günahların ağırlığı vardı. Gözleri ruhumu görüyor gibiydi. Oysa o nokta da büyük bir boşluk vardı.
Başımı salladığımda tek kaşını kaldırdı. "Ama bu sır seninle mezara kadar...
Lütfen satır arası yorumları ve yıldıza basmayı unutmayalım. İyi okumalar dilerim.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
VI. SONUÇLARA NEDEN OLAN SEBEPLER
Broken İris - Ripple Chase Holfelder - Every Breath You Take Lana Del Rey - Dark Paradise
♟️
Kendimi insanlara anlatmayı sevmezdim.
İnsanları kitaplar gibi görüyordum. Her sayfasında yazan kelimeleri okuyup, anlamaya çalıştığımız varlıklardık. Ve ben okunmaktan hoşlanmazdım. Kendimi büyük bir kütüphanede popüler kitapların arkasında kalmış, yıpranmış ve ilgi çekmeyen bir kitap olarak görürdüm. Bu düşünce hoşuma gidiyordu. Kimsenin kapağımı açmasını, cümlelerimi okumasını istemiyordum.
Bu yüzden kendime yalanlar ile çevrelenmiş bir kapak kurgulamıştım. Sahte bir gülümseme, bakımlı bir kız, pahalı kıyafetler ve çantalar... Böyle sığ bir insan gibi gözüktüğümde insanlar içimin boş olduğunu düşünüp benim ile daha az ilgilenirlerdi diye düşünmüştüm. Beni şımarık bir kız olarak görmeleri benim en büyük kamuflajımdı. Fakat bu plan pek işe yaramamıştı. İnsanlar beni böyle sevmişler, beni prensesleri haline getirmişlerdi. Bir süre sonra hükmetme ve egemen olma duygusu hoşuma gitmeye başlasa da aslında kontrol hiçbir zaman bende değildi.
Benim içimi görmeye çalışan insan ise tam karşımda oturuyordu.
Gözlerini bana dikmiş, ona açılacağımı zannederek vaktini harcıyordu. Oysa ben kimseye sayfalarımı açmazdım. Karanlığın içinde kalan ve bir süre sonra karanlığa karışan bir bedendim. Işık ile küsmüş, insanlardan soyutlanmış bir varlıktım.
Komiser Kemal babama bakıp konuşmaya devam etti. "Davanın üzerindeyiz Erdi Bey. Kızınızı şüpheli olarak görmüyoruz sadece ona sormamız gereken bazı sorular var."
Yutkunamadım. Dün akşam gerçekleşen olay üzerine kendimi hiç iyi hissetmiyordum. Dolup taşan bir mekâna gönderilen mesajın sahipleri belliydi. Biri benim ve arkadaşlarımın peşindeydi artık buna emindim. Ve böyle düşünen sadece ben değildim. Bütün polis teşkilatı da aynı şeyi düşünüyordu. Bu yüzden sırayla yine emniyete sorguya çağrılmıştık. Lakin ben bu sefer gitmemiştim çünkü babam bu işe daha fazla karışmamı istememişti. Psikolojimin bozulmasından korkuyordu ve korktuğu başına gelmek üzereydi. Biri neden benim ve arkadaşlarım ile uğraşıyor olabilirdi?
