Who am I?

Hoofdstuk 9, Alleen.

-maandag 23 Juni-

Sydney's p.o.v.

Ik voel me heel rustig, en best wel opgelucht. Sinds Amber wat tegen Senna heeft gezegd, heeft ze niks meer tegen mij gezegd.

Ik loop naar mijn kluisje als de bel is gegaan. Ik pak bepaalde boeken, en schuif ze in mijn tas. Ik kijk rond of ik nog bekende mensen zie, maar de gangen zijn aardig leeg. Ik loop op mijn gemakkie naar buiten, en glimlach als ik Dylan op het schoolplein zie staan. "Hi." zegt hij, en hij slaat een arm om me heen. Ik bloos en glimlach, waardoor er kleine kuiltjes in mijn wangen ontstaan. Dylan glimlacht, en prikt er een keer in. "Hi." zeg ik hem na. We lopen samen naar mijn fiets, en praat rustig met Dylan over hoe de dag is verlopen.

Ik stap op mijn fiets, en kijk Dylan even aan. Hij snapt me al, en haalt een skateboard tevoorschijn. "Deze had ik nog in mn kast, ik dacht.. laat ik het weer is proberen." Ik glimlach, en begin met fietsen. Dylan hangt aan mijn bagagedrager, en zo rijden we naar het park.

Ik vertel hem over Senna, en over Amber die voor me opkwam. "Mooi dat Senna ophoudt dan." zegt hij. Ik knik, en rem af bij een bankje.

We gaan zitten, en het is even stil. Dylan schuift dichterbij, en pakt mijn hand vast. Ik glimlach lief naar hem, en leg mijn hoofd in zijn nek.

"Wat doen we..?" vraag ik. Dylan is nog even stil. "genieten van het moment."

Oke. Ehm. ja.

"Gaan we iets doen?" vraag ik. Dylan is stil. "Vindt je het niet leuk, zo met zn twee?" vraagt hij. "Jawel." lieg ik.

"Maar.."

"Ja?"

"Ik heb de hele dag al gezeten enzo."

Dylan kijkt me even aan, maar knikt dan. "Oke. Wat wil jij doen?" vraagt hij. Ik haal mn schouders op. "We kunnen gaan skaten."

Als ik 's avonds thuis kom loop ik gelijk door naar boven om blikken van mensen te vermijden. Ik weet niet of er uberhaupt mensen thuis zijn, maar ik wil even niks horen.

Vanmiddag zijn we wezen skaten, en dat was heel leuk, maar toen viel Dylan , en haalde hij zijn knie open. Het was best wel heftig dus ik reed hem naar huis en verzorgde zn knie.

Hij bood aan of ik bij hem wilde blijven.

En natuurlijk wilde ik dat. Zn ouders waren niet thuis, zei hij met een bepaalde glimlach. Ik wist toen niet wat dat moest betekenen, maar toen we op zn kamer waren, kwam ik er snel genoeg achter.

Eerst was het een kus, toen was het een zoen, en later was het een tongzoen.

Ik was nogal nerveus want ik was nog niet bepaald een ervaren zoener, hij was de enigste waar ik ooit mee gezoend had, maar eigenlijk hadden we nog nooit echt getongzoend.

En toen werd alles raar. Hij had zijn handen op mijn heupen, maar die had hij oo mijn kont geplaatst. Hij kneep er een aantal keer in, en dat ging me iets te ver.

Ik was boos geworden, en ik wilde naar huis gaan, maar hij pakte mn arm, en keek me boos aan.

*Flashback*

"En dan ga je eens goed luisteren naar me moppie. We hebben nu al een maand, en ik vind het wel eens tijd voor wat meer dan alleen zoenen. Dus als ik je kont wil zitten, zit ik aan je kont ja?"

*Flashback over*

Ik knikte, en ben naar huis gegaan. Ik weet niet zo goed wat ik moet doen...