Not:Tony Stark senin baban ve Peter ile yakın arkadaşsın.
**
"Peter! Şu telefonu iletişim için kullanıyoruz farkındasındır umarım! Seni tam beş saat otuz iki dakikada yüz otuz sekiz kez aradım!" Dedin telefonunu sonunda açabilmiş olmasına sevindiğin Peter'a öfke püskürerek.
"Özür dilerim S/A. Şey... uyuyakalmışım." Dedi.
"May'i aradığımda dışarıda olduğunu söylemişti Parker. Sadece ödevimiz için aramıştım. Sonra halledebiliriz." Deyip suratına kapattın.
Peter ile uzun zamandır olan arkadaşlığınızdan dolayı onun şu an sana yalan söylediğine emindin. Neden olduğu hakkında hiçbir fikrin yoktu ama.
Normalde küçüklükten beri yaptığınız gibi okuldan sonra her zaman eve beraber yürüyerek gelirdiniz ama uzun zamandır saçma bahanelerle okuldan sonra seni ekiyordu.
Uykusuz kalıyordu. Her sabah daha fazla morarmış bir gözaltlarıyla karşına çıkıyordu. Ne zaman sorsan dizi/film izlediğini, ödevi olduğunu bu yüzden uyuyamadığını söylüyordu.
Sinirden kızaran yüzünü gördüğünü banyoya gidip elini yüzünü yıkadın. Hiçbir işe yaramadığını görünce seni tek sakinleştirebilecek bir fikir geldi aklına: Baban!
Taksiye binip şirkete gittiğinde Pepper sana Yenilmezlerin göreve çıktığını söylemişti. Orada daha fazla vakit beklemeden Yenilmezler binasına gitmiştin.
Binaya girdiğinde boş olduğunu gördün. Salona geçtin ve beklemeye başladın.
Gelen seslerle kafanı kapıya doğru çevirdin. Baban ve Steve önde olmak üzere Yenilmezler içeri girdi. Ayağa fırlayarak ilk önce babana sarıldın.
"Tatlım, burada n'apıyorsun?" Dedi ayrılırken.
Durumu özetledin. Babanın iyi olduğuna emin olduktan sonra Captain'a yöneldin sarılmak için. Onunla sarılırken Natasha ve Clint'in arkasına saklanmaya çalışan -ama saklanamayan- Spider-man'i gördün. Daha doğrusu maskesiz bir Spider-Man'i gördün. Yani Peter'ı...
Olduğun yerde şaşkınlıkla artık saklanamadığını fark edip utangaç bakışlarla sana bakan Peter'a baktın. Uzun zamandır sakladığı şeyi bu şekilde mi öğrenecektin?
"Bizi lütfen yalnız bırakır mısınız?" Dedin güçsüz bir sesle.
Tony ne kadar kalmak için zorlasada Natasha onu zorla odadan çıkarmıştı. Odada Peter ile kaldığında içindeki öfkeyi kontrol etmeye çalıştın ama başaramadın. Uzun zamandır sana yalan söyleniyordu hemde ailendeki tüm üyeler tarafından...
Gözlerinin tam içine baktığında gördüğün pişmanlık içini parçalamıştı ama bu yinede sinirini azaltmadı. Hatta daha da kuvvetlendirdi.
"GÜZEL BİR DENEYİM OLMALI BENJAMIN! EN YAKIN ARKADAŞINI SALAK YERİNE KOYMAK!" Tamam sadece yakın arkadaş olmayabilirdiniz ama mesele bu değildi.
"Amacım sadece güvende olmanı sağlamaktı S/A. Sana ne kadar değer verdiğimi bliyorsun. Söylediğim tüm yalanlar için senden binlerce kez özür dilemeye hazırım lütfen böyle yapma." Dedi yalvarır bir tonla.
"Ben Iron Man'in kızıyım. 'Tehlikeden uzak tutmak' çok düşünceli ve boş bir hareket Parker!" Dedin ve eline geçirdiğin ilk vazoyu kafasına doğru fırlattın.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Hey S/A! Biraz sakin mi olsak?" Dedi son anda kaçtığı vazonun duvara vuruşunı şaşkınlıkla izlerken.
"Kafanı kırmaktan başka hiçbir şey istemiyorum ama... ama sadece sana son bir şey söyleyeceğim Parker. Sana her zaman değer verdim, sen benim en değerlilerimdin. Ama bu yaptığın... beni o kadar kırdı ki. Resmen bana güvenmedin! Başka bir şey olduğunu iddia etme lütfen. Babam da dahil olmak üzere diğerleri de. Ne kadar kırgın olduğumu tahmin etmeni istiyorum sadece. Bir süre ne beni ara ne de seni görebileceğim yerlerde bulun." Diyerek hızlıca kapıya yöneldin.
Senden önce davranarak kapıya bir ağ attı ve sana sıkıca sarıldı. Karşılık vermedin ama itmedin de.
"Tek korkum sana zarar gelmesi S/A'm. Sen benim en güvendiğimsin. Lütfen! Sana yalvarırım böyle yapma! Seni kaybetmek istemiyorum." Dedi saçlarının arasına gömdüğü için boğuk çıkan bir sesle.
Çaktırmadığını umarak kokusunu derin derin içine çektin ve onu yavaşça ittin.
"Beni çoktan kaybettin Peter." Diyerek kapıya tekrardan yöneldin. Ağa baktığında gelip kapıyı açmak için hamle yaptı ama onu durdurdun.
"Kapının önündekiler, geri çekilmeniz için üç saniye veriyorum! Üstüme herhangi biriniz düşerse bozuşuruz!" Diye bağırdın.
Kapının önündeki hareketlenmeyle gözlerini devirdin ve Peter'a yardımcı olması için ters bir bakış attın. O da hemen sana yardımcı oldu.
Çıktığında kapının önünde tüm Yenilmezleri gördüğünde şaşırmadın. Hepsine sinirli bir şekilde baktın. "Ailenizin size yalan söylemesi kötü hissettiriyor bilginiz olsun!" Dedin ve hızlıca çıkışa yöneldin.
Unuttuğun şey aklına geldiğinde hızlıca döndün. "Akşam eve geldiğinde odama uğramassan sevinirim." Dedin babana oldukça kararlı bir surat ifadesiyle. Tepkisine bakmadan hemen binayı terk ettin.
Sinirin geçene kadar yapılacak bir antreman vardı.
