12:00 A.M. (Completed) (Editing)

chapter thirteen

Zoe's POV

Nakauwi na kami galing boracay at nandito na kami sa apartment ko. Dalawa lang kaming nandito ni Zander.

Ewan ko ba sa kaniya kung bakit gusto niyang samahan ako rito.

Flashback

"Besh, uwi na kaya tayo?" Aya ko kay Nica. "Besh, hindi ko na makakasama nang matagal si Dex, pati ikaw, kung uuwi na tayo." Nakalabing sabi niya.

"Oh di kahit ako na lang, kasi eh medyo matagal na rin akong wala sa apartment ko baka nanakawan na 'yun." Nag aalalang sabi ko.

"You want to go home?" Nagulat ako nang biglang sumulpot si Zander sa tabi ko. Tinanguan ko naman siya.

"Alright, we're going home." Sabi niya nang nakangiti. "Wait saan ka ba nakatira?" Tanong ko sa kaniya.

"Ahhmm sa hell? Pero dahil ayaw mo dun, sa apartment mo na lang." Sabi nya.

"Bawal ka sa apartment ko, may palasyo ka diba? Dun ka dapat tumira." Wika ko at nagsimulang maglakad papunta sa kwarto ko.

"Yeah, on our palace, but I want to be with you." Pilit niya. Umiling naman ako at ipinag patuloy ang pag lalakad. Naramdaman ko naman siyang sumusunod sa akin.

"Ayaw mo? Sige walang uuwi." Masungiy na sabi niya.

Humarap naman ako sa kaniya kaya nabangga ko 'yung dibdib nya.

Aray ha, ang tigas.

"Sorry, masakit ba?" Nag aalala niyang tanong kasi hinimas ko ang noo ko. Umiling ako.

"Bakit ba kasi gusto mong sumama?" Alam ko naman 'yung sagot niya pero mas gusto kong marinig sa kaniya.

"Because I want to spend more time to you, queen, and also I want you to learn to live with me." Sabi niya at ngumisi.

Live with him?

"Hmmm pero, wala ka namang higaan dun." Sabi ko at nagsimula ulit maglakad. "Okay lang, para tabi tayo." Sagot niya.

"Bahala ka dyan." Sabi ko habang naka ngti.

End of the flashback.

Kaya ayun, nandito kami kasama siya. "Kailan ka aalis?" Tanong ko sa kaniya.

"Hindi pa nga ako tumatagal dito nang isang oras, pinapaalis mo na ako. " Nag tatampong sabi niya.

"Hindi ah." Bawi ko. "Mamaya mo na lang 'yan ayusin, kain muna tayo." Aya niya, tinutukoy ang mga gamit ko.

"Hindi pa ako nakakapag luto." Sabi ko. "I know, nag pa deliver na ako ng pagkain." Tumango na lang ako at pumunta sa sofa para makapag pahinga.

"Zoe, I just want to ask." Nilingon ko siya na nasa tabi ko. "Ano?" Tanong ko.

"Do you want to live with me? If ever na mainlove ka?" Nabigla ako sa tanong na 'yun ah.

Hindi ko alam kung ano ang isasagot ko. "Please, let me know your answer. Even if it's favor to me or not." Huminga ako nang malalim bago nag salita.

"Zander, kasi, nung bata pa ako ang gusto kong lalaki ay katulad mo, physicaly, pero parang natatakot ako kung isang demon ang mapapangasawa ko..." Mahinang sabi ko.

Hindi naman siya agad nagsalita. Siya kasi nagtanong pa ayan tuloy.

Zander's POV

"What if there's a way that I can turn to being a human? Completely human. Will you live with me? Will you let me be with you forever?" Tanong ko sa kaniya.

"Do you mean, there is a way?" Tanong niya. "I don't know, maybe?" Alanganing sagot ko.

"N-no, don't change yourself because I want to. I want you to change yourself because you want it too. But if you don't, it's okay with me..." Sabi niya na parang hindi sigurado.

"Yeah." Tanging na sabi ko. Bigla namang may nag doorbell at tumayo si Zoe. "Ako na." Sabi ko at tumayo papunta sa pinto, nakita ko 'yung delivery man na dala-dala ang inorder ko.

Binayaran ko na siya at bumalik sa loob ng apartment. Nilapag ko ang mga pagkain sa table.

"Let's eat." Yaya ko kay Zoe, na hanggang ngayon may malalim pa ring iniisip. Kaya hinawakan ko ang kamay niya at hinalikan.

"What's bothering you?" Tanong ko sa kaniya.

"Wala naman." Sagot niya bago tumingin sa akin. "Okay tara na, kwentuhan tayo habang kumakain." Sabi ko at ibinigay sa kaniya ang isang buong lasagna.

"Andami naman, thank you..." Nahihiyang sabi niya, ngumiti naman ako. "May kapalit 'yan." Sabi ko. Tumingin naman siya sa 'kin nang masama.

"Wala..." Sabi ko at tumawa. "So, ikaw naman ang magkwento." Sabi ko. Tumango naman siya at inuubos ang pagkain sa bibig niya.

"Namatay 'yung parents ko when I was 7 yearsold, dahil sa car accident...ahmm, nung gabing 'yun, kasama nila ako sa kotse, t-tapos, bigla na lang may lumitaw na isang tao na may pakpak na sobrang liwanag, dahil sa liwanag nito ay hindi namin nakita ang daanan, kaya nabangga kami." Kwento niya.

"Tapos nun, akala ko nasa heaven na ako, pero may isang lalaki na kumuha sa akin, 'yun yung may pakpak na sobrang liwanag. Tapos ewan ko hindi ko na maalala." Sabi niya at sumubo.

"I remember that." Gulat naman siyang tumingin sa akin na may mukhang nagtataka.

I clearly remember everything...

"Nasa hell ako 'non nang may maramdaman akong kakaiba, pakiramdam ko nasa panganib ka, sinundan ko ang amoy ng kaluluwa mo para mahanap kita, I saw you carrying by the man who has a white and long wings, I saw you slowly sleeping, nakita kong kumuha siya ng kutsilyo sa bulsa niya, he's going to kill you, pero agad akong pumunta sayo. I wanted to save you that time." Mahabang kwento ko.

Hindi naman siya nagsasalita at halang gulat na gulat pa rin sa mga nalaman niya. "Zoe, I want to tell you something."

"Oo, sige ituloy mo lang, mamaya na ako magtatanong." Sabi niya at sumubo ulit ng lasagna.

Nakita kong may dumi sa labi nya kaya pinunasan ko iyon gamit ang thumb ko.

Medyo namula pa siya, napangiti ako.

"When I was a Kid, I was a human..." Sabi ko. "Ha? Sabi mo half demon ka?" Tanong niya. "I thought mamaya ka na magtatanong, but I'll answer it. Naging half devil ako dahil sayo..."

"Nang pinatay ni dad 'yung grandpa ko, yung dad ni mommy, sinumpa ni grandma si Dad, sinumpa niya ito na kung magkakaroon ng anak sina mom at dad na tao, pag nakapatay ito ng isang nilalang, magiging isang ganap na devil ito, nung niligtas kita, pinatay ko ang anghel, kaya ang kalahati ng pagkatao ko ay naging devil..." Mahabang paliwanag ko.

◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇