Janna POV
Shock. Speechless. Shock ulit.
Hindi ko maintindihan yung feeling na gusto kong magwala? Magwelga? Damn. Next week ikakasal kami? At bukas engagement? Seriously?!
Hindi ko alam ang iisipin ko pero..
Nagdadalawang isip ako. Una, okay lang saken, tatanggapin ko dahil ayokong suwayin si Papa. At pangalawa, may mahal akong iba, hindi ko yata kayng i-sacrifice yung love ko.
Ito na ba yung ibig sabihin ng sinabi ni Raven? Na piliin ko ang sasabihin ng puso ko? God! It's unbelievable. Oo, may fiance ako pero hindi ako aware na mamadaliin nila. Bata pa kami. Oh geez.
"Pero Papa.." Tinantiya ko ang sitwasyon.
"Ano yun iha?"
"Hindi ba masyado pa kaming bata para do'n? Makakapaghintay naman yun 'Pa."
Napatingin ako kay Ace nang tumikhim ito. "It's fine with me. Since, I have my own business while studying. I can stand on my own. And I'm ready to build a family."
Hanla. So this is serious? No. Anong gagawin ko? Anong sasabihin ko kay Adrian?
"I like this man. Karapat-dapat siya sa'yo Janna, anak. He's every womans dream. May trabaho, gwapo, mabait..ano pa ba? Halos lahat ng magagandang attitude."
Oh. Kahit pa gaano sya ka-perfect, hindi pa rin yun dahilan para mahalin ko siya. Ang pagmamahal hindi naka-base sa ugaling mayroon ang isang tao. Naka-base yun sa PUSO. Tanging puso lamang dahil once na tumibok ito, mahirap ng patigilin.
"I don't know 'Pa. Nabibigla po ako sa nangyayari." Sabi ko.
"Don't stressed yourself anak. You still have time. Take a rest. Have a vacation. Mag-refresh ka. I'm your father and I'm giving you the best that you can be."
Ganito na ba talaga? Sila nalang magdedecide ng kapalaran ko just because he's my father? Unreasonable.
Sumakit bigla ang ulo ko. Ang daming isipin! Aish. Bakit ba ganito ka-kumplikado ang love story ko? Pwede naman kasing si Adrian nalang ang maging fiance ko. Mayaman din naman sya. Bakit si Ace pa? Hindi naman sa against ako sa kanya pero hindi ko kasi sya mahal eh. Unfair yun. Ano yun, magsasama kami ng ibang lalaki ang nasa isip at puso ko? No.
"You can talk about this. Kailangan ko ng magpahinga." Paalam ni Papa saka tumayo na.
Napahawak ako sa sentido ko.
"Are you okay?" Tanong nya.
Umiling ako. "Well. Obviously not." Diretsa kong sabi. "Can I take a rest now?"
Nagsisi akong sinabi ko yun dahil lumungkot ang ekspresyon ng mukha ni Ace pero I can't talk to him about our situation. Masyado ng masakit sa ulo.
