Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ilgi çekici bir cümleyle giriş yapmama gerek yok, siz zaten kapağına göre kitap değerlendiren insanlarsınız. bazı şeyleri o'luruna bırakmak lazım. zorlamamak ve herkesin ona bıraktığı ama onun sağ bırakmadığı zamana bırakmak lazım. yıldıramadığınız yıllara ve unutulmayan yollara, inandıramadığınız yalanlara ve her şeye rağmen yananlara. üst üste yıkana da, buna rağmen ev olana da. gül ekene de, her seferinde koparana da, lanet etmek lazım. unutmak ve uyuşturulmak lazım. sevmek ve sevilmek. dokunmak ve sevişmek lazım. cinsel yöne çekenler illaki olacak, hakkın, hakkım, hakkımız. ama bununla sakın olaki sınırlandırmayın. bir kadın/adam sizin gönül çıngırağınız değil, tasmasından tutup önüne kemik attığınız bir köpek hiç değil -ama belki olabilir- seviştiğin sadece bedeni olmasın, çırılçıplak kalan tek şey de. zihniyle seviş, ruhuna da dokun, avuçlarından da öp, boynunun girintisine sığın. mesafeler üzüntü adı verilen kapının baş anahtarı. hep üzer, hep engel olur. hem sevilip hem sövülür. ama bazen mesafeler bile güzeldir, oldurabilene ve sahip çıkabilene. aynı şehirde aranda milimetrelik mesafe bulunan insanlara kaç kilometre uzaksın? hatırladın değil mi? ben de öyle düşündüm. farklı şehirlerde, aynı hislerle, şehvet ve sevgiyle seni olduğu gibi seven bir insanın olması... hayali bile fevkalade. gerçeğiyle karşılaşsan deli olursun.
