9

1.6K 34 0
                                    

Dave's POV
Nakasakay na ako sa eroplano.

Tumingin ako sa bintana at papaalis na kami.

Tumingin tingin ako sa mga pasahero.

Meron akong nakita na mga lalaking armado. Malalaking lalake. Papunta din ba sila ng Korea?

Hindi ko muna iisipin kung merong masamang gagawin ang mga ito.

Kaya natulog na lang muna ako.

~~
Ilang oras narin akong nakatulog at dumilat na ako.

"passengers we have arrived at our destination. Welcome to South Korea kansamida."

Nandito na pala kami. Tumingin ako sa mga kinauupuan ng mga lalake. Nandoon parin sila.

Naka Landing na kami.

Tumayo na ako at bumaba na.

~~
Nandito na ako sa apartment sa Korea. Nilapag ko ang mga gamit ko.

Inisip ko kung ngayon na talaga ko to gagawin.

Pero oo ngayon na talaga.

*FLASHBACK*
Tinext ko sya at sinabi na magkikita kami sa park.

Bumyahe na ako papunta sa park.

Nakita ko sya nakatayo at nilapitan ko sya.

"nandito na ako."

Ngumiti sya.
"Buti naman nakarating ka."

"Syempre naman para sayo."

Inakbayan ko sya at umupo kami sa bench.

"Dave."

Parang napaseryoso sya.

"Dave pupunta na ako sa Korea."

"A-ano??"
Natigilan ako sa sinabi nya.

"Dave I'm sorry. Pero doon na ako mag aaral."

"Why didn't you tell me?"

"I'm afraid to tell you about it Dave. Alam ko naman na magagalit ka."

"Of course magagalit ako."

"I'm sorry."

Tumakbo sya palayo at di na bumalik.

*End of flashback*

Naglakad lakad muna akl sa labas.

Pero sa hindi inaasahan.

Nakita ko sya.

"Surprise."
Nginitian ko sya.

Kahit hindi ko naman inaasahan na ngayon ko na pala sya makikita sinabi ko na ang dapat kong sabihin.

"D-Dave??"

"Ako nga."

"B-bakit ka nandito?"

Limapit ako sa kanya.

"Dahil pumunta ako para sa mahal ko."

Niyakap nya ako. At may sinamahan pang halik.

"Dave di mo alam kung gaano ako kasaya."

Niyakap ko rin sya pero ang yakap nya ay mas mahigpit pa.

"Kelan ka pa nandito?"

"Ngayon lang."

"Let's celebrate."

"Wag muna. Wag muna tayo mag celebrate."

"Bakit?"

"Hindi pa natin nasasabi sa parents mo. Kahit na tayo na. Kailangan natin ng permission nila."

"Sana umoo sila."

Niyakap nya nanaman ako.

"Ano ba yan baka di na ako makahinga nyan."

"Namiss kase kita eh."

"Namiss din kita Lia."

*later*

OPK:OVER PROTECTIVE KUYAS {Book One}Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora