Million Reasons (ON HOLD)

Chapter 9

Sara's POV

Napapitlag ako ng may malakas na humampas sa aking lamesa. Inis akong humarap sa kesehodang hudas ito. Pero agad rin iyong nawala ng humarap sa akin ang seryosong mukha ng boss ko.

Kanina pa natapos yung meeting niya at mula kanina hindi niya pa ako pinapatawag. Hindi ko nga alam kung kailangan niya ba talaga ng secretary. Lagpas ala-una na rin kasi at wala akong ginagawa kaya bagot na bagot ako.

"We're going somewhere." Tipid niyang sabi at mabilis na naglakad. Anodaw? Saan daw? Tumingin ako sa papalayo niyang bulto at natauhan ako ng lumingon siya sa akin. Kaya mabilis kong kinuha yung gamit ko.

Sinundan ko siya hanggang sa pumasok kami sa elevator. Tahimik lang kami at walang nagsasalita. Nakakaantok siyang kasama swear. Tumingin ako sa kanya pero seryoso lang ang kanyang mukha.

"A-ahm boss. Saan po ang punta natin?" Tanong ko. Tumingin naman siya sa akin kaya napatayo ako ng maayos.

"I have a meeting." Ha? Meeting? Eh nabasa ko yung schedule niya wala naman. Niloloko ba niya ako?

"S-sir. Wala naman po sa schedule niyo na may meeting kayo." Sabi ko. Nanatili siyang tahimik for ilang minutes bago nagsalita. Buti hindi napapanis ang laway niya.

"Are you not informed na maaari akong magkaroon ng biglaang meeting?" Sabi niya. Tumango nalang ako at pekeng ngumiti sa kanya. Benta talaga ang sarcastic smile ko sa kanya eh.

"Okay sir." Sagot ko nalang at natahimik na kami hanggang sa napunta na kami sa parking. Tumigil kami sa isang puting kotse. Mabuti nalang hindi motor ang dala niya ngayon.

Ang buong akala ko ay pagbubuksan niya ako ng pinto pero nagkamali ako dahil nagdiretso siya papasok sa driver seat.

"Tss. Masungit na nga, hindi pa gentleman." Mahina kong bulong at umirap. Ako na mismo ang nagbukas ng pinto sa katabi niya at pumasok. Medyo napalakas ang pagsara ko ng pinto kaya napatingin siya sa akin.

"What are you doing?" Malamig na tanong niya. Walang gana akong humarap sa kanya at pilit na ngumiti. "Sinara yung pinto sir. Gusto mo ulitin ko? Para malaman mo kung paano ko nagawa." Sabi ko. Lalo naman bumusangot ang kanyang mukha. Gwapo nga lagi naman nakabusangot. Tss.

Inabot kami ng halos isang oras bago kami tumigil sa isang cafe. Ako na ang naunang bumaba dahil hindi ko na talaga kayang tagalan ang presensya niya. Jusko! Para akong may kasamang Pipi.

Hindi naman nagtagal at nakasunod rin si Boss. "Let's go." Sabi niya at naglakad na. Sinundan ko nalang siya hanggang sa maupo kami sa isang vacant table malapit sa bintana.

"Sir, sino po ba kameeting niyo today?" Tanong ko.

"Isang client sa constructions." Tipid na sagot niya. Tumango nalang ako. Sa pagkakaalam ko si Sir Terence ang umaasikaso sa ganitong klaseng meeting. He was the CEO of F&A constructions kaya dapat siya ang umaasikaso sa ganitong bagay. Hindi yung inaabala niya ang boss ko kailangan ko pa tuloy pakisamahan ang ugali niya.

"What do you want?" Gulat akong tumingin sa kanya. Bigla-bigla nalang siya nagsasalita dyan. Tiningnan ko yung nasa menu at dahil hindi naman sosyaling tao na nakakapunta sa mga cafe hindi ko alam kung ano ang masarap.

"Espresso nalang." Sagot ko at ngumiti. Mukhang masarap kasi yung pangalan kaya yun ang pinili ko. May mga sinabi pa si boss tungkol Sa inorder niya at nang matapos ay umalis na rin yung waiter. Ang daming demand ng lalaking to.