kulenin gardiyanı

giriş

   Çok küçük  bir çocukken bu kuleye köle olarak gelmişti. Ailesi katledilmiş ne yapacağını bilmeden sadece etrafına bakıyordu. Günler, haftalar ve aylar geçerken gördüğü işkence, ağır iş çalışmaları  onun hayat ilgili düşüncelerini tamamen umutsuz bir hale getirmeye başlamıştı. Huzur bulduğu sadece başını kaldırıp gördüğü masmavi gökyüzü ve kızıl saçlı kız çocuğu.. . Ona göre bu cehennem gibi kulede ona huzur veren tek şey onlardı. Kule bir yıl içinde bitmişti. Ve o gün gerçekleştirilen  diriltme rtuelinde çocuk bir daha mavi gökyüzünü göremedi.

   Burası cennet kulesiydi. Eski adı r sistemiydi. Bu kule o rtuelden sonra dante adındaki her dileği gerçekleştirebilen bir ruh tarafından ele geçirilmişti. O gece rituele davetsiz  bir misafir olarak girip Herkesin  ruhunu emerek katletmişti. Dante sadece kendi için bir ev arıyordu. Kule ise Onun için mükemmeldi.  geriye kalan tek iş emdiği ruhların gücüyle birinin dileğini gerçekleştirdikten sonra bencil amaclari ıçin yeniden insan olmaktı. Fakat karşısında bir engel vardı. Hayatta kalan tek çocuk dante ona doğru giderek onunla aynı boyda olacak şekilde eğildi.

  Çocuk danteyi gördüğünden beri yerinde donup kalmıştı. Çocuk aklıyla olanları idrak etmeye çalışıyordu. Aklından geçenlerse " Bu kadın bir tehlike ve serbest kalırsa çok kötü şeyler olur " diye düşünüyordu.

  Dante çocuğun kara tırnaklı elleriyle çocuğun  çenesinin  altını kavrayarak " bana adını  söyle  çocuğum " dedi. Çocuk sesli bir yutkunmayla  etrafındaki arasında arkadaşları olmak üzere cansız insanların bedenlerine bakarak " jellal " dedi. Kadın gülümseyerek çocuğun buz mavisi gözlerine bakarak " ne güzel bir isim " ayağa kalkarken çocuğu inceleyerek " Hayatta kalan tek kişi olarak adının hakkını veriyorsun " dedi. Çocuk cesaretini toplayarak " bende onlar gibi mı olacağım" dedi.  Kadın çocuğa şaşkın gözlerle bakarak " tabiki de hayır " rahatlatıcı bir gülümseme takınarak sen şanslı olansın  " dedi. Çocuk yerdeki cesetlere şaşkın  bir şekilde bakarak ağlamaklı bir sesle "bu nasıl bir şans böyle " dedi. Dante çok zero hareketlerle etrafında dönüp  kollarını açarak " belli değil mi senin dileğini gerçekleştireceğim ve sonra ben özgür olacağım " dedi. O an çocuğum  aklı bir gerçeği ortaya çıkardı. Bu kadın özgür olursa tüm dünya bu kuledeki yaşamına  benzeyebilirdi. Ona gore Böyle bir şey olamazdı. Bu kadını durdurmalıydı. Ama o ölemezdi.

   Dante o sırada geri dönülmez bir moda girmeye başlamıştı. Çocuk ona anlamayarak baktığında dante çocuğa " hadi şöyle bana dileğini " dedi. Çocuk kararını vermişti bir daha özgür olmayacağını  buluyordu fakat biliyordu.  Yerdeki arkadaşlarının  cansız bedenlerine son kez baktı. O çok sevdiği  kızıl saçları  aradı göremedi fakat sorun değildi.  o yoktu sonuçta artık...

  Derin bir nefes alarak danteye baktı ve dileğini söyledi.

  " Bu kulede sonsuza kadar hapsolacaksin ve bende senin gardiyanın olacağım "

  Dante şaşkınlık içinde çocuğa baktı.  Etrafındaki yeşil dumanların çocuğun dileklerini gerçekleştirdiğini farkettiğinde çok geç olduğunu farketti.