Kırmızı ve beyaz rengin bütün olduğu birçok insanda bulunmayan türden saçlara sahip olan genç son kez saçlarını düzeltti.Aynaya pek bakmazdı oysaki.Bu gün bir istisnaydı.Midoriya'yı görebilecek olmanın sevinci,iyice heyecanlandırmıştı Todoroki'yi.Sabrın sonunun selamet olduğunu düşüneli uzun bir zaman geçmişti.Artık tahammül edemiyordu.Annesi için de yıllarca beklememiş miydi?Midoriya ile olan dövüşü olmasaydı cesaretini toplayabilir miydi?Hayır,yapamazdı.Sert cüssesi ve sağlam iradesine rağmen ruhu küçüktü.Annesi ile All Might'ı izleyen o küçük çocuktu Todoroki.Onu şefkati ile yetiştiren,gözlerini açmasını sağlayan kişi de Midoriya'ydı.
Midoriya ona bambaşka bir yaşam vaadetmişti.
Evden çıktığında her şeyi kontrol etti.Evet,hazır ve heyecan doluydu.
Onun için geçmek bilmeyen zaman ve uzadıkça uzayan yol sonunda bitivermişti.Kapının önündeydi.Derin bir nefes aldı.Zili çaldı ve ne göreceğini beklemeye koyuldu.
YOU ARE READING
✓Kahraman✓ [TodoDeku]
Fanfiction"Bu kollarla ne kadar insanı kurtardığını, sayısızca insanın hayatını değiştirdiğini asla unutma."dedi Todoroki kendinden emin bir şekilde.Midoriya'nın sargılı olan elini tuttu yine ve kendi yanağına değdirdi. "Bu eller beni tekrar yaşattı.Bu eller...
![✓Kahraman✓ [TodoDeku]](https://img.wattpad.com/cover/152357949-64-k443731.jpg)