Ben...
Kanlı sokakların solmayan gülüyüm...
Ben
5 yaşında halepli minik bir kız çocuğuyum...
Boyumdan büyük bir silahla vuruldum.
Dün Anneme"babam nerede?"diye sordum.
Bir çift kelime döküldü iki dudağının arasından;"cennette kızım..."
Annemen gözlerinin içine baktım;
İşte ben o gözlerde gördüm cenneti...
"Anne cennete gidersem Allah bana da ekmek verir mi?"
"Verir kızım..."dedi
Ve cennet kokulu gözlerinden bir damla yaş aktı...
Hızla koştum
Kan dolu sokaklarda çıplak ayaklarimla koştum...
Huzura;mutluluğa;umuda;babama...
Minik karnimi doyurmaya...
Cennete gidiyorum...
Merak etme annem;
Cennette karnimi doyurup geleceğim
Tam o an da biri beliri verdi karşımda
Neden durdurdu ki beni?
O kadar büyük bedeni vardı ki;
Benim bedenim onun yanında kum tanesi misaliydi...
Gözlerinin içine baktım;
Cehennem çukularından bir çukur gördüm...
Anladım ki o da zalimlerdendi...
Boyumdan büyük bir silah uzattı bana
Göğsümde bir acı hissettim o an
Namlunun ucundan bir şey çıktı ve kalbime saplandı...
Adına"kurşun"diyorlarmış
İşte o kurşun canımı çok yakmıştı...
Ama ben onlara hiçbir şey yapmadım ki...
Neden vurdu beni?...
Belki de cennete böyle gidiliyordu...
Sonra geriye döndüm ve;
Annemin gözlerinin içine baktım.
İşte o gözlerde gördüm ben cenneti
Ve..Gözleri cennet kokan anneme seslendim;
"Annem!ben cennete gidiyorum,
Babama gidiyorum,minik karnımı doyurmaya gidiyorum..."
Sana söz veriyorum Annem
Zalimleri Allah'a söyleyeceğim
Cennet'e almayacak,ekmek vermeyecek onlara...
İşte o an yıkılıverdi bedenim kan dolu sokaklara...
Ben..
5 yaşında halepli minik bir kız çocuğuyum;
Ve..
Boyumdan büyük bir silahla vuruldum...
Şimdi ise sokakların kan kokmadığı
Zalimlerin olmadığı bir yere;
CENNET'E GİDİYORUM...
Babam'a gidiyorum...
Minik karnımı doyurmaya gidiyorum...
"EYLÜL YILMAZ"
